Bundan yaklaşık 6-7 ay önce bir kedi sahiplenmeye karar verdik, alıp eve getirdik. Her şey çok güzeldi, çok da seviyordum kendisini ama alerjim olduğu ortaya çıktı. Öyle ki gözlerim sis, burnum tıkalı, nefes alamaz hale geldim. Normalde başka şeylere alerjim olduğu için doktora gittim. Evde bakmaniz çok zor dedi. Biz de mecburen eski sahibine geri götürmek zorunda kaldik. En azindan iyi bakıldığında düşündüğüm için bir süre sonra içim rahat etmeye başladı :)
Şimdi evimizin aşağısında yavru bir kedicik var. Tahminimce 2 aylık bile değil, tek başına. Arada çocuklar yiyecek veriyor, ben bakıyorum ama bulunduğumuz yerde bahçe yok. Residence tipi evler. Bu kedicik büyüyünce kimse ona bakmayacak, arabanın altında ezilip gidecek diye korkuyorum. Eve de alerji yüzünden alamıyorum. Sokakta bir sürü kedi varken sahiplendirmek de çok güç.
Daha önce bu alerjiden kurtulan yok mu? Ne yapılabilir? Hiç çözümü yok mu ki? Teşekkür ederim şimdiden herkese.
Şimdi evimizin aşağısında yavru bir kedicik var. Tahminimce 2 aylık bile değil, tek başına. Arada çocuklar yiyecek veriyor, ben bakıyorum ama bulunduğumuz yerde bahçe yok. Residence tipi evler. Bu kedicik büyüyünce kimse ona bakmayacak, arabanın altında ezilip gidecek diye korkuyorum. Eve de alerji yüzünden alamıyorum. Sokakta bir sürü kedi varken sahiplendirmek de çok güç.
Daha önce bu alerjiden kurtulan yok mu? Ne yapılabilir? Hiç çözümü yok mu ki? Teşekkür ederim şimdiden herkese.
Ben bebekliğimden beri kedilerle yaşadığım halde 9-10 yaşından sonra alerjim gelişti. Düzenli ilaç kullanıyorum ama alerjenler çok yoğun olduğunda yine nefes alamamaya başlıyorum. Benimki alerjik astım ama, yani semptomlar bu kadar ciddi değilse ilaç kullanımıyla yatıştırılabiliyor, ama onların da yan etkisi uyku hali yapıyor. Her bünyeyi o kadar etkilemez sanırım ama ben sabahları uyanırken çok zorlanıyorum.
Bir de immunoterapi yaygınlaştı son yıllarda, henüz cesaret edemedim ama düşünülebilir.
www.tkbbv.org.tr
black holes and revelations
1