Sait Faik'in öykü kitapları. Komik değil ama sıcak ve içtenlik kriterlerine uyuyor. Hayatta komik hiçbir okuma yapmadım sanırım.
Komik olmaya yaklaşacak iki öyküsü var lakin; Lüzumsuz Adam, Havuzbaşı.
Bir de çocuk kitapları sayılıyorsa Rıfat Ilgaz'ın Bacaksız serisi.
hepsini kapsayan "dublörün dilemması" diyebilirim. etgar keret'in her kitabı da içtendir, samimidir, sıcaktır ve birçok hikayesi de güldürür ya da gülümsetir.
pardon dublörün dilemması değil, korkma ben varım olacaktı ilk kitap. ama o da iyidir. zaten ilk kitaptır. sonra korkma ben varım geliyor.
Fernand Sansua +1
Philip Roth - Portnoy'un Feryadı
Roald Dahl - Amcam Oswald
trumpet
bilmiyorum ama bu kriterleri sordugunda aklima gelen ilk kitap dna'nin otostopcunun galaksi rehberi.
özellikle agrajag, total perspective vortex, Bowerick Wowbagger the Infinitely Prolonged ve depresif ai marvin benim icin mükemmel detaylardi.
Ruhi Mücerret
Muzaffer İzgü, Donumdaki Para. Çocukken okumuştum ama çok gülmüştüm.
Muzaffer İzgü'nün kitapları.
Halo Dayı ve İki Öküz
Donumdaki Para + 1
Daha öncesinde de Ökkeş Serisi'ne gülerdim. 10 yaşındayken evimiz tahta kurusu istilasına uğramıştı. Evi ilaçlatıp üç gün tatile gitmiştik. Yanıma Ökkeş Dolmuşçu'yu almıştım. Öyle komikti ki, kahkahama annemler "Aha, delirdi galiba" diyerek odaya geldiler. Onlara da okumaya başladım. Onlar da kahkaha atınca yan aparttakiler "Hayırdır, ne var bu kadar komik, merak ettik" diye geldiler; içerisi bir 7-8 kişi olmuştu. Okudukça hem ben güldüm hem onlar güldü.
Cevdet Bey ve Oğulları'nda sık sık güldüğümü hatırlıyorum, hele bir yerde kopmuştum. Komedi değil tabii ama komik kısımları olan bir kitaptı.