iş yurtları satış mağazalarını gördüğümde aklıma geldi, bazı hapishanelerde mahkumların ürettikleri ürünler satılıyor, detayını bilmiyorum ama elbette onlara da gelir getiriyordur.
neden tüm mahkumlar için böyle bir sistem uygulanmaz, hem boş durmamış olurlar hem bir meslekleri olur, üretime katkı olur.
hangi tip suçlular için oluyor bu tip aktiviteler, herkese uygulanmak istense bunun hukuki sakıncaları nedir, artıları eksileri ...
Hapishanede yatan adam beleşe yatmıyor, belli bir zamanın üstünde olanlar için yemek/yatak parası alınıyor, bu para ya kişiden yada kişinin yakınlarından tahsil ediliyor, Bu kişiler de bu parayı denkleştirmek için ya hapishane içinde hazırlanan eğitimlerden yada eski mahkumlardan zanaat öğrenip yapıyorlar ancak yapabilecekleri şeyler çok sınırlı, her tip yapıştıcı sokulamıyor misalen, delici kesici aletler de yasak, hatta çok sağlam ağaçtan yapılma şeylerde yasak, anca karton, kaplama vs. var ellerinde, bıçak olarak da kalem traş alıp onun bıçağını kullanıyorlar, dolayısı ile ellerinde ki malzemeler oldukça sınırlı onlarla yapabileceklerini yapıyorlar, yakınlarına satmaları için veriyorlar yada mahkum yakınlarının organize ettiği kermeslerde satıyorlar. elde ettikleri gelir çok cüzzi bir gelir oluyor.
Bazı hapishanelerin ise ciddi atölyeleri var, baya baya mobilya üretiliyor falan ama orada çalışacak mahkumlar da belli mahkumlar oluyor, adam 5 kişiyi kesmiş zaten birde bunun eline ıskarpela mı vereceksin? (kesici bir alet) kafası atar doğrar atölyedekileri.
Geri kalan ise zaman dolduruyor sadece, öğrenecek vakti olmuyor zaten.
işin bir güvenlik boyutu var
ama asıl mesele yine ekonomik. cezaevlerinin çoğu bok gibi yapılar, içinde bırak atolyeyi koyacak yeri, adamlar vardiyalı uyuyor. iki tane hobi atolyesini yatakhane yapıyorlar filan. hadi onu geçtim, çok daha yeni, güncel olanlarına bile en baştan atolyelik yer ayırmadan inşa ediyor embesiller. sonra yönetim ordan burdan proje bulayım, bağış bulayım da atolye yaptırayım diye uğraşıyor. dışardan iş alma olayları da sıkıntı, işin sigortası falanı filanı girince kimse iş getirmek istemiyor.
bunları geçersek açıklar direkt iş kolu üzerine kurulan yapılar, onlarda bu işler çok daha kolay yürüyor, elde edilen ürünlerin satışını da direkt devlet yapıyor. dediğiniz gibi her hükümlünün üretmesi lazım bence de. tutuklular için böyle bir zorunluluk getirilemez ama hükümlülerin günde 3 saat çalışma zorunluluğu var avrupa birliği ülkelerinde. he bu arada bir şey üretmeseler de çalışan hükümlü sayısı çok daha fazla. kurum içi temizlik, mutfak, çay ocakları ve başka bazı işleri de onlar yapar zira.
bu arada bedavaya yatmıyor işi biraz yanlış anlatılmış, o para çıktıktan sonra tahsil edilir ve genelde fakirlik belgesi alınarak ödenmez.