Şimdi böyle sordum diye bana da sarlamanizdan korkuyorum açıkçası. :/
kendi kendine kuruldukça kuruluyorsun bence.
gayet normal hayat devam ediyor ben çıktığımda hep aynı boktanlığı görüyorum
15 ağustostan önce nasılsa şimdide öyle insanlar.
Ignorance is bliss diyorsun. Nasıl yok abi? Sırf burayı okuyarak bile anlarsın durumun vehametini. Ama ben görmek istemiyorum dersen, o da senin bilecegin iş.
boşver sende toplu yaşama, ayrıl sürüden iki bira aç kendine buz gibi :) basit ama etkili.
*belki bir tatile falan çıksan hani..
bundan sonra böyle gider,
hatta daha da kötüleşir ama düzelme olmaz.
buradakilerin çoğu pireyi deve yapan goygoy seven insanlar (darbe olayından bağımsız)
o yüzden burası benim için referans değil. Sözlük de değil.
ben hiç dışarıda biri bana ters baksa da dalsam, kafasında şişe kırsam,
yanımdan geçerken nefes alsada tacizci diye cırmalasam falan diye bakmıyor.
Ha bakıyorsa da zaten hep böyleydi olaydan sonra ortaya çıktı diyemiyorum. Görmek istememek farklı görmemek farklı. İnsanlar hep arızalıydı hala aynı arızalıktalar sadece farklı bahane geçti ellerine arızalık için.
Belki benim gözlerim açılmıştır. Insanlar hep böyleydi de ben görmüyordum belki, olabilir. Ama dün aynı otobüste bi saat içinde iki kez yer kavgası oldu mesela. Adamın biri annesi yaşında bi kadına "Kafayı yemişsin, git bi timarhaneye yat!" falan dedi. Normalde böyle şeyler duymuyorum.
Yani yaşadığım yerde(akpil-chpli sayısı birbirine yakındır epey)bir değişiklik gözüme çarpmadı, 10-15 gün önce nasılsa şimdi de öyle. Daha boktanlaşsa söylerdim niye görmezden geleyim ki.
"Hepiniz olan biteni görmezden geliyorsunuz" gibi bi çıkış yapmadım. Öyle de davranilabilir, sonuçta zor zamanlar. Herkes kendine göre bi savunma mekanizması yaratıyor. Hiç görmeyen, görse de umursamayanlara da lafım yok ama ben geçen cumadan beri havada inanılmaz bir gerilim hissediyorum. Kafamı dağıtmak için internete giriyorum, belki abartı belki insanların günlük hayatlarında paylasamadiklari gerçek hisleri, herkes alarm durumunda. Sakin kalabilen çok az insan var.
Benim yaşadığım yerde her gün ayrı bi mevzu oluyor. Akşamları biber gazı solumaktan, kornalardan, konvoylardan, tekbirlerden, bütün bu hengamenin içinde normal hayata donme, işime gücüme bakma çabalarından yorgun düştüm. Şimdiye kadar suların durulması lazımdı sanki. Daha önce hep öyle oluyordu. Insanların ısrarla sakinlesmiyor olması beni huzursuz ediyor, korkutuyor.
Senin yenilmişlik hissi ve kendini karşı tarafa ait hissetme duyguların bunlar.
Karamsarlık içinde olduğun çünkü son umudunda kayıp gitmiş gibi geldi bana.
Kimsenin cinet geçirdiği yok, asıl cinnet geçirenler de şimdi tutklandı zaten.
Akpli ya da cemaatçi değilim yahu. O nerden çıktı? Genel atmosferden bahsediyorum. Her neyse, laf anlatmaya çalışmak boşuna. Herkes anlamak istediğini anlıyor.
O insanlar zaten boyleydi. Firsat bulduklari icin de eyleme dokmeye basladilar.
Sadece kendilerinden olmadığı için diğerlerinin yaşam haklarını hiçe sayan, insanlar canlarının derdine düşmüşken, kişisel zevkleri için kaygılanabilen, şiddeti ancak kendine etki ettiği ölçüde kötüleyebilen, onu sömüren, korkunç şekilde bencil ve ikiyüzlü yaratıklar, düşünceleriyle birlikte geberip gittiği zaman.
"O insanlar" diye bir öcü grup yok maalesef. Benim yorumlamama göre Türkiye'de işler hep böyleydi.
6-7 Eylül 1955 olayları
1978 maraş katliamı
1980 çorum katliamı
1993 sivas katliamı
bunlar, 93 yıllık cumhuriyet tarihimizde ilk aklıma gelen olaylar. elbette, toplu histeri ve vahşet olayları bunlarla sınırlı değil.
bazı arkadaşlar çıkıp, şu an yaşanan olaylarla yukarıda sayılan olayları karşılaştırmanın saçma olduğunu öne sürebilir. elbette hedef kitle, saldıran kitle, saik, bilanço ve benzeri pek çok konularda fark bulunabilir. ancak bütün bu olayları çok rahatlıkla "benden olmayanları öldüreyim/yaralayayım." ortak parantezine alabileceğimizi düşünüyorum. elbette bu kadar basit bir ortak paranteze almak saçma ve basit olacaktır; ama neticede şurada sohbet ediyoruz.
darbe girişimi sonrasında yaşananlar da farklı değil. "bende olmayan" olarak cemaat sempatizanları, solcular, kemalistler filan belirlenmiş durumda.
özetle, şaşıracak çok bir şey yok. neydik ki ne olduk diye bakıyorum ben.
sanırım 3 nesil geçmesi gerekiyor, tahmini 50 sene.