Teşekkürler.
başlıktaki soruya cevap veriyorum: birinci. ilk denememde oldur.
gerisi için de metin ol, iletişimini geliştir. bunda yapamadıysan başka okula başka senede şansını denersin. sonunda ölüm yok ya
Aynı programda ikinci başvuruda alındım. İstanbul Üniversitesi başvurduğum programa 5 kişi alıyor ve her yıl 300 kadar kişi başvuruyor. Neyse ki sonraki yıl alındım. Hatta hocalar beni hatırladı.
rahat olacaksin, bolum/okul cok. elbet sen de istediklerinden bir tane bulursun.
ben hic basvurmadim, bir arkadasim 2 sene ayni yeri denedi olmadi. bir baskasi uc farkli yerle gorustu ucunden de kabul aldi. cok degisken.
Ben 4 kez yüksek lisans mülakatına girdim (neden dersen biraz karışık; mezuniyet sonrası kendi bölümüme başvurdum, sonra orayı bıraktım başka bölümde başladım, sonra iki yl hakkı verdiler kendi bölümüme tekrar başvurdum, sonra her ikisini de bırakıp başka bir okulda kendi bölümümün ylsine başvurdum) hepsinden de kabul aldım. Yurt dışına da başvurmuştum zamanında 3 farklı yere, oralardan da kabul almıştım ama gitmek kısmet olmadı maddi durumlardan dolayı, burs çıkmadı hiçbirine. Gerçi onlarda yüz yüze mülakat yoktu.
Sanırım rahat olmak önemli. Bi mülakata girmeden önce hatta aşırı gergindim, iki bira atmıştım. Kendine güvenli gözükmek, bölümle ilgili olduğunu belli etmek, karşındakinin seni ezmesine izin vermemek lazım. Tabi bilgi kısmı da gerekli, oraya değinmeye gerek yok. Mütevazi ama kendine güvenli gözük, ukala olma yalnız. Soru sorulduğunda çok uzatmadan yanıtlamaya çalış, cevabın dolu ama sade olsun. Neden o bölümde yüksek lisans yapmak istediğinin mantıklı ve sağlam bir açıklaması olsun, gerçekten istediğini ve ilgilendiğini göster.
Akademik çalışanlarda genelde karşıdakini yüreklendirmeye değil de aşağılamaya yönelik bir tavır oluyor. O tavrın cesaretini kırmasına izin verirsen mülakatın da kötü geçer. Kendinden emin ol.
Ha bir de sakın ağlama. Çok sinirini bozsalar bile sık kendini, çıkınca ağlarsın.
Bunları yapamıyorum işte sorunum bu diyorsan orasını bilemedim. Rahatlatacaksa sen de iki bira at gir mesela.
Biraz fazla ciddiye alıyorum sanırım. Azıcık rahatlayabilsem olacak gibi ama çok agresif davranıyorum. Ust uste aynı başarısızlığa dusmek de iyice sinirlerimi bozuyor. Saçma sapan konuşuyorum bi şey sorduklarında falan. Kendimden sıkıldım ya, kim bilir neyin ketlenmesi bu. :/
Üzerime çok fazla oynamıyorlar ama yüzlerinde bi "Yazık, kimin çocuğuysa... :/" ifadesi oluşuyor. Bayağı titriyorum, terliyorum falan. Su seneyi kazasız belasız atlatsaydim.
Bunların hepsi bilgi eksiginden ve tam olarak ne istediğini bilmemekten kaynaklanıyor. Bir dahaki sınavlara bilgi olarak daha hazırlıklı ve yapmak istedigin şeye daha hakim gidersen hallolur. Mulakatlar bir amac degil, asıl yapmak istedigini yapman icin bir arac. Oradakiler istedigin seyde sana yardim edecek kisiler. Senin karsinda degil, yaninda olacaklar. Sans diliyorum.
Daha ciddi bir problemse medikal yardim da alabilirsin.
Bilgi eksikliği ve hazır hissetmeme halinden kaynaklanıyor olabilir, haklisiniz. Gorusmeye girdiğimde hissettiğim şey baskın olarak "Hazır değilim!" sanırım. Haklisiniz. Epey de konuşturmaya, yardımcı olmaya da çalışıyorlar aslında, hiç öyle art niyetli, ego boaster tipler görmedim ama dediğim gibi ben hazır hissetmediğim için gereğinden fazla geriliyorum. Teşekkürler.
Yani o ruh halinden kendimi kurtaramadigim için bu başlığa yazdıklarım bile anlaşılmaz, bölük porcuk. Kusura bakmayın.
bir defa başvurdum onda da kabul edildim. iş mülakatlarından daha eğlenceli ve rahat geçti benim için.
alan dışı yl başvurularında, bilgi eksikliğini sözlü mülakat ile kapatmak gerekiyor. öğrenmeye aç ve hevesli vurgusu şart.
bir de şöyle taktikleri var insanların, çok iyi bir okuldan mezun olmuşsan, daha düşük üniversitelere başvurup, okul adını kullanmak. istanbul, ankara harici okullara başvurmak mesela. mülakat ve sınav çok ön planda olmuyor bu durumda.
genellikle kendi okulundan kabul alman daha kolay oluyor.
akademisyen olma hedefin yoksa, bu ülkede yl ya da doktora yapmanın çok bi' özelliği yok bence.
kendine güven, okul orası. rahat ol ve eğlenmene bak.
Akademisyen olmak gibi bi isteğim var ama o "oğrenmeye aç, hevesli" profilini çok cizemedim sanırım.