Hiçbir şey olmamış gibi selam muhabbeti çevirmek de istemiyorum, kendisi ego tatmini amacıyla selam almak için bile kapı önlerinde oyalanacak kadar saçma sapan bir insan.
Sanırım bana günaydın nasılsınız dediğinde ne laf sokacağıma karar vermeye çalışacağım sabaha kadar.Her neyse olay bu değil, ben sizi merak ettim.
Bu vb durumlar başınızdan geçti ise biraz anlatsanıza neler yaşandı, tavrınız ne oldu? Görmezden mi geldiniz, uygun yerde lafınızı söylediniz mi?
genellikle tesekkur eder, iyi davranir ama cevaben hal hatir sormam.
(informal)
- selam, naber?
+ eyvallah iyi.
- ???
(formal)
- merhaba, nasilsiniz?
+ tesekkur ederim iyiyim.
- ...
ofis içinde görmezden gelirim. müdürlerin yanında hatalı duruma düşmesini bekler; düştüğünde bi' tekme de ben atarım. müdürün bizzat kendisine de aynı şeyi yapmışlığım var.
Bahsettiğiniz kişi belli ki torpilli. Karşılaşmamaya çalışın. Yüzüne bile bakmayın.
masa başındayan kulanlıkları tak müzik dinle. göz teması kurma. selam verirse sadece kafa salla yalandan pis gülümse. 1-2 seferden sonra "mal" değilse anlayacaktır.
İşyerinde torpille gelenler var. Rektörün bilmemnesi, dekanın bilmemnesi gibi. Biz de onlara ekyil gibi davranıyoruz. Selam verince çok fazla uzatmıyoruz. Öğle yemeğine giderken çağırmıyoruz. Birlikte çalışmamız gerektiği durumlar dışında muhabbete girmiyoruz. Çoğunlukla da yoklarmış gibi davranıyoruz.
Isyerinde belli bir siniri zaten asmiyorum, o nedenle gidenlerle ilgili birine laf sokacak seviyeye gelmiyorum samimiyet olarak. Ha calisma duzenini sevdigim kisilerden de ayrildigimda yeri geldiginde amirime gecmiste verdigi kararin yanlis degil de zamansiz oldugunu soylemisligim var. ha ama ben en fazla eski gorev yerime geri donerdim, o nedenle tuzum kuruydu (657)
sevmediğin bi insanın yüzüne gülmek anormallik hatta ikiyüzlülük. soğuk davranmak da çocukluk değil.
bende bir patron yalakası dövdüm diye işten atıldım. durumu anlattım. adam haklı olduğumu bildiği halde beni işten çıkardı.
yani bu şark kurnazı tiplere taviz vermeyin bence.
valla pek polemiğe girmem sevmiyorsam kısa baştan savıcı cevaplarla savar işim olmadıkça iletişime geçmem.
Mümkünse işim olmaması içinde çaba sarfederim.
Ben hiç yoklarmış gibi davranıyorum. Göz göze gelirsek belli belirsiz gülümsüyorum, hatta bazen onu bile yapmıyorum. Aynı şekilde karşı taraf günaydın, nasılsın şeklinde laf atarsa kısaca cevaplayıp kendi dünyama geri dönüyorum.
Hayatımda asla laf sokma gibi bir işe kalkışmadım. Şu ana kadar kavgalı olduğum, boğmak istediğim insana bile laf soktuğumu hatırlamıyorum. Bu tip tavırlar bana çok ucuz görünüyor. Onlar yokmuş gibi davranıp hiç iplememek en güzeli. Onlar için enerji harcamaya değmez.
Laf sokmuyorum, direkt söylüyorum. Üstüm değilse tabii.
Bi ara saçma bir kız vardı başka departmandan; insanlar harıl harıl bir şey yetiştirmeye çalışırken boş muhabbet dondurmeye gelirdi bizim oraya. Yüzsüz de bir şey. "Çalışıyoruz goruyorsun, eh gitsen daha iyi tabii" falan demisligimiz var toplu olarak.
Çocuk gibi soğuk davranırım.
Sevmediğim kişinin yanında, muhabbetim olan sevdiğim kişiler varsa ortama giriyor fakat pek sohbete katılmıyorum.
Sevmediğim kişiyi tek görürsem, başka bir masaya filan geçiyorum. Göz göze gelme durumu olursa yalandan bi yarım ağız veya mimikler ile selam verip geçiyorum. Nasılsın sorusuna, teşekkürler, eyvallah Vs cevap verip, siz nasılsınız diye geribildirim yapmıyorum.
@aychovsky +5000. okuyunca dedim aynı durum. aynen bizde de böyle rektörden torpilliler ya da neden bilinmez hoşgörülen tipler var. Merhaba merhaba dışında pek sallamıyoruz, yemeklere, sohbet ortamlarına vs. davet etmiyoruz. Torpille geldikleri unvanla aynı yaşta olmamıza rağmen özellikle hocalık taslamaları insana çileden çıkarabiliyor. Prenses gibiler, her şey onlara göre ayarlanacakmış gibi davranıyorlar. Laf sokuyorum yeri gelince bir soru sorduğunda ya da ortam müsaitken ince ince. Asla ezmesine izin vermiyorum ama varlıkları bile huzur bozmaya yetiyor.