Bana birisi bağırdı mı elim ayağıma dolaşıyor, suratım falan kızarıyor, acayip heyecanlanıyorum, geriliyorum. Bazı insanlar çok rahat karşılıyor bunu. "Aman bağırırsa bağırsın banane" moduna girmek istiyorum. Nasıl yapacağız?
Meslek gereği sürekli farklı farklı adamlarla beraber çalışmam gerekiyor yönetici olarak. Arada öyle adamlar denk geliyor ki tatlı tatlı hallediyoruz işimizi mis gibi. Bazıları da sert mizaçlı adamlar oluyor, bağırmalar çağırmalar havada uçuşuyor. Şikayet etme vb. seçeneklerim yok, meslek içinde nispeten normal karşılanan bir durum. Bir şekilde katlanmak ve bununla yaşamayı öğrenmek durumundayım. Nasıl yapacağım? İşimden soğuyorum bazen şu herifler yüzünden.
öncelikle sana ve çalışanlara bağıran tüm yöneticilerin aq.
biraz kaybetme korkusu ile alakalı olabilir. ne bileyim hassttr lan oradan deyip çekip gidememe durumu varsa, yeni bir iş edinme korkusu varsa zor olabilir.
biraz da karakter meselesi, naif bir mizacınız varsa kırılganlık göstermeniz gayet normal.
nasıl kurtulursun bilemem de, biraz "aman banane" takılırsan bir nebze de olsa atlatabilirsin.
durumunu biliyorum haklı olsan bile haksız durumda oluyorsun.
Bunun pek çözümü yok karakter meselesi kimisi yedirir kimisi yediremez.
çözümün yok gibi bence.
bağırmadan da yönetici olunuyor ve her iş aynı şekilde yürüyor .bağıran kendi ruh hali ile boş boş bağırıyor bence .
ben olsam yöneticimin bağıracağını bildiğim bir konuda hazırlık yapar bağırtısının ne kadar saçma olduğunu ona gösterecek şekilde bir şey yapardım. işinizi bilmiyorum ama sen anlarsın ne demek istediğimi . boş bağırtırdım yani sonra da herkesin içinde söylerdim bunu .
işler şeyler bağırmadan da yürür falan gibi birşey derdim .
eskiden müdürlerimi çok sinir edip ağlatmışlığım olmuştu. kovamıyorlardı beni iyi çalıştığım için ve bulaşamıyorlardı da hep haklı çıktığımdan .
şimdi ben yöneticiyim ve hiç bağırmadan her işi hallediyorum
Ben de sizin gibiydim, bir süre sonra fark ettim ki o bağrıntının üzerine 2 sn susup "isterseniz bu tonda devam etmeyelim" dediğim zaman karşı taraf -çoğunlukla- kendine geliyor, bu taktiği daha sık kullanmaya başladım. Yine de oluyor arada hıyarlar, o zaman da ben, "daha sonra konuşsak daha iyi olur" diyorum. Ama bu tamamen çalıştığın ortama ve iş kaybetme korkuna bağlı mrtkbl+1
benim de vardı öyle psikopat yöneticim 2 kişi karı kocaydılar onların ben kalıbına tüküreyim. 2 ay çektim bastım istifayı. şimdi yanlarına giren 1 hafta dayanamıyor.
içinizden sövün o size bağırırken inanılmaz iyi geliyor.
Bağırmanın nedeni karşıdakinin seni anlamadığını düşünmektir. Yöneticide bu çalışan beni anlamıyor imajı olursa bağırarak konuşur. Ya da zaman zaman sesi yükselir.
Anladığını belirtir ve bunu gösterirsen sakin konuşmaya başlarlar.
öncelikle, bugunku antremanda goz dolduran futbolcu resmen yıllardır sormak istediğim soruyu sormuş.
surat kızarması, heyecanlanma, kekeleme gibi durumlarla nasıl başa çıkıyorsunuz sözlükçüler, onu da bi diyiverin hele.
sahsi almayarak...
sizi tanimayan birisi, size dokunamaz.
hadiseye bagiriyor o. size o kadar saygi duymuyordur. :p