Ne zamandır yazmak istediğim bir durumdu bu o yüzden biraz uzun olacak.
Umarım durumu olmayanlarda okuyabilir.
Öncelikle 20 li yaşlarında bir erkek kişisiyim.
Benim arkadaşlarımla sorunlarım var sanırım ve bu artık üstesinde gelmekte zorlanacağım bir hal almaya başladı.
Üniversiteden ilk arkadaşlarım aynı zamanda ev arkadaşlarım oldu. 4 sene bilikte güldük eğlendik özellikle biri ile çok yakındık. Üniversite bittikten 1 sene sonra ben çalışmaya başladım (ve evden ayrıldım). Bu süre zarfında da yine görüşüyorduk ama sürekli ben arardım. Ben ziyaret ederdim. 1-2 sene böyle geçti. Bir gün inat ettim aramadım. O da aramadı 6 ay sonra aradı sebebi de bir sınav başvurusu ile ilgiliydi (işi düştüğü için) bende cevabını verdim ve ardından bir daha ne o aradı ne ben aradım.
İş yerinde arkadaşlar bulayım dedim. Buldum da.(2 tane) İlk zamanlar her şey çok güzeldi. Yine samimiyetin doruklarında yaşıyorduk. Yaklaşık 1 yıl sonra bu bunların davranışları değişmeye başladı bana karşı.Yüzüme karşı iyi gibi olmaya devam ettiler ama benimle takılmamaya beni dışlamaya başladılar.
(Bende bir sıkıntı var sanırım. İnsanlar önce belirli bir mesafede yaklaşıyorlar. Beni tanıdıklarında ve samimiyetimiz arttığında bana karşı olan saygılarını yitiriyorlar. Mesela bazı şakalarla sürekli üstüme gelmeler, bazı konularda beni küçümsemeler, doğum günü vs. olduğunda beni aramamalar ve bir yerlere gittiklerinde beni çağırmamalar başlıyor. Halbuki yanımdaki insanlara saygıda kusur etmiyorlar, benim tanıştırdığım insanlarla bende daha samimi olabiliyorlar.)
Şu an o arkadaşlarımda yok yanımda. Başkalarıyla güzel şeyler yapıyorlar resimlerini sosyal medyadan görüyorum. Soruyorum kendime ben niye aralarında yokum diye.
Durumlar böyle olup ben dışlandığımı hissedince sosyal medyada olanlar beni olumsuz yönde etkilemeye başladı. Facebookta benim paylaştığımı beğenmeyen bu arkadaşlar başkalarının paylaşımlarını seri bir şekilde beğenir oldular. Swarmdan birlikte check in yapıp bulundukları eğlence mekanlarından resimler attılar. Eskiden birlikte giderdik oralara. Bu paylaşımları görünce üzülüyorum ve hatta kıskanıyorum evet. whatsapp grubu vardı 5 kişilik. Arkadaşlığımzın kötü gittiği dönemde kimse yazmaz oldu. (sonradan öğrendim kendi aralarında yazışıyorlarmış yeni grup kurmuşlar) Gruptan ayrıldım kimse kardeş hayırdır demedi.
Ve son darbe Nisan ayında doğum günüm vardı. Kutlamadılar. (ben hepsininkini kutlamıştım hemde pastalı filan)
Nisandan beri yüz yüze görüşüyoruz konuşuyoruz ama onun dışında eskisi gibi iş dışında konuşmuyoruz. Ben artık yüzsüzlüğün dibine vurup gelin bir şeyler yapalım dediğimde reddedildim 2-3 kez.
Şu an çok üzgün ve yalnızım. En iyi arkadaşlıklarım 2 sene sürüyor. Sonrasında resmen evli insanların birbirini aldatması gibi şeyler yaşıyorum. Ulan bir çoğunuzu ben tanıştırdım Ayıp be !
Şimdi yeni insanlarla tanışmak için bir fırsatım var. Ama aynı şeyleri yaşamaktan çok korkuyorum. Ben beni seven ve SAYGI GÖSTEREN bir arkadaşım olsun istiyorum. Bu sadece 6 ay sürüyor. Ben artık korkuyorum yeni arkadaşlıklardan.
Ayrıca sosyal medyada ESKİ arkadaşlarımı görmekte canımı aşırı sıkıyor.
Şu an hani gruptaki sessiz şişman çekingen çocuk var ya. Hani ağzı laf yapmaz, karı kız muhabbeti bilmez. Evet o en arka sırada oturan çirkin şey. Oyum ben aslında yeni fark ediyorum. O aslında siz ne derseniz yapar. Bildiği bir konu hakkında sonuna kadar yardımcı olur siz. Hem de tüm işini bırakarak.
Şimdi ben ne yapayım ?
Eskilere nasıl davranmalı ?(imkanım olsa hepsini bir daha görmeyeceğim şekilde silmek isterdim)
Yenilere ne yapmalı ki aranan özlenen istenilen kişi olunmalı ? (bu bencillik değil bence. Ben beni bir kere arayanı 2 kere ararım.)
Teşekkürler :(
Abi, sıkıntı şurda bence. Sen hobilerine uygun arkadaşlar edinmiyorsun. Arkadaşlarına uygun hobiler ediniyorsun. Onlar sana uymuyor, sen onlara uyuyorsun.
Öncelikle kasma. Bir rahat bırak. Zevk aldığın şeyler yap, nette takıl, ne bileyim halı sahaya git, sosyal medya gruplarına katıl oralardan arkadaş edin.
Bir de, hiç kimse hiç kimseyle sonsuza dek arkadaşlık etmiyor ki. Bu güne kadar hayatıma giren ve gitmeyeceğim diyen belki binlerce insan oldu.
Ben seninle arkadaş olurum, telegram kurup kullanıcı adını mesaj atarsan. Her gün de yazışır muhabbet ederiz. :D
karakterinizden dolayı böyle davranıyorlarsa, ki öyle gibi, ne diye böyle insanlarla arkadaş oluyorsunuz ki?
' Beni tanıdıklarında ve samimiyetimiz arttığında bana karşı olan saygılarını yitiriyorlar. Mesela bazı şakalarla sürekli üstüme gelmeler, bazı konularda beni küçümsemeler, doğum günü vs. olduğunda beni aramamalar ve bir yerlere gittiklerinde beni çağırmamalar başlıyor. '
