ben pek katılmıyorum. Hele en sonunda birileri yardıma gelir tarzı bişeyler demiş ki bu ülkede nice kadınlar sokak ortasında şiddet görüyor kılını kıpırdatmıyor insanlar. erkeklerin kavgasına zor girer insanlar.
öte yandan laf atma tamam kötü ama sadece o laf attı diye olay çıkarmaya bence gerek yok. gerçekten o adamın ya da adamların ne kadar it kopuk olduğu bilinemez. bunun korkmamla da alakası yok, ben niye öleyim ki? salaklık.
bir taraftan da genelde böyle durumlarda kız arkadaş, dur, yapma etme diyip, çekiştirmeye çalışır arada o da zarar görür ki öyle bir şey olmasını da hiç istemem.
kadınım ve öyle bir durumda cevap veren erkek benim için net maldır. türkiye'de yaşıyoruz yani. yanında erkek olan bir kadına laf atmayı göze alan bir erkek aranıyordur, başka bir şey değil. bok yoluna gitmek mi akıllıca?
öyle bir durumda erkeğin müdahale etmesi gerektiği düşüncesi de saçma. kadının ağzı yok mu? niye illa kadın korunması gereken kişi oluyor? eğer arzu ederse kadın cevabını verir, yola devam edilir.
Kadın olarak katılmıyorum, tam tersindeyim. Öyle bir manzara oluştuğunda çok utanırım. Eskiden, bir erkek arkadaşım yolun ortasında biriyle laf dalaşına ve 'Kimsin sen, sen kimsin' döngüsüne girmişti. Onun varlığından öylesine utandığım başka bir anı hiç hatırlamıyorum. O kadar utanç verici ki onun öyle alçaldığını görmek.
Çocukken biri salak dediğinde, 'O salak deyince sen salak mı oluyorsun' derlerdi ya, bu da aynı hesap. O insana acıyarak bakmasını isterim, belki çok rahatsız oldu ise uyarabilir ya da yeterince kanıt varsa, yapabilecek durumda isem büyük bir şeyse benimle karakola gelerek şikayette bulunmasını, o sırada bana destek olmasını isterim. Hayır, zaten laf yiyen bensem üstüne bir de annesiymiş gibi olay sonrasında sevgiliyi sakinleştirme ve teselli etme işiyle ben uğraşamam.
Bir de 'hayır sen cevap verdiğinde adam seni bıçaklayıp kız arkadaşına tecavüz edecekse tiyatro buysa bunu sen karşılık vermezsen de yapar. hiç olmazsa karşılık verirsen bir şansın var' demiş, tam tersini düşünüyorum. Adamın laf söyleyip geçeceği varsa, sırf sen tersledin diye altta kalmamak adına kavganın şiddetini yükseltebilir.
O adamın yaptığının yanına kar kalması güzel değil. Her zaman işleyen adalet mekanizması talep etmeyi daha mantıklı buldum. Herkes kendi cezasını kendi verirse; suç-ceza arası oran orantı kalmaz. İlgisiz bir örnek olacak ve aslında çok da sevmem Sezen Aksu'yu ama Beyaz'ın programına çıktığında canlı yayına bir kadın bağlandı 'Sezencim, neden şarkılarını herkese veriyorsun? Güzelim şarkıyı nasıl okuduğunu görmüyor musun' demişti. Sezen Aksu da 'Ben Allah'ım terazisi miyim? O şarkıyı söyler, iyi olup olmadığına dinleyici karar verir, ben değil' demişti. Buraya uyarlayayım; 'Allah'ın terazisi sen değilsin; hakim, avukat, vb. değilsen adaletin terazisi elinde değil. Mağdur da benim. Kim olarak başka birine layık olduğu cezayı yakıştırıyorsun' derim. Koruma- defansta sorun yok ama en büyük defansın saldırı olması sorun bence.
Kaldı ki ilk elden mağdurun da verdiği cezaya güvenmem. 'Yaralı olan, yaralar' derler. Dan Ariely'nin bir kitabında intikamla ilgili koca bir bölüm var. Sonuçta mağdur kendi zararına da olsa intikam isteyebilir. Aynı durumda ben de tepki veririm, vermişliğim var ama bu veya iç rahatlaması hareketin doğru olduğunu göstermez. Siniri anlıyorum, anlık tepkiyi de anlıyorum ama bunun çığ gibi kavgaya dönüşmesi benim açımdan çok utanç verici.
Bir kadın olarak görüşüm şu;
Hangi serseri ne kadar kötü bir laf atarsa atsın, eliyle taciz etmediği sürece ona karşılık vermek, onun seviyesine inmek demektir, bu da ona bulaşmaktan bile sayılabilir. Kış kışlığını puşt puştluğunu yapar demişler, cevap vermekle kaşımış olunur. Gerek yok. Ama elle taciz, en ufak bir dokunma bile bana göre onları hastanelik komalık etmeye yetecek bir harekettir, lazımdır, haktır. Eğer yanımdaki adam bana biri dokunsa onu hastanelik edemeyecekse yanımda gezmesin. Nerede nasıl davranacağını bilmeyen adamın yanımda dolaşmasına hiç gerek yok, ben onsuz da korurum kendimi.
ne yani herifin teki laf edince düelloya mı davet ediyor arkadaş, yenen kızı mı alıyor nedir?fiziksel bir hareket yapmadığı sürece umursamadan devam etmeli.
Tabii ki katılmıyorum. Elin pezevenklerine uymaya gerek yok. Belki bıçaklı belki silahlı başımıza iş mi alalım? Türkiye'de yaşıyoruz. Fiziksel tacizde ise durum başka, ben kendim de karşı koyarım zaten öyle bir durumda. Ama sözlüde hayır, tekin değil.
Kadınım.
uzun uzun yazmaya gerek yok.
yolda yürüyorsun, laf attılar. bu lafı atan adam(ların) zaten HAYATTA KAYBEDECEK HİÇBİR ŞEYİ YOK, AMA SENİN KAYBEDECEK ÇOK ŞEYİN VAR. Bir video izlemiştim, eleman gelin arabasının önüne atlayıp "benim hayatımın bir önemi yok zaten" diye bağırıyordu. Önünü kesen de bu adam gibi biri olacak büyük ihtimalle.
cevap vermeyip yürürüm, yanımdakine de (annem, kardeşim, vb) eğer yakında güvenli bir yer varsa oraya yürümesini söylerim.
işin fiziksel saldırganlığa dönüşmesi halinde olayların seyri değişir.
yanında erkek olan bir kıza laf atan kişi zaten kaşınıyordur.Kaşınanı kaşımak sevaptır. Yanındaki kıza laf atıldığında boynunuzu büküp yürüyen erkek net ılıktır benim gözümde
laf atılan kişiyle kavga etmek sevdiğini korumakla ilgili değil, erkekliğini kanıtlamakla ilgili. sevgilim kendi canından çok erkekliğine önem verirse ondan ayrılırım. kendi canına önem vermemesi, benle geçireceği zamana, bana önem vermemesi oluyor. beni koruması için önlenebilecek bir kavgadan kaçınması lazım. sonuçta bana laf atılırken hissettiğim rahatsızlık duygusu sevdiğim kişiyi kaybetme hissinden ya da kaybetme ihtimalini düşünürken hissedebileceklerimden çok çok daha hafif bir duygu.
Sadece seks amaçlı katlandığım bir kız arkadaşımsa duymamazlıktan gelirim, olaya karışmam. Ama gerçekten sevdiğim bir kız arkadaşımsa laf atanlara cevap veririm kavga da ederim.
Fiziksel olarak taciz olmadığı sürece ben de ne laflara ne de küfürlere vs tepki verilmemesi taraftarıyım, aksi mallık. Gururla falan da alakası yok, iki üç 3 iqlu herif konuşuyor diye kavgaya vs girmek çok saçma geliyor bana.
Ha adam fiziksel olarak bir şey yaparsa o başka tabi.
Entry'deki yazar biraz fazla heyecanlı. Böyle durumlarda heyecan en büyük düşmandır. Çünkü heyecanlı olan biri ne mantıklı düşünebilir ne de kendini ve yanındakini doğru savunabilir. Kendimden şöyle örnek vereyim. Benim karatede kahverengi kuşağım var, siyah olmaya doğru gidiyorum. Biz bazen kuşak sınavlarında ya da müsabakalarda bile çoğu zaman sporcu olmamıza rağmen çok iyi bildiğimiz teknikleri stres yüzünden uygulayamıyoruz. Laf atma durumunda eğer bir kavga öngörülüyorsa zaten bu heyecan yüzünden adam dayak yer. Sonuçta önemli olan hiç düşünmeden adamların arasına dalmaktı gibi bir klişeye hiç girmeyeceğim. Sen orada dayak yiyince seninle beraber gururun da ölür çünkü. Eğer laf çok ağır değilse yürüyüp gitmek daha mantıklı. Ağır bir laf varsa da cevap vermeye çalışmadan direkt adamı orada pataklamak daha güzel bir çözüm. Zaten o anda çok değişik davranılıyor. Açıkça demek istediğim karakter olarak sakin bir insansanız kavgaya girişmelisiniz. Çünkü dövüş aslında teknik bir iş.
bir lafa bakarim laf mi diye,
bir de soyleyene bakarim adam mi diye...
benim gözüm dönüyor ve bir şey düşünemiyorum ve saldırıyorum. türkiye'de de böyle avrupa'da da. bıçaklanmadım ve ağır hasar almadım hiç çok şükür. ama karşı taraftakilere çok ağır hasarlar verdim. çok da keyif aldım ağızları burunları çatır çutur edince yumruklarımın altında. (uzun yıllar boks ve kickboks yaptım.)
ha ama ne yapılması gerekir diyorsan o da şu: sen adamlara doğru yöneldiğin anda yanındaki kadın ne yapacak ne edecek seni engelleyecek. seni oradan uzaklaştıracak.
Belimde tasidigim 19mm'ligi cikartir agizina sokarim.
Krem Peynir+1
Kendi kavgamı kendim verebilirim ki dolu tipi itin götüne sokup çıkarmışlığım var. Yanımdaki veya çevremdeki bir insanın o an destek çıkması tabii ki güzel bir şey, ama olay benimle ilgili ise benden hararetli beni savunmasına da korumasına ihtiyacım yok. Böyle bir sinir anına ihtiyacım yok.
Adam benim yerime olaya müdahil olduğu zaman benim çok pis içimde kalıyor, ''Ulan keşke karışmasaydı da ben şu lafı da söyleseydim, bunu söylemeyi unuttu.'' diyorum.