Kimsenin gürültüsünü dırdırını çekmemek açısından iyi. Herkesin bir sürü saçma takıntısı olur. Uğraşmıyorsun bunlarla.
Yalnızlık açısından kötü. Yemek yapmak sıkıcı oluyor. Arada ses olsa iyiydi falan diyorsun.
Kısaca böyle.
yaklaşık 6 yıldır tamamen yalnız yaşıyorum, yalnız yaşamanın bir sürü avantajı var. istediğini istediğin zaman yapmak, evde sürekli biri var diye kıyafetine dikkat etmek zorunda kalmamak, istediğin insanı istediğin zaman misafir etmek, ister yemek yapmak ister aç kalmak, temizliği ne zaman istiyosan o zaman yapmak vb., mesela ben sürekli yapacak bişey buluyorum, film izliyorum, dizi izliyorum, kitap okuyorum, müzik dinliyorum, puzzle yapıyorum. bazen canım hiçbişey yapmak istemiyor mal gibi oturuyorum miskinlik yapıyorum. bi de kira olsun fatura takibi olsun sorumluluk sahibi olunca daha çabuk olgunlaşıyosun, kendi başının çaresine bakmayı öğreniyosun.
içine kapanma sorunu yaşamadım aksine komşularla ya da karşılaştığım insanlarla daha fazla iletişim kuruyorum. tek sorun yalnız yaşayınca insanın canı evden hiç çıkmak istemiyor. evin rahatlığını hiçbi yerde bulamıyosun. bi de hasta olduğunda zor oluyor ama kesinlikle tavsiye ederim.
Maddi yönden sıkıntı çekmeyeceksen tek çık, çok rahat.
sosyal biriysen problem olmuyor. Yani zaten arkadaslarinla falan vakit gecirdigin icin dert degil. Onun disinda titizsen guzel, derli topluysan guzel. Aslinda her acidan guzel. Yemek olayi problem oluyor evet.
evine davet edebileceğin bir arkadaş çevren varsa çok iyi, mesela arkadaşların başka şehirdeyse falan zor iş iyice içe dönük oluyorsun
Arkadaşım yok diyebilirim. Bu beni korkutuyor işte.
Çok iyi oluyor. Temizliği istediğim zaman yapıyorum, etrafta bardak faln bırakabiliyorum kimse karışmıyor. İstediğim şeyi izleyebiliyorum. Müziğin sesini kıs diyen yok. Çok güzel bişi yalnız yaşamak.
Daha once yasamadigim bi yerde tek basima eve ciktim, ilk ~2 ay zordu ama sonrasinda arkadas edindikce yalniz yasamin avantajlari daha agir basiyor, iyi yani.
*sosyal cevre yapmak acisindan biriyle eve cikmak cok farkettirebilir de yalniz olmaya gore.
Bütün masraflar sana kalıyor. Her şeye tek başına koşturmak zorundasın ama iyi yanından bakarsan zamanlaması planı programı her şeyi sana ait. Çoğu zaman yemek yapmak ya da yemek yemek istemeyebiliyosun evet. Hadi bugün de bi şeyler söyleyeyim modu oluyor. Çünkü teksin ve yapacağın yemek muhtemelen ertesi güne kalacak. Az olunca da uğraşası gelmiyor insanın. O en yorgun anında eve gelip kendini tuvalete ya da yatağa atmak gibisi yok. Çırılçıplak kalıp dilediğin gibi duşa girmek bornozla takılmak bakımını rahatça yapmak. Ama işte modun düşük olunca da hiçbi şey yapmak istemiyosun. Teksin. Ya birileri gelecek ya da sen gideceksin. İki türlü de düşünüp zor geliyo. Hele hastaysan (öğrenci olduğunu varsayıyorum) bugün de gitmeyeyim okula düşüncesi fazlaca hakim oluyo. Evde muhabbet yok. Komşuları dinleyebiliyosun. Ve onlar, komşular, sen tek kalıyosan gelenine gidenine fazla bi meraklı oluyolar.
edit büdüt: ev arkadaşı olabiliriz ey izmirli!!!! (bucalılar hariç)
"Müziğin sesini kıs diyen yok mu." yalnız yaşıyorsun ama mağarada yaşamıyorsun dikkat et. komşular şikayet etmesin sonra. hafta içi gündüzleri evde hep yalnızım. gok gibi bir şey. kahvaltıya otursan canın istemez, acıksan o tencere yine çıkacak, o tabaklar yine kirlenecek, çay yine demlenecek. hani yalnız yaşıyorum diye evdeki iş yüküm azalacak sanma.
çok memnunum. bundan önce samimi arkadaşlarıyla, çok samimi olmasın diye arkadaşının arkadaşıyla eve çıkmış biri olarak kesinlikle kafan rahat olur diyorum.
birilerini idare etmek, sorumluluk beklemek ömür törpüsüdür, içine de kapanmazsın ne olacak sanki yine arkadaşların gelir gider, dışarda görüşürsün falan.
kimseyi idare etmek zorunda olmadan mutlu mesut yaşayacaksın. maddi olarak seni zorlamayacaksa çık, rahat edersin.
biraz komik olacak belki ama;
gece korkmuyor musunuz? ben yalnız kalınca korkuyorum çünkü.
@tosiba yalnızca ilk yalnız yaşamaya başladığımda her sese uyanıyordum, bi tedirginlik vardı. zaten tavşan uykum var bu da gecede en az 6-7 kez uyanmam etrafı dinleyip uyamaya devam etmem demekti. ama yaklaşık 1-2 ay içinde tamamen alıştım. ama tabi 3-4 yıldır güvenliği olan bi sitede oturuyorum onun rahatlığı da var açıkçası.
Masraflarla başa çıkabilsem tek yaşamaya devam ederdim. Mis gibi. Ama bir tane kafa dengi, uyumlu ev arkadaşın olursa çok kötü değil.
Yas etkisi var biraz. Su yasta tanimadigim biriyle eve cikmayi goze alamam ama 23-24 yasindayken bu riske girerdim. Yas kucukken bircok seye katlanabilirligin daha yuksek oluyor.
@tosiba
Kucukken gece korkardim. SOnra gece neden korktugumu dusunmeye basladim. Dusununce gece birden bire ortaya birileri/birseyler cikacak dusuncesi yattigini gordum korkumun altinda. Sonra dedim ki kendime, kac kere gece olaganustu bir seyle karsilastin? Cevap sifir. GUnduz etrafina bak, ne goruyorsan gece de her sey ayni dedim, tek fark isik yok. MAntikli dusunmeye baslayinca gece korkmanin aptallik oldugunu farkettim ve gece korkusunu kucuk yasta asmis oldum:)
hypathia +1
her şeyi anlatmış zaten. ekliyim kız başına perde takıyosun, lamba değiştiriyosun, musluk tamir edebiliyosun vs vs. sadece hastalık zamanlarında sövüyorum o kadar. artısı fazla olduğu için eksilerine katlanıyorsun.
Bence yalnız yaşamak dünyanın en güzel şeyi ama o yalnızlığa alışmamak lazım. İleride çok problem çıkarır. İnsanları hayatına sokmamak gibi ya da biriyle uyuyamamak gibi.
Ev arkadaşı dediğin şey her zaman problemdir. Tek faydası masrafları paylaşmaktır ki onun için de değmez. Mümkünse, lütfen tek başına yaşa. (Maddi imkan yeterliyse)
yemek bulasik temizlik tamirat falan tamam ama bence en kil tarafi, yetiskin problemleri ile direkt yuzlesilen an olmasi misal apartmana dair problemler, usta secilmesi cagirilmasi, kiranin aidatin zamaninda yatmasi, faturalarin duzenli odenmesi, uzun sure uzak kalacaksan aklin evde kaliyor. su elektrik gazdan bir problem cikar mi diye.
fakat butun bunlar tatli yorgunluklar, bence imkani olan herkes bir sure tek yasamali ondan sonra evlenmeli, ciddi iliskiye girmeli, birey olup hayatin sorumluluklarini tek basina alan insan cok farkli oluyor. bunun daha guzeli butun bunlarin tum maddi sorumlulugu da senin uzerinde olmasi aileden gidim yardim almaman ve hatta para biriktebilmen, ben bunu yalniz yasarken yapamadim ama keske yapabilme olanagim olsaydi, oyle daha guzel olurdu.