ne tam olarak? cok kotu durumda olmak veya cok kotu bi seyler yasamak falan mi gerekiyor? boyle bir durumum yok ama icinden cikamadigim bazi seyler var, atamadigim endiselerim vs. genel olarak duzelmesini istedigim bazi sacma yonlerim var zaten, ama simdi hayatimda bir gecis donemindeyim ve kendime guvenmiyorum pek, tedirginim, muhtemel terslikleri sorunlari cozemeyecekmisim gibi geliyor gucsuz hissediyorum. aniden gelisen durumlar var, arada kaldigim bir turlu kafamda oturtamadigim seyler falan var. psikolog yardim edebilir mi? bir de ben anlatamiyorum pek genelde sikintimi, cok zorlaniyorum, kelimeleri bulmakta ya da ifade etmekte. psikolog "buraya neden gelmis bu" gibi bir fikre kapilir mi :D




 

öyle bir eşik yok, gidin rahatlarsınız.

evde liyakat kalmamis

yoo kim ne zaman isterse psikoloğa gidebilir bence. özellikle de anlattığınız gibi endişeler varsa.

interview with the vampire

Öyle bir eşik yok ama 'Karar veremiyorum', 'Arada kaldım', 'İçim rahat değil', 'Genel olarak bir sıkıntı var' kısmı gidilesi bir nokta. Psikoloğa 'Her şey yolunda ama hayat kalitem artsın istiyorum' diyen de gidiyor, 'Travma sonrası çok kötüyüm' diyen de; böyle bir eşik olduğunu düşünmeyin. Psikolog 'Sen de derdini dert mi sanıyorsun' demez, hatta ona da bir rahatlama olur birçok zor vakadan sonra sakinleştirici gibi gelir.

aychovsky

kişisel bir sınır o. "ben çözemiyorum" "çözümü imkansız" "bundan sonra hayatım böyle gidecek" "birinin yardımınıza ihtiyacım var"a benzer cümleler kuruyorsanız gitmelisiniz.

çok çok büyük travmatik olaylar yaşamış olmaya gerek yok. herkes aynı dirençte olmak zorunda olmadığı gibi kimin yaşadığı olaydan ne kadar etkilendiğini de kimse bilemez.

özet olarak ihtiyaç duyuyorsanız gidin.

dahili meddah
1

mobil görünümden çık