ne çok kültürlüyüm ne kültürsüzün tekiyim,
ne iyi görünümlüyüm ne tipsizim,
akademik anlamda ne başarılıyım ne başarısızım,
sosyal yeteneklerim ne çok iyi ne çok kötü,
çevremdeki insanlar beni ne sever ne sevmez (bu madde umrumda değil),
ne geleceğe bakabilirim ne geçmişi düşünmekten vazgeçebilirim,
insanlarla tanışmaya çaba gösterdiğim halde, sürekli olarak başka insanlara uyum sağlamaya çalıştığım halde yalnızım. telefonumu annem hariç en son kim ne zaman aradı bilmiyorum. hayatımın çok kısa bir döneminde yalnızlık hissetmemiştim, o da çok şans eseri gerçekleşmişti ve geçti gitti.
hobilerim olduğu halde deli gibi sıkılıyorum bazen sinirden ağlayacak kadar.
nasıl geçer bu hayat?
edit: yargıla demedim, paylaşmak istediğin düşüncen varsa paylaş. tembel biri değilim, lise yıllarımda her yaz çalıştım üniversitede de geçen yıla kadar part time işlerde çalıştım.
Böyle tembellikle geçer.
modern çağın sorunu bu. o kadar çok şeye bölünüyoruz ki çağı yakalamak adına. adapte olmamız cok zor. sana özgü bi durum değil yani. genelimiz böyle. önce şu yazdıgın maddelerin sonuna öyle olmak zorunda da değilimi ekle. cunku az önce bahsettiğim sorun insanı sanki öyle olmak zorundaymış gibi hissettiriyp. buna kapılma. relax.
Hiçbir şeyi tam yapamamak, hiçbir şeye yetememek, yetisememek bu çağın hastalığı +1
Amy filminde, winehouse öldükten sonra birlikte çalıştığı ünlü bir caz sanatçısı şunları söylüyordu: "Aslında biraz daha sabretseydi, hayat ona gitmesi gereken yolu gosterirdi." Ben çok etkilendim bu sözden. Hayatın bana izlemem gereken yolu göstermesini umut ediyorum. Senin için de aynini umuyorum.
Bu saydiklarinla ilgili ne olursa tam hissedeceksin peki? Bence bunun bir ölcütü yok. Hangi konuda ne kadar iyi olursan ol asla tam hissedemezsin ki. Hep bir seyler eksikmis gibi gelecek.
Yalnizlik konusu seni mutsuz ediyorsa belki onun icin bir seyler yapabilirsin. Bana asıl sorun o gibi geldi. Cunku basarilarin, yaptigin guzel seyler, hobilerin, kulturun, birikimin seni ne kadar tatmin ederse etsin bunlari birileriyle paylasma ihtiyaci hissedebilirsin. Bu paylasimi gerceklestiremeyince de o tam olma duygusu eksik kaliyor haliyle. Insan ne kadar kendi kendine yetebilmeli desek de onaylanma, takdir edilme sevilme begenilme ihtiyacimiz var. Bence bu yuzden yalnizligin uzerine gidebilirsin.
