herhangi bir konuda ne demek istiyorsam, istediğim kelimeleri bulamıyorum ve kendimi istediğim gibi ifade edemiyorum. kendimi ifade etmekte ısrar edersem farklı kelimelerle ifade ettiğimden anlatmak istediğim şeylerden uzaklaşıyorum.o kadar çok düşünüyorum ki bazen düşüncelerim bedene bürünüp üstüme üstüme gelcek zannediyorum. öneriniz var mı? kitap okumayı bırakalı çok oldu. kışın başlamayı düşünüyorum.




 

iletişim adında fakülte var, kolay birşey olduğnu kim söyledi ? İnsanların varlığı üzerinde baskı oluşturuyor, adına enerji de başka birşey de önemi yok. Kendi kendine konuşmayı dene, öyle anlar gelecek ki kendini çok iyi ifade ettiğini göreceksin, Ama bir başka varlığın varlığı ya da ihtimali seni tedirgin edecek ve yine aynı duruma düşeceksin.

mete kudur

kolay bir şey olduğunu savunmadım. insanların varlığı olayında da sana katılıyorum. kendi kendime konuşmayı da denedim ama kendi kendimi kendime ifade edemiyorum. aslında kendimi kendime ifade etme gereği duymuyorum. çünkü ne hissediyorsam sadece hissediyorum bunu kelimelere dökmeye ihtiyaç duymuyorum kendim olunca. bir başka varlığın olması benim için sorun değil kendi kendime sesli olarak konuşmayı da severim

bardakigüneşgözlüğü

ah şu egolar, , insan kendi kendine de olsa kelimelere ihtiyaç duyar. beyin kelimelerle düşünür çünkü. o konuşmadan anlaşmak küçük oyunların büyük tiratları sadece. beyin gevezedir, durmaz ve senden bağımsız olarak çalışır. kendi kendisini yaşatır, ona hükmedemezsin. ve bunu kelimelerle yapar, kullandığın dil ailesinin bile düşünmende etkisi var, sen hala hissediyorum de. hee hissediyorsun.

ilaç arıyorsan o elimde şimdilik yok, ama senin olayın bu.

mete kudur

düşünmek için kelimelere mecbur değilsin,
en.wikipedia.org

öneri: şiir oku, roman okuma, çıtır çerez diziler filmler seyretme

dafaisss

@mete kudur zaten kendimi ifade edebilsem burdaki sorun gibi bi sorun da olmayacak

edit:aslında olay ego filan değil. konuşmadan anlaşmak da "küçük oyunların" büyük tiratları değil.küçük olan sensin küçük olan senin düşüncelerin.

bardakigüneşgözlüğü

bakmayın aslında iletişim bir mucizedir. kastettiğin şeyi epey bir anladım aslında da ne anladığımı aktarabilmek için benzer bir his yüzünden bunu beceremeyeceğim şu anda. saatten ötürü enerjim de epey bir düştü. belki gündüzün enerjisi ile tekrar bir denerim. :)

matrix

sorunumu çözdüm sanırım bende kelime dağarcığı yok pek o yüzden istediğim kelimeyi bulamıyo olabilirim ama yine de hissettiklerimin kelimelere dökerken kayıp yaşandığını düşünüyorum.

bardakigüneşgözlüğü

yazmayi deneyebilirsiniz. bir de cizmeyi. kelime dagarcigi eksiginizi giderene kadar kendinizle kurdugunuz iletisim gelisir.
misal en basit cizim egzersizi simdiki sizi ve hayatinizdakileri cizin, sonra da hedeflerinizi hayallerinizi cizin.
gunluk gibi degil ama sadece bodoslama o anda sizin ustunuze ustunuze gelen hisleri de yazabilirsiniz. kitap okumak zaten benim icin nefes almak gibi.
yine kelime hazinenizi genisletecek diger bir olay ise yabanci dil ogrenmek, baska bir dili ogrenirken insanlar kendi dillerinde ne kadar yetkin olduklarini da degerlendirebiliyorlar.

mavicorap

Kedime sesli kitap okumaya başladığımda daha akıcı konuşmaya başladığımı farkettim.
Yani olay kitap okumak değil sesli okumak bence, vurgular vererek vs.

sadegazoz

biriyle diyaloğa girdigimde merak ettigim bisey varsa "ne, noluyo" yerine sadece soru isareti dolu gözlerle karsimdakine bakiyorum. mete kudurun söylediginin aksine dusunmek ve kelimelerle de alakasi yok aslında. aslında

bardakigüneşgözlüğü
1

mobil görünümden çık