Mesela ben metroya bindiğimde vagondaki insanların hepsine tek tek bakıyorum, acil çıkış kolunun, imdat çekicinin vs. yerini öğrenip acil durumda ne yapıcağımı düşünüyorum.
Ya da telefon kullanırken başımı öne eğmek yerine telefonu göz hizama kaldırıyorum ki önümde ne oluyor ne bitiyor göreyim. Ya da bir yere otururken sırtım hep duvara gelecek ve oturduğum yer bütün mekanı görecek şekilde yer seçiyorum.
Ek soru: Paranoyak mıyım?
Paranoyak degilsin,cok jason bourne izlemissin,huy edinmisin.
Benim dedigin durumla alakam yok.arabami parkettigim yeri genelde bulamiyorum.
abartmışsın. bir bomba patlasa hiçbir şey yapamazsın.
bende de vardı bir ara metrodaki kameraları falan sayıyordum. yılan hikayesindeki kürşat gibi dk tutuyordum. caddede kaç kişi var, kaçı çocuk falan. bitti artık.
Durumsal farkındalık bence çok anlamlı ve gerekli bişey ama kastedileni doğru anlamak lazım. Eğer takıntılı bir şekilde sürekli güvenlik endişesi yaşarsan ve takıntılı seçimlerin yüzünden kendini ve başkalarını gereksiz zora sokacak şekilde davranırsan o zaman sağlıksız olur. Ama eğer varsa sırtı duvara gelen bi masayı tercih etmekte garip bişey yok, hatta cafelerde bu masalar daha önce dolar. Bir yandan arkadaşlarla sohbet edip eğlenirken diyelim yangın çıktı veya deprem oldu, durumsal farkındalığı yüksek insanlar duruma çabuk tepki verip adapte olurlar ve güvenli davranış biçimini daha çabuk gösterirler, yoksa her an bişey mi olacak diye paranoyakça etrafı kontrol etmek değildir bu. Bir nevi, o anki normal işin neyse onu yaparsın, onunla meşgul olursun ama bu etrafında olan bitenden tümüyle kopmana neden olmaz, kafanda arka planda kendi işini sessizce yapan bi bekçi olması gibi.
Birkaç defa önceden sezdiğim şeylerden dolayı hızlı tepki verdiğim olmuştu.
Ayrıca,
devdala.files.wordpress.com 
Trafikte bu modda oluyorum ama gunluk hayatta hayir.
Araba kullanırken otomatik oluyor. Bu seni yoruyorsa otomatiğe bağlanmamıştır, o zaman sakat.