Elbette makyaj yapmayanlara soruyorum. İster yapın ister yapmayın fakat ben makyaj yapmıyor olmanın nedenlerini merak ediyorum.
EK: Sadece fondöten kullanmayanlara değil hiç makyaj yapmayanlara sordum. Cilt kusurunuz yoksa balçık gibi fondötenle ne işiniz olur fondöten kullanmayın zaten.
Yüzüme saçma sapan kimyasallar sürmek hiç hoşuma gitmiyor ve de makyaj yapmayan insanların makyaj yapanlar gibi bugün çok solgunum bir şeyler süreyim kaygısı da olmuyor.
Benim makyajlı kadın sevmediğimi öğrendiler :)
yüzüm çok alerjik ve çok hassas. makyaj yapmak ile yüzüme aseton sürmek aynı şey. yapmayı çok seviyorum ama canım çok acıyor, yapamıyorum.
yapmayınca soldakine benzediğimiz için.
makyaj yaptıkça sen o makyajlı kişi oluyorsun, yapamadığında/yapmadığında tanınmıyor ve hasta gibi görünüyorsun.
ten rengi canlı olan hanımların özellikle cilt makyajı yapmasını aşırı saçma buluyorum.
hiç yapmıyor değilim göz makyajı ve ruj kullanıyorum.
ten makyajı yapmıyorum.onun yüzümde bıraktığı hissi sevmiyorum,yapay geliyor.kaliteli bir ten makyajıyla hoş görünüyor tabi ki ama günlük makyaj için fazla buluyorum cildim sağlıklı ve kapatma ihtiyacı duymuyorum.gün içinde ekstra parlayıp porselen gibi durmasa da olur onu özel günde yaparım, makyajsız halini de beğeniyorum ben.
çünkü olduğumdan farklı görünmek anlamsız geliyor.
çünkü boyanmakla bakımlı olmanın, kişisel hijyen ve temizliğin aynı şey olmadığını düşünüyorum. ( yapanları yargılamıyorum, bu bir bakış açısı ve tercih meselesi )
çünkü zamanım çok kıymetli, buna ayıracağım zaman içinde 2-3 sayfa bir şey okurum, makineye çamaşır atarım, güzel bir müzik eşliğinde kahvemi yudumlar kendimi dinlerim, bir dostumla telefonda sohbet ederim falan filan.
çünkü bu kadar kimyasala bulanmayı anlamlandıramıyorum. zaten çepeçevre kimyasalla sarılmışken birde yüzüme gözüme kimyasal sürmenin anlamı ne.
çünkü bu kadınlara dayatılan, empoze edilen bir olgu. kendini boyamazsan, süslemezsen beğenilmez ve tercih edilmezsin baskısı var alttan alta.
Hafif göz makyajı dışında makyaj bana anlamsız geliyor. Özellikle allık, yok gözünün altına beyaz renk bir şey süren kadınlar bana palyaço gibi gözüküyor.
Rimel ve eyeliner arada bir sürdüğüm makyaj malzemeleri. Diğerleri yok bile.
Üşengeçlik de var tabii.
Moduma göre değişiyor. Bugün işe sıfır makyajla geldim. Genelde kendimi kötü hissettiğim zamanlar yapıyorum makyaj, sıkıntıdan herhalde.
üşeniyorum, eve gelince çıkarmak zor geliyor. göz altı morluklarımı kapatıyordum kapatırsam, bir de maksimum ruj sürerim.
1. Spor yaptigimdan bolca dus oluyor, ugrasamiyorum.
2. Yapmayi bilmiyorum. Metotlari ve uygulamari bilmeden kendi cabalarinla bir seyler karalayinca iyi olmuyor.
3. Kozmetiklerin kokusunu sevmiyorum.
4. Dudaklarimi yiyorum.
5. Rujla yemek yemek, bir seyler icmek, opusmek kotu geliyor cok.
6. Makyaj yaoinca gun icinde surekli kontrol edip duzeltmen gerekiyor. Aklimin bunla mesgul olmasini istemiyorum. Mesela biriyle konusrken kalem akti mi, ruj disime bulasti mi, vs.
7. Temiz hissetmiyorum kendimi makyajli. Mesela bir yuz ve dis temizliginden sonra gelen ve o sekilde gune baslanan hissin ferahligini anlayamazssiniz.
8. Makyaj malzemeleri yanimda fazladan kalabalik yapiyor. Cok nesne sevmiyorum. Canta tasimayi sevmiyoru.
Oyle cok guzel bir cildim yok, ama bu saydigim sebepler agir basiyor.
Çünkü cildime ne idüğü belirsiz kimyasalları sürmektense sigara-alkol içmeyerek, spor yaparak, su-bitki çayı içerek, yediğime içtiğime özen göstererek daha güzel-canlı olacağımın bilincindeyim. Bir fondötene 300 lira, bir rimele 200 lira vermemin kozmetik firmalarını zengin etmek olduğunu biliyorum.
Bir de zaman ayırma meselesi var. Yapacağım hepi topu bir far, rimel, göz kalemi sürmek ama ben sabahları onu yapmak yerine 2 lokma kahvaltı edip ailemle çay içip güne başladığımda daha mutlu hissediyorum.
Not: Özel günler konu dışıdır. Öyle günlerde göz makyajını eksiksiz yapıyor, rujumuzu sürüyor, gerekmedikçe de cildimize bb cream, fondöten vb. dokundurmuyoruz.
Valla 30 yaşındayım, toplam 6-7 kere makyaj yapmışımdır önemli günlerde, makyaj dediğim de kalemle ruj, fondöten falan hayatımda 2 keredir anca. Hakikaten makyaj yapmayanlar kategorisindeyim yani. Kalemi bile sürmeyi bilmediğim için alt göz kapağımın içine sürebiliyorum anca :)
Bence makyaj yapmamanın nedeni olmaz, yapmanın olur. Niye makyaj yapayım ki, yani ne faydası var bana? Evet, makyaj yapınca daha güzel görünüyorum (normalde güzel bir yüzüm yok), millet iltifat falan ediyor belki ama eee? anlamsız ve sıkıcı bir işlem bence. Şahsen üşengecim, ayrıca yüzümde makyaj var diye dikkatli olmam, gözümü ovuşturmamam, rujumu tazelemem falan lazım ki hiç huyum değil.
Sokaklar güzel, bakımlı, alımlı ve makyajlı kadın dolu, arada bir iki taneye de toplumumuz dayansın bir zahmet.
Kadının doğal hali çok güzel. Toprak gibin. Yapmayın kızlar bravo
üşeniyorum. yapmaya da çıkarmaya da.
1 üşeniyorum
2 cildimde problem yok (belki olsa başka yaklaşırdım)
3 makyaj, özellikle göze siyah şeyler sürmek bana çok atalarımızdan kalmış saçma alışkanlıklar gibi geliyor. mesela allık sürmek daha sağlıklı gösteriyor yüzü kızartıyor hadi mantıklı diyelim de gözüne siyah far sürmek biraz toplayıcılıkla uğraşan birinin yapacağı şey gibi geliyor, makyajı mantıklı bulamıyorum. insanın yüzündeki kusurları boyayla kapatması genel olarak modası geçmesi gereken bir konseptmiş gibi geliyor. feminist yönüm ağır basmıyor bu noktada ama yine de erkeklerin full kusurlu gezmesi ne kadar normal ve doğalsa aynısının kadın için geçerli olmamasına şaşıyorum. ayrıca böyle full cildi düzeltmek hariç falan renkli makyaın daha güzel gösterdiği algısına katılamıyorum.
4 üşeniyorum
5 yapmayı bilmiyorum
6 her türlüsü cilde zararlı
yine de belli özel günlerde, görüşmelerde falan yapıyorum tabii. gençken de 19-18 göz kalemi - rimel olmadan gezmezdim. şimdi olabildiğince kaçınıyorum.
1. oncelikle makyaja zaman harcamaya cok useniyorum, uykuyu veya baska seyleri tercih ediyorum cogu zaman makyaj yapmaya.
2. makyajli goruntume alisip makyajsiz halimi begenmemeyi /eksik ve solgun bulmayi hic sevmiyorum.
3. Ten makyaji hicbir zaman yapmadim, cok yapay ve fazlalik gibi geliyor, o hissi sevmiyorum, bir de bence sivilcelendiriyor benim cildimi. gozume gozalti kapaticisi, kalem ve rimel, dudagima da naturel tonda bir ruj surerdim makyaj rutinim buydu ama 1 sene once gozumde arpacik gibi bi sey cikti ve o zamandan beri de gozum hassas, makyaj yapinca hemen sisip kizariyor. bu yuzden kalemi de biraktim, simdi sadece gozalti kapaticisi ve rimel kullaniyorum bazen, dudagim icin de ruj veya lipstick.
silmeye üşeniyorum. üşendiğim için de yapmıyorum. ama 0 değil. eyeliner ve rimelsiz çıkmam mesela. bunları da mendille silebildiğimden (hele en son eyeliner'ı gayet suda çıkanlardan aldım kolay çıksın diye) yapıyorum. uzun uzun temizleme olsa yine yapmazdım
makyaj yapmayı biliyorum ve aklıma eserse de yaparım 5-6 sene önce neredeyse günlük yapıyordum. şimdi senede 3-4 gün en fazla.
en büyük sebep gerekli bişey olarak görmemem, işim, hayatım, karakterim şu anda dünyayı algılama biçimim bunlarda etken.
esmerim ve belli olacak makyaj yapmaya (özelikle göz için) kalksam zaten gece makyajı gibi oluyor. o da fazla geliyor. belli olmayacak (nude vb) makyaj yapmak normal makyajdan daha zor. o kadar uğraşamam hele bütün gün evde olan bir ben, hiç uğraşamam.
33 yaşındayım cildime saçma sapan şeyler sürmek istemiyorum.
cilt, akne, tıl tüy vb sorunum yok kaşım gözüm esmerlik dolayısıyla zaten şekilli, düzgün benim derdim; göz altı morluklarım var onlar hayattan bezmeme yetip artıyor. o da basit bir makyajla filan geçmiyor.
cildimde akne, iz gibi problemler yok. o yüzden de hiç merak edip öğrenmedim sırasıyla napılır ne edilir.göz makyajında da rimel kirpiklerime ağırlık yapıyor gibi hissediyorum zaten yüzüm yeterince canlı geliyor bu sebeple onu da gereksinimlerimden çıkardım. makyaj algım bordo rujdan ibaret.sonbahar/kış aylarında kafama esince sürüyorum.
mayajın karşı konulamayan bir cazibesi olduğunu düşünenlerdenim.
bu yüzden, kararında makyajı destekliyorum.
ten makyajı yapmıyorum. evimde kapatıcı, fondöten, pudra, renkli nemlendirici vs. yok. onlara harcayacağım parayı cilt bakımı ürünlerine yatırıyorum açıkçası. yaz kış güneş koruyucu sürerim. öyle mükemmel cildim de yok ama makyajlı yüze alışınca makyajsız gezmek yıkım geliyor insana. bağımlılık yapıyor.
onun dışında ruj, arada eyeliner vs. sürerim tabii ki.
Yüzüm aşırı beyaz, dolayısıyla en ufak bir siyah nokta, sivilce, leke baya belli oluyor. Üstelik sorunlu bir cildim olduğu için o üçünden de bolca var. Göz altlarım da kronik olarak koyu mor. Ve makyajla makyajsız halimden çok daha güzel olduğumu düşünüyorum düşünmesine. Ama neredeyse hiç, neredeyse hiç derken hayatımda beş kere falan istisnası oldu toplam, makyaj yapmıyorum çünkü:
1) Cilde zararlı. Cilde zararlı olmayanları da gerçekten pahalı.
2) Çok zaman alıyor ve sabahın altı buçuğunda yedisinde, sırf biraz daha fazla uyumak için kahvaltı etmeyen bir insan olarak onunla uğraşamam.
3) Kullanışlı değil. Sürekli makyajlı olduğunun bilincinde olup ona göre hareket etmen gerekiyor.
4) Bir de gerçekten hiç makyaj yapmayınca bir süre sonra insanlar ne kadar doğal olduğunuzdan bahsetmeye başlıyor ve açıkçası o imajdan fazlasıyla hoşlanıyorum.
5) Makyajın bir tercih olduğunun farkındayım ve makyaj yapan kadınlara laf yapan herhangi bir insana, kadın ya da erkek, çok net karşı çıkarım. Ama kendi adıma yukarıda saydıklarımı güzel görünmeye tercih ediyorum.
@gang leader of wasseypur
Yazdıkların değersiz değil ama düzgün bir nedensellik ilişkisi kurmayı unutmuşsun. Bu nedenle ok veremedim üzgünüm. Erkeklerden de cavap verenler olmuş. Yazmalarından rahatsız olmadım ama sorunun muhattabı olmadıklarından doğal olarak onlar da ok almadılar. Formel giderim bilginize.
@love my way
"Bir de gerçekten hiç makyaj yapmayınca bir süre sonra insanlar ne kadar doğal olduğunuzdan bahsetmeye başlıyor ve açıkçası o imajdan fazlasıyla hoşlanıyorum."
Evet evet bunu herkes gibi ben de doğru hedeflere karşı kullanıyorum. İnandırıcı hafif şaşırmış orta seviyede taktir dolu bir yüz ifadesi ve hafif etkilenmiş bir ses tonuyla birlikte. Yeme!