19 yaşında bir kız kardeşim var. Ergenlikten itibaren kilo almaya başlamıştı, bu sene okuldan 90 kilo olarak döndü. Ayrıca geçen sene tiroidinin az çalıştığını öğrendik, ilaç kullanıyor.(aksatıyormuş ilaçları)
Kıyafet vs bulamadığı için psikolojisi yıkık durumda fakat bize çaktırmıyor.
Sorum şu, kardeşime nasıl davranmalıyım? Nelere teşvik etmeliyim? Daha önce benzer aşamalardan geçmiş duyuru insanları da tecrübelerini paylaşırsa sevinirim.
Spor yapmaya teşvik edin. Spor giyime özendirin. Belki giyecek kot bulamaz ama Adidas, Nike gibi yerlerden aldığınız tayt ve eşofman gibi şeyler ilgisini çekebilir.
Ben de 19 yasindayim, 92 kilodan 68e dustum. Ama insanlar bana soyledikce daha cok ters gidiyordum mesela "cok pilav yeme bak" vs denildikce inadina sirf pilav yiyordum. O yuzden biraz da onun istemesi lazim. Ve soyle bir sey gercekten var ki biraz kilo verdikten sonra, yani insanlar kilo verdigini farkedip, "aaa zayifladin mi?" Dedikce daha cok motive oluyor insan. Bence ilk etapta siz de onunla saglikli yasama baslayin. Yani bu surece bir sure yapilip, kilo verilince eski yasam duzeninize geri donulecek sekilde bakmayin. Ilk etapta zaten hizlica gider kilolar sonrasi da gelir bence. Ama yalniz birakmayin desteginizi hep gosterin, bana kalirsa guzel bir yuruyus ayakkabisi ve esofman baslangic icin guzel bir hediye secenegi olabilir.
bence bir hekimden destek alsın kardeşiniz, ilerleyen yaşlarda daha da zor bir hal alıyor bu durum
imkanınız varsa her gün birlikte yürüyüşe çıksanız sohbet ederek hızlı tempoda yürüseniz vakit güzel geçtiği için hoşuna gidecektir kilo vermesine de yardımcı olur. ben kilo aldığım dönemde pilatese merak salmıştım, böyle hafif tempoyla başlayıp alıştıkça güçlüğü artacak bir spora da yönlendirebilirsiniz.
psikolojisi kötü haldeyse yediklerini kusmaya çalışabilir bu da ona daha çok zarar verir. bunun yerine öğünlerinde ölçülü yemesine dikkat edin. yemekten hemen sonra tuvalete gidiyorsa dikkat edin.
zayıflama ilacı filan da kullanmasın habersiz. aklından geçiriyordur büyük ihtimal çünkü bu durumdan kurtulmak için en kolay çözümün ilaç olduğunu düşünebilir. bu ilaçların zararlarını da onla açıkça konuşun.
yaz aylarındayız yakınlarda bir havuz vs varsa yüzmek de çook iyi olacaktır. yüzmekten yorulunca kenarda tutunup bacak hareketleri yapabilir. hatta bir arkadaşı olursa orda da vaktin nasıl geçtiğini anlamaz keyifle spor yapmış rahatlamış olur.
kilosunun sebebi tiroid olsa gerek. hızlı çalışan tiroid bezine sahip olsaydı ne kadar yerse yesin ortalamanın altında kiloya sahip olacaktı. iyi bir doktora götürün bence.
İlk olarak duzsac + 1, sen hazır olmadığın sürece yüklenmek, 'Zayıfla' demek ve uyarmak üzmekten başka bir işe yaramıyor. Bu yorumlara üzülüp daha çok yiyorsun. Önce onun hazır hissetmesi gerek.
Yalnız, tiroid az çalışıyor deyince aklıma Hashimoato Hipotiroidi geldi. Durum öyle ise ne kadar zayıflamak istese ve uğraşsa zayıflayamayabilir de. Az çalışan tiroid ile ilgili iki sıkıntı var.
- Zaten yediğini yakamıyor metabolizma çok düşük.
- Hastalık iradesini de elinden alıyor.
Hasta olmayan insan bile bir çikolata yiyip 'Amanın, yedim' deyip kendini suçlu hissedebilir, ki bu iradesi olan bir insandır. Bir de iradesi tamamen elinden alınmış birinin yapabileceklerini düşünün. Kardeşinizin iradesi kendi elinde olmayabilir. Üzüldükçe de daha çok yiyip daha çok kilo almaya eğilimli olacaktır.
Aynı hastalık 4 yakınımda var. Hepsinin ortak sorunu şu. Diyetteyken en iyi ihtimalle kilo almıyorlar. Bir tanesi diyetisyen kontrolünde ve sıkı gözetim altında 6 ayda 3 kilo verdi. Aylar ve yıllar süren korkunç diyetler sonrası en fazla iki-üç kilo veriyorlar. Aylarca diyetten sonra kilo veremeyince moral bozukluğu ile 'Eyh, yetti ulan' deyip kapakları birden açıp yiyerek eski hallerinden daha kilolu hale geliyorlar. Dolayısıyla, kilo için önce tiroidin halledilmesi elzem. Yoksa, kendini yıpratır boş yere.
Normal bir insan olsa diyet ve sporla kendine gelebilirdi ama az çalışan tiroid için belki ilaç kullanması, vb. gerekebilir. O ilaçla birlikte sporu kendi iradesine bırakmayın. Birlikte spor yapın. Mecbur kalsın ve sürüklene sürüklene gitsin. Nazlanamasın, ık vık edemesin. Yoksa, kendine bıraksanız 'Bugün gitmeyeyim, yarın gideyim' yapar. Sporda da çok fit insanların olduğu saatlerde gitmeyin mümkün oldukça, kimsenin olmadığı saatlerde gidin. Bir kendine bir onlara bakıp morali bozulmasın. Aynada sadece kendini görüp, kendindeki gelişimi inceleyip beğensin. Kendisinin başkaları ile kıyaslamasın.