Yine de is basvurusu yapar miydiniz yoksa alternatiflere yonelecekseniz ne yapardiniz?
Sevinirdim. Değişmeyen tek şey değişimdir.
hemen iş başvurularına girişirdim, öncelikle en çok çalışmak isteyeceğim firmalardan başlardım. firmaların dönmesi zaten zaman alıyor, beğeneceğim bir yer olana kadar da kafamı dinlerdim.
ayağa kalkıp solo halaya girişirim, net. keşke olsa öyle bi' şey çünkü, iki ay kafa dinlerim.
Yarın değil de 1 ay öncesinden biliyor olsaydım. Kredi kartı işsizlik sigortası yaptırırdım.
İşten çıkarılınca aslında maddi olarak 1,5 ay gibi bir süre zaten ihbar + tazminat ile karşılanıyor. Buna ek olarak işsizlik maaşı da alıyorsun.
Para işini bir kenara atarsak. Yaz dönemindeyiz giderdim 2-3 hafta - 1 ay (maddi durumun nasılsa artık) güzel bir tatil yapardım. Ardından tekrar iş arardım. Boş oturarak zaman geçmez.
İş başvurusu yapmam. Kafamda elimin altındaki konforu bırakmaya cesaret edemediğim için gerçekleştiremediğim alternatif fikirler var, onları değerlendirmeye çalışırdım. Artık kaybedebileceğim bir iş de olmayacağı için daha rahat olurdum hatta. Keşkem atılsam.
Eve gider yatarım. İş başvurusu yapmam.
Önce şortumu giyip ağlaya ağlaya uzun bir koşuya çıkarım :(
Kendime geldikten sonra açık pozisyonlara bakarım. Para kazanmam gerekiyor, bu konuda alternatif yok.
Bir süre idare edebileceğin paran varsa zaten vicdan azabı çekmeden tatile falan da gidemezsin. Evet.
tatile gidip birikimimi yerim, sonra yana yakıla iş bakarım.
işkura başvurup işsizlik maaşı alırdım.
*soyle bi tazminat hesabi yaparim
*issizlik sigortasi vs. ile ugrasirim
*masami toplar favori diye kaydettigim sayfalari kendime yollarim
*cekmeceleri temizler, yarim isleri varsa toparlar, eve gider uyurum.
*bi memleket ziyareti ardindan tatilll
altıma sıçardım.
buff +1
şu an yapmak isteyip de iş dolayısıyla yapamadığım pek çok şey var. farklı meslek seçeneklerini denemek veyahut başka bir alan üzerine bambaşka bir çevrede (tercihen yurtdışında) eğitim almak gibi. şu garantici yapım yüzünden sapasağlam işimden ayrılamıyorum, hayallerimin peşinde koşamıyorum. işten çıkarılsaydım istifa etmiş olmanın verdiği ağırlıkla içim sızlamadan istediğim hayatı yaşamak için uğraşırdım. ve hayır, kafa mafa dinlemezdim, direkt atılırdım. zaten yıllardır yaptığım seçimlerin pişmanlığını yaşıyorum, daha fazla ertelemezdim.
Mümkün olduğunca uzak ve sessiz bir yere gider, 2-3 günü kendime gelmek için harcardım. Sonra cebimdeki para ölçüsünde şehirden şehire gezer, çalışırken yapma şansım olmayan şeyleri yapar, en azından birkaç yeni insan tanımaya çalışırdım. Kısa bir süreliğine de olsa normal ve sağlıklı bir hayat yaşardım.
müthiş bi rota çizip tüm eşyalarımı toparlayıp motoruma atlar giderdim. güzel bi avrupa turu hiç fena olmaz.
vizeye başvururdum, tazminatın bir kısmını avrupa'da yerdim