Teoman - İstanbul'da sonbahar gibi.
mabel matiz - gel
ahmet kaya sarkilari
bludfire, repeat, turn up the speakers gibi yabanci sarkilarda da ex atmis* gibi oluyorum (*hic kullanmadim, tahminen. igrenc bir sey oldugundan suphem yok. allah belasini versin bu vb. illetlerin)
son zamanlardaki ağır favorim,
www.youtube.com 
otomatik olarak sovyet rusya'ya gidip vodka ve sigara içerek hüzne boğuluyorum. tatlı bir hüzün ama, garip bir his. her dinleyişimden sonra bir ağırlık çöküyor böyle. bence bu herifler hep böyle şarkılar türküler yüzünden vodka canavarı olmuş zaten. çok değişik.
"that's amore"
100 yil geriye gidip, tercihen gemide bir kadinla tanisip asik olasi geliyor insanin.
var, olmaz mı? hatta kendimce sebeplerini yazayım kısaca.
duman - ah - şarkıya konu olan o üçüncü tekil şahıs gibi hissediyorum.
gripin - bir cevabım var mı? - kendi kendime ettiğim sitemlerin ve sorgulayışların yansıması.
leman sam - illa - etrafımdakileri sadece sevdiğim ve genelde onların beni sömürdükleri gibi onları hiç sömürmediğim için, sevgi anlayışımı temsil ediyor.
sezen aksu - eskidendi, çok eskiden - geçmişe özlemim.
barış manço - dönence - yalnızlığımın özeti.
the cranberries - dying in the sun - anıları hatırlayış...
björk - venus as a boy - çok sevdiğim bir dostumu hatırlatıyor, mutlu oluyorum.
ferhat göçer - kalbe kiralık aşklar - "kim el sallıyor şimdi bilmem/eski evimizin penceresinden" kısmından itibaren, üniversite arkadaşımın evinde geçirdiğim zamanlar, günler geliyor aklıma. o benden erken mezun olmuştu, oradan geçerken bu şarkı ağlatacak kıvama getirirdi beni...
gülşen - saklandım izlerinde - hatıralar, hatıralar...
lorde - team - bir gün arkadaşımla bir yere kahvaltuya gitmiştik. dönüşte sıcacık yağmur yağarken biz de bu şarkıyı o bet seslerimizle söylüyorduk. direkt o an aklıma geliyor ve evet, üzülüyorum.
sagopa kajmer - vesselam - "üzgünümdür, hayli vesselam..."
