www.youtube.com
hayatımda duyduğum en güzel cümlelerden biri.
soru yok ama düşüncelerinizi merak ettim ondan soru olarak açıcam.
bende olmayan nefret objesine dönüşmüyor benim için, ayrıca çok sığır bir düşünce kendi öyle düşünüyor diye herkesi niye yaftalıyor ki ?.
Cogunlugun dusuncesini dile getirip elestirmis zaten, kendim oyle dusunuyorum dememis.
Hatta sozlukten esinlenmis bile diyebiliriz:
eksisozluk.com
hayatimda duydugum en salakca dusunce. kimse ferrarinin icindeki adama nefretle orospu cocugu demiyor. orospu cocugu bazen saskinlik anlarinda da kullanilir. ulan ne vurdu orospu cocugu suna bak! gibi.
ben sadece parasi olup da harcamayi bilmeyen insanlara aptal gozuyle bakiyorum ama herhangi bir nefretim yok. niye olsun ki?
valla burda medeniyet timsali arkadaslar adami haksiz bulmus da gayet dogru tespit halk geneline baktiginda. benzincide calisan adam her gordugu luks arabaliyi o.c, icinden inen kizi da orospu beller mesela, normal
doğru demiş. hatta eksik demiş. söz konusu durum sadece maddi olarak yok.
atıyorum çirkin bir adam taş gibi hatun götürür adama küfrederiz, arkadaşımız çok iyi bir kariyer elde eder yüzüne güleriz ama arkasından küfrederiz gibi gibi.
türk halkının genelinde olan çekememezlik, "bende yoksa onda da olmasın." durumu.
ülke olarak ilerleyememişimizin nedenlerinden biri olarak da görülebilir.
vayamk.jpg
Gün geçmiyor ki Türkiye'den ve Türkiyelilerden bir nebze daha tiksinmeyeyim.
Para ile sinirlamamak lazim; her zaman sunu soylerim. Bir insanda en cok ne eksikse o cenesine vurur. Erkekligine guvenmeyen, herkesi ipne ilan eder. Turklugu eb saibeli adam, en azili milliyetci olur. Imani ne kadar sakat adam varsa radikal dinci olur. Paran yoksa ve birileri gozunun onunde catir catir yiyor sen bakiyorsan; kadinsa orospu erkekse hirsizdir. Icten ice budur durum.
bende nefret objesine dönüşmüyor bu tür şeyler. prensip olarak nefret etmiyorum zaten kimseden.
"benim yok o yüzden olanların canı cehenneme" demek hem kimseye bir şey kazandırmaz hem insanı yavaş yavaş zehirler. herkes başka birinin hayat seviyesine iner/yükselirse nerede buluşacağız o zaman? yaaa...
"bende yok, şu kişide var, o halde [buraya bir şey yazın] yaparak almış olmalı" bakış açısı da sıkıntılı. genelde tembel insanlardan ya da hayattan bıkmış insanlardan (bak bu sebep tembel adama göre daha geçerli) duyuyorum bunu.
bir de "bunun için şimdiye dek ne yaptın" sorusunu cevaplayabilmek var. önümüzden araba geçiyor mesela, belki bir milyon lira değeri var, yanımdaki arkadaş söve söve bitiremiyor. iyi de, sen o arabayı almak için çalıştın mı? bir mesleğin, toplum tarafından kabul edilen, ürettiğin bir değer var mı? yoksa şikayet etmeye hakkın da olamaz, bir milyon lira etmiyorsun ki sen? (bak bu iyi ya da kötü demiyorum, ekonomik sistem böyle)
"bu arabadan bende yok, almak istiyorsam şunu yapmalıyım, o halde şimdi çalışmaya başlayayım" dersen alma şansına erişiyorsun. diğer türlü hiç olmaz.
ha anti kapitalistsindir, o zaman bunları söylemiyor olursun zaten. ben değilim.
------
hayat herkese eşit zorlukta değil, herkesin değişkenleri farklı değerler alıyor. kimimiz zeki, kimimiz pek parlak değil, kimimiz fakir ya da zengin. belki de engelliyiz, yürüyemiyoruz, hareket edemiyoruz.
o yüzden bu tür küçük şeylerden dolayı birinden nefret etmeyi saçma buluyorum.
çok yaşasan 100 yıl yaşayacaksın zaten, daha yok. ben tadını çıkarmaya çalışıyorum.
tavsiye ederim.