Normal hayatımda, sinirlendiğimi gören insan sayısı çok azdır. Hatta benim hanım insanlara "Aammaan quaker sinirlendimi yanında durulmaz" diye abartmaya çalışır, çünkü tanıdıklar sinirlendiğimi görmemiştir bile..
Amma velakin, araba sürerken, adeta bir Hulk oluyorum. Neyime güvendiğime dair hiç bir fikrim yok, rahat rahat dövülebilecek bir adamım, gözlük falan..
El kol yapmalar, pencere açıp bağırmalar..
Dayanamıyorum trafikteki kanunsuz, kontrolsüz ve ahlaksız insanlara, ters yönden kafa kafaya üstüme gelen, sinyal vermeden önüme kıran, 2 şeritlik yolda emniyet şeridinden üstüme kırıp yola girmeye çalışan, karşıdan gelene yol verirken o fırsattan istifade edip önüme geçen vs vs vs. onlarca yüzlerce sebep..
En son dün eşim "Haklısın, görüyorum ne yaptıklarını ama hem kendine hem bana dikkat et biraz. Biri birşey yapsa ikimize de zarar verebilir" dedi, bende o an ışık yandı. Trafik kavgasında silahla adam vuranları okuyoruz sürekli.. Neyse..
Siz nasıl sakin oluyorsunuz?
Ne yapmam lazım? Acaba normal hayatta ekstra sakin olmak mı bu kadar siniri araç içinde su yüzüne çıkartıyor?
Bugüne kadar kimseye vurmadım.
Aldığım birkaç dövüş eğitimi hariç yumruk atmışlığım yok. O eğitimler de zaten 10 yıl geride kaldı. Şimdi biri çıkıp üstüme yürüse ne yaparım bilmiyorum.
Yani "Çık deşarj ol" seçeneği dışarıda kaldı. Ayrıca artık tek de değilim, bana gelecek zarar eşime, aileme gelmiş olacak.
Trafikteki gerilimin, başkalarına güvenmeme olduğu konusuna katılıyorum. Ama sadece o değil. İnsanların etik davranmaması, kendilerini zeki diğerlerini aptal sanması, saygısız olması, kendilerini herkesten üstün ve önemli görmeleri beni delirtiyor.
abi clark kent de gözlüklü. ama süpermen. belki senin içinde de süpermen vardır?
araç kullanırken çok sinirli olan biri normalde de sinirlidir. ama sen bi şekilde bastırabiliyomuşsun o sinirini normal hayatta. o zaman cevap senin içinde. ha dersen belki orada bastırdığım siniri araba kullanırken boşaltıyorum, o zaman bi kum torbası al eve akşamları ona vur:)
Ben de sizin gibiyim. Trafikte insanların nasıl bu kadar sığır gibi davranabildiklerini, başkalarının haklarına nasıl bu kadar rahat tecavüz edebildiklerini görünce çıldırıyorum.
Ama aynı zamanda trafikte türlü türlü manyağın da olduğunu biliyorum. O yüzden tepkilerimi 100'ken 2'ye 3'e indirmeye çalışıyorum. Nasıl bir ülkede yaşadığımı hatırlatıyorum kendime sürekli.
Bir de eşiniz çok haklı. Trafikteki hiçbir anlık öfke, siz ve ailenizden değerli değil. Sürekli kendinize bunun gibi telkinlerde bulunun bence.
@victum: Bunu da düşündüm. Belki gerçekten sinirimi bastırıyorum. Ama oturup düşününce, acaba neye sinirleniyorum başka diye bakınca hakikatten birşey bulamıyorum.
Kum torbası fikri güzelmiş :)
@rectoa: Psikologluk olucam neredeyse, insandan tiksiniyorum araba kullanırken. Araba kapısını açıp dışarı çıktığım anda iyilik meleği timsali koşuyorum yardım ediyorum yaşlıların koluna giriyorum torba taşıyorum. Arabaya binince gözümü kan bürüyor.
Bastırıcam bi şekilde ama o yöntemi bulmam lazım..