Ben her kurban kestikten sonra inzivaya çekilirim, hayatı sorgularım. Tanrım neden ben? Başka bi kurbanlık hayvanla göz göze gelemem, kaçırırım gözlerimi. Çok üzülürüm.
Ama celladın kaderi buymuş, napalım...
hayır. kesmedim. kestirmedim de. hiç bir zaman kestirmeyeceğim de.
ben de kesmedim de biz hep köyde kestiğimiz için (amcam veya babam keser) kesilirken ayaklardan tutma ve sonrasında yüzme aşamasında hep oldum. eskiden pek olmuyordu ama son 7-8 yıldır hayatın birçok alanda bana yaşattıkları beni oldukça hassaslaştırdı. şimdi bakamıyorum hayvanın yüzüne. kurban bayramını es geçiyorum. aslında tüm bayramları es geçiyorum. çok duygusuz ve hissizleştim bu konuda.
Ben her bayram kesilmesi ve parçalanmasına bi zati tanık olurum. Kendimi bildim bileli dini bir inancım yok, tamamen babama yardım amaçlı.
Hiç kesmedim fakat üzülüyorum yinede.
Cocukluktan beri her kurban gider izlerim
Bizzat bogazlamadim ama duasini teknigini ogretseler yapabilirim.
Yapmadım ama çok izledim. ileride erkek çocuklarım olursa onlara da izleteceğim. Usta kasap anlık bir hareketle kesiyor acısız şekilde. Esas o büyük hamburger zincirleri için uyulturulup makina ile kesilen hayvanlara acıyorum, üzülüyorum.
eniştemden eğitimini almıştım. şu ana kadar yalnızca tavuk kestim. onda da bir şey hissetmedim.
büyük baş kesebileceğimi sanmıyorum ama koçtur, koyundur boğazlayabilirim. tavukla bir değil illaki ama tecrübesiz girişmek de hayvana eziyet. murdar etmenin anlamı yok.
Matrix+1
Kesmedim/kestirmedim, kesmeyeceğim/kestirmeyeceğim.
Bu kurban bayramlaridir et yemememin sebebi. O yüzden kesmedim, kestirmem, kesilen yerde de durmam.
5 yıl önce kurban kestim, 4 yıl önce ateist oldum, 2 yıl önce vejetaryen oldum, 1 yıl önce vegan oldum.
"Kestikten sonra üzülme oldu mu?"
Olmuş galiba :)
"Kesmekten kasıt bizzat kendisi kesen"den kasıt, hayvanın boğazını kendisi kesen olup olmadığı mı? Öyle ise hayır, boğaza bıçak vurmadım.
Sonraki kısımlarda, yüzme, parçalama vs. senelerdir bulunurum. Normal, hatta tatmin edici bir duygu. Sadist hislerle de yapsan, iman inanç duygusuyla da yapsan tatmin edici. Yanında işi iyi bilen biri olduktan sonra bir zorluğu da yok, sadece biraz yorucu olabiliyor. Ağlama üzülme falan olmadı tabii ki. Gözü et gören garibanın gözlerinin nasıl parladığını görünce insan bir garip oluyor ama, bi boğaz düğümlenmesi, en azından yutkunma oluyor.