Çünkü mutluluk çok göze batıyor. Gülüyorsun, insanlar "noldu ki?" diye soruyor. Aslında mutluluğu "genel" yaşam tarzı olarak seçmiş, cidden içinde bir takım şeyleri aşmış, sen ben gibi insanların üzüleceği şeylere kafa yormamayı öğrenmiş insanlar da var. Mutsuzluğu dışa vurmaları bizden çok daha farklı. Bu tip insanların aşırı vurguladıklarını düşünmüyorum ben. Hiçbir zaman etrafımda "ben çok mutluyum, bakın, görün beni" diyen insanlarla karşılaşmadım ancak "ben olduğum halimle ve elimdekilerle mutluyum" diyenleri çok gördüm. Umarım bir gün ben de onlar gibi olabilirim.
Allah allah şeker kafasına benziyor.
@dessy: ya işte bahsettiğim oturmuş, aza kanaat eden bi mutluluk değil de böyle saldırgan, ben buradayım ve hepinizden daha mutluyum mutluluğu. Hani başkalarına da ışık olan cinsten değil, sanki hep daha fazlasını ister gibi huzursuz bi mutluluk hali.
bazen bir seylere inanmak icin hatirlamak gerekebiliyor. ben bu ara fazla fazla mutlu oldugumu dusunuyorum ve seslendiriyorum mesela cunku bunu dusunmezsem kafam hemen olumsuza odaklanmaya hazir bekliyor (soruyu ustume alindim istemsizce :) ).
Öyle bir tanıma uyacak insan profili tanımadım :D Cidden. O yüzden bilemiyorum. Bırak o da o haliyle mutlu olsun, kafalarında oturttukları yalana (veya hayale) inanmaya ihtiyacı var bazılarının.
@dessy: buradan hareketle insanlardaki mutluluk saplantisini anlamaya uğraşıyorum kendimce. Sorunum x le y le değil de "Bu insanlar neyin peşinde?"yle. Bir de gözüme çok batmaya başladı bu durum. Her şeyi akışına, oluruna bırakacak bilgelikte değilim, kafama takılıyor.
@in vino: Senle hiç ilgisi yok ya :) sen gayet de tatlı bi insansın. Mutlu ol tabii, herkes mutlu olsun da bunu böyle başkalarına silah diye dogrultmaya gerek yok. "Ben mutluyum, benim hayatım süper!" Yeni nesil dangaliklardan biri herhalde.
Savunma gibi, inkar gibi geldi bana. Mutsuzluğunu kabul edemeyip mutluymuş gibi yapıyor olabilirler. Gerçekten mutlu olan birinin kendisi bunu büyütülecek, mutsuzluğu da anlaşılmayacak bir şey olarak görmez diye düşünüyorum.
@uğ: ya bak cidden "Bu kadar mutlu olunacak ne var mi sigiri" kafasında değilim. Adamın beynindeki birtakım kimyasal reaksiyonlar ya da genetik mirası bu adamın mutlu olmasını sağlıyor bile olabilir. Neden mutlular? demiyorum. Yukarıda da yazdım, bu mutluluğu paylaşmak değil. Canın mi sıkkın, gel bi kahve ismarlayayim iyi niyeti de değil. Bu gayet öznel, disavuran, yaristiran bi mutluluk. Agresif yani. Huzursuz ediyor. Aynı şeyleri tekrar tekrar açıklamak zorunda kalıyorum ve bu beni mutlu etmiyor şu an, lütfen. Çünkü mutlu olmam lazimdbjgcdgh No Country for sad men.
In vino+1
Mutlu olmak için çabalıyor ama önce buna kendini inandırmak istiyor olabilir.
Diğer bir ihtimal de, eğer siz mutsuzsanız bu tarz şeyler karşı taraf vurgulamasa bile gözünüze batıyor olabilir.
:) tesekkur ederim. depresyon cikislarinda sanirim manik bir doneme giriliyor. benim kendimde gozlemledigim boyle oldu. okul kitaplarinin konu sonlarindaki bu konuda neler ogrendik kismi gibi dusun :) bir suru olumsuz sey yasiyorsun cabalayip ustesinden geldiginde "vay arkadas ben neymisim, artik kesseler acimaz" moduna giriyorsun sanirim ondan. benimki oyle oldu yani en azindan. zamanla hafifleyecektir mutlaka ama lan depresyondayken ben bu guzellikleri, mutluluk kaynaklarini filan nasil fark etmemisim dusuncesine kapiliyorum sıklıkla bu aralar. :) sanirim erdim diyorum hatta normalde cigrimdan cikarip sac bas yoldurtacak durumlara amaan nolacak diyerek gulup gecmeye basladim cunku. ve kucuk guzelliklerin farkina hep varmiyoruz ve bi yerden sonra duyarsizlasip sadece gri ve siyah gormeye basliyoruz cevremizi. mutluyum demek ve gulumsemek bile beyni oyle dusunmeye yonlendiriyor halbuki. ay dolmusum resmen :)
Ben de başkalarının yanındayken hep mutluyumdur. Kendime sürekli ne kadar mutlu olduğumu, hayatın her şeye rağmen güzel olduğunu telkin ederim. Bir şeyi ne kadar çok söylersen ona inanmaya başlıyorsun. O bahsettiğin kişiler sana gösteriş olsun diye değil, kendileri gerçekten mutlu olmak için yapıyor olabilirler. Büyük ihtimalle hepsinin büyük bir derdi vardır, ama orda burda "mutluyum" demek surat asıp sürekli şikayet etmekten daha çok işe yarıyor. En azından benim için böyle.
Reklamları izliyorsundur.
Lim5+1 - mutluluğunu vurgulama ihtiyacı olanlarda hep bir sıkıntı ve bolca yargılama oluyor nedense.
Mutluysan mutlusundur, bana niye ekstra söyleme ihtiyacı duyarsın ki? Aynı anda hem hava atma ihtiyaçlarını gideriyor hem de "sen niye mutlu değilsin??? Mutlu ol ve şükret! Yüksek sesle şükret!!!!" baskısı kuruyorlar.
Sosyal medyada bu tür paylaşımlar gördügümde "he amk he" diyorum içimden, gerçek hayatta katlanmak zorunda olduğum kişilere "he he evet evet doğru :)" diyorum.
Ben de ozellikle mutsuz oldugunu vurgulayanlari anlamiyorum. Mutlu olanlar genelde sorulmadıkca mutluyum ben mutlu falan demiyorlar, durup dururken vurgulamiyorlar ama mutsuzlugunu alakali alakasiz vurgulayan cok fazla.