Yasamak bir zamanlar keyifliymiş. O kadar gulerdim ki genç yaşımda gülme cizgilerim olusmustu. hayat hep daha bok oluyor. Gecen yıl da vardi bu sorunlar ama daha az ve kolaydı, daha az ciddiydi. Şimdi cehennemin dibinde gibiyim.
psikoloğun dediğinin tercümesi "git hata yap sana suçlu hissetttirecek bir şeyler yaşa pişman ol ne yaptım ben böyle bunu nasıl yaparım dedirtcek şeyler söyle yap, yani kirlen yanlış ol" demiş.
Psikoloğunuzun çok doğrudan kastı ne?
psikologunuzun dedigi seye yorum yapamayacagim ama etrafinizda hic kimse kalmadiysa, ailenizle de sorunlar yasiyorsaniz mutlaka sizin de hatalariniz vardir. boyle iliskilerde tek taraf kusurlu olmuyor zira. once kendinizi gozden gecirin, duzeltmeye calisin. zor bir donemden geciyorsaniz bu da sizi etkiliyordur ama unutmayin; bir sekilde geciyor o gunler. ilerde gulup geciyorsunuz sadece.
tum bunlara ragmen hala sorunlar varsa o zaman yanlis bir cevredesiniz demektir.
Bu dark side a geçmektir. insan ilişkileri kurmak ve bunları sürdürmek zorunda değilsin. kendisi kesme düşüncesini tekrar gözden geçir, büyük ihtimalle çözüm bu değil. Doğru olmak, onurlu olmak bunlar bizim coğrafyada pek kıymeti bilinen şeyler değildir. yalnız. dimdik. onurlu. kimseye minnet etmeden. yalnız kalmak dünyanın en keyifli şeyidir. sadece bi dene.
tek başına olmak kötü değil, hatanın sende olduğunu düşünmüyorsan da bu şekilde devam edebilirsin. insanların sana kattığından çok daha fazlasını tek başınalıkta bulmak mümkün, fakat ailenle aranı bozmaman ve onların da senin hakkındaki düşüncelerine başvurman iyi olur. sonuçta, normal şartlarda onlar kadar güvenebildiğin, seni onlar kadar seven insanlar bulunmuyor.