Eskiden internet yokken ya da bu kadar yaygın değilken biz bunları yiyiyorduk. Bizden öncekiler de yiyiyordu fakat şimdi hem onların orijinalleri ortaya çıkıyor hem de şimdiklerin. Buna rağmen halan %70 oranında yabancı şarkının aynısı veya türevi olan şarkılar var. Hani müziği çok beğenip ezgiyi kullanmak istemek değil de hazıra konmaya çalışmak gibi geliyor.
Bunlar neden var? Siz ne düşünüyorsunuz bunlar hakkında? Bunları söyleyenler, yapanlar me düşünüyor kendi şarkıları hakkında? "öff süper bir eser yarattım" mı diyorlar? Hani kalitesiz Türk pop müziği konusu başka konu.
Not: size zahmet olmasın. dert+s*kmek+buton
bu iş ilk olarak 70's sanatçılarında boy göstermiş. o zaman özellikle fransızca baya bir şarkı aşırmışlar.
bu konuda aklıma iki tane gelen isim var hemen
ajda pekkan
teoman
Aranjman yine kötü tamam ama biz de yedik diye bir şey yok bence. En eski aranjmanlar bile orijinali piyasada yaygınlaşınca yapılan türkçeleştirmeler. Ve mesela ben bazen ferdi özbeğenden ağla halimeyi dinleyince iyi ki türkçeleşmişler seni kız halime derim içimden. Aranjman kendi içinde tutarlı gibi bence.
Güzel değiştirmeler çıkıyor aradan. Hepsi Grup Vitamin gibi aleni değil ama sonuçta üretimin çoğu kötü, güzel olanların çoğu çalıntı.
onlara uyarlama deniyor. bestenin telifini ödeyin üstüne kendin söz yazıyorsun. artık senin şarkın oluyor.
zaten fransa'da şarkı söyleyen adam gelip türkiye'de albüm satmayacağı için ona koymuyor, havadan para gelmiş gibi oluyor. bizim fukara şarkıcılar hazır şarkı bulmuş oluyor. tutma ihtimali de daha yüksek, telif ödeyecek para da gani. sıkıntı yok.
Kopya çeken öğrenci oldum fakat kopya çekerek geçtiğim ders için dönüp "vay be çok iyiyim bu derste, ne güzel not aldım" moduna hiç girmedim. Bu ç/alıntı yapanlar dahil bizim bütün şarkıcılarımızda kendini çok beğenme ve sanatçı olarak tanıtma olayı var. Etikten değil o kendini bir şeyler yaratmış olmak hissini merak ettim.