değiller, hınçlarını birbirlerinden çıkarıyorlar
mutluluk sahip olunan zamanla doğru orantılı olmadığı gibi başka şeylerle de direkt doğru orantılı değil, mutluluğun bir denklemi yok. bahsettiğiniz durum tabi ki korkunç ve can sıkıcı, ama insanı mutlu eden koca bir hayatın kendisi değil, barındırdığı minik detaylar be yeşil. bi' şekilde patetik hayatlarımızda mutlu olacak ufacık boşluklar buluyoruz işte.
mutlu olunmuyor.
mutlu olmayı öğrenmen lazım, durup dururken gelen mutluluk büyük lüks bu devirde.
ben ayda 1 en sevdiğim pizzacıya gidip 100 liralık şey yiyip-içince mutlu oluyorum mesela, mutlu olmayı istedikten sonra zor değil.
mutluymuş gibi yapacaksın
matrix repliği
welcome to the real world.
Mutlu olunmuyor çalışma döneminde ne kadar kendine vakit ayırırsan o kadar yaşıyorsun işte.
ben de beyaz yakayım ve mutluyum mesela, beklentilerinin ne olduğuyla ilgili sanırım mutluluk. hayatla ilgili fazla bi beklentim yok, kaldı bi çok insana göre oldukça yalnız bi hayat yaşıyorum ona rağmen huzurlu ve mutlu hissediyorum.
Mutluluğu ne zaman içsel dünyanda aramaya başlarsan, o zaman mutlu olmaya adım atıyorsun.
Bir de mutluluk kavramı sonsuza kadar süren bir duygu değil. Hayatın boyunca yaşadığın olaylara inişli çıkışlı tepkiler vermenin normal olduğunu anladığın an omuzlarından yük kalkıyor.
sizi seven ve sizin de sevdiğiniz insanlar yanınızdaysa beş parasız olsanız bile mutlu olabiliyorsunuz.
Mutlu olunmuyor ne demek ya? Ulan nasil kararmış içiniz. Sevdiginiz insanlar, sizi sevenler hic mi bisey ifade etmiyorlar sizin icin?
Hadi ikili iliskiler mutlu etmiyor sizi de hic mi mutlu eden bisey yok hayatta da mutlu olunmuyor diyebiliyorsunuz?
Bitmişsiniz.
bütün hayatın izinle tatille geçse, deli gibi para kazansan ve çoğu cebinde kalsa yine eksiklik bulmayacak mısın? o zaman sıkılmayacak mısın hayatından ? ben cidden şaşırıyorum böyle mutlu olamamaktan şikayet edenlere. hiç mi güzel bir şey yok hayatınızda, sevdiğiniz birileri, zevk aldığınız şeyler, ufak tefek bir sürü ayrıntı var neden görmüyorsunuz ki.
hayatı olumsuz yönde giden, ciddi anlamda kötü birçok durumla,hastalıkla dertle baş etmeye çalışan insanlara bir şey demiyorum evet o mutsuzluktur. ama çok da problemli olmayıp sırf bir işte çalıştığı için ve hayatı durağan diye mutsuzum diyenlerin sadece tatminsiz ve biraz da mutluluk konusunda beceriksiz olduğunu düşünüyorum.
Ben mutlu değilim ama bu durumun sizin söylediklerinizle hiçbir alakası yok. Şimdi kazandığım paranın yarısını kazanıp mutlu olabileceğim bir hayatı düşleyebiliyorum. ama cesaretim yok.
Bence biraz yavaş yaşamakla alakası var. Yavaş yaşayıp hissetmek, tat almak mutlu olmayı sağlıyor bence. Birileri için bişe yapmak vs de mutlu eder. 2 ay tatilim var ama en mutlu ben değilim ki. 20 gün tatilin olur ama güzel değerlendirirsin 2 aydır tatil yapıyormuş gibi hissedersin. Sayılarla alakası yok bence de mutlu olmanın.
Birikim/yatırım ve kendini geliştirme ile.
e çok zengin olup da doyumsuzluktan, boşluktan intihar eden yok mu?
bu kafayla hiçbir şart altında mutlu olunmaz ki.
ben bir beyaz yakalı olarak mutluyum açıkçası. daha iyisi tabii olabilir de, olmuyorsa da karalar bağlamamın bir anlamı yok.
Bilmiyorum tuborg yeşili bilmiyorum...
gerek yetişme tarzımız, gerek çevremiz, gerekse yaşadığımız çağdan ötürü para=mutluluk gibi gösteriliyor. çevremizde sevdiğimiz/sevildiğimiz kişilerin olmaması, gerçek diyebileceğimiz arkadaşlarımızın olmamasını parayla kapamaya çalışıyoruz bana kalırsa.
beyaz yakalıların geneli mutsuz, neden? normal çalışan seniorına bakıyor "o da amma para alıyor ha" diyor. senior müdüre, müdür kendi müdürüne, o genel müdüre bakıyor. ruşen amcanın oğlu sedat buluyoruz her seferinde kendimize :)
azıcık kendimize baksak aslında mutlu olcaz. mutluluğumuzu ölçtüğümüz şeyleri değiştirsek mutlu olcaz.
olumsuzlara değil güzel giden şeylere odaklanarak ve henüz yaşanmamış olayların sonuçlarını olumsuzluk şeklinde kurgulamayarak.
mutlu olmayı bir şeylere veya birilerine bağlamamak gerekiyor bi de. yani çok param olsun mutlu olucam, yok sevgilim olsun mutlu olucam, piyango çıksın mutlu olucam demek gibi şeyler yerine daha somut ve aslında varlıklarında önemsiz gördüğümüz ama yokluklarında mutsuz edebilecek şeylerin varlığından huzurlanmak gerekiyor. yine karmakarışık bi cümle yazdım ama anladın bence sen :)
Bir de kendi deneyimlerimden çıkarak şunu belirteyim: "mutlu olmak" sonradan öğrenilebilen bir durum. Yaşadığın olaylara verdiğin tepkilerde değişiklik yaparak ve bu değişiklikleri alışkanlık haline getirerek gerçekten birçok şeyden keyif alır hale geliyorsun.
olay para değil. anlatamamışım sanırım. olay modern kölelik. para mutluluk getirir demiyorum. oku iş bul evlen öocuk yap öl düzlemindeki kölelik hayatından bahsediyorum. sonuçta aynı düzlemde farklı hayatlar yaşıyoruz. kimisi mutlu kimisi mutsuz. zamanımızı satarak da para kazanıyor çoğumuz. sonra o kazandığı parayla dişlisi olduğu çarkı besliyor vs vs
bundan bahsetmek istemiştim aslında.