Ben çok gerekmedikce evden çıkmama kararı almıştım ama bizim ev de timarhaneden hallice. Ust uste birkaç gün dışarı çıkmayınca halıya sicasin falan geliyor.
Simdi istemedigim iki durum arasında kaldım. Ders çalışmam lazım. Dershaneye gidersem bi haftadır bi mesajla halimi hatrimi sormayan insanların sahte samimiyetlerine, kavga ettiğim elemanın gözüme soka soka "Ben takmiyorum seni, isime gücüme bakıyorum. Sen kendi kendini ye" nazirelerine maruz kalicam, evde otursam belki sinirden ders calisamiycam.
Napayim?
Dershaneye gidip, dersini dinle. Böyle önemli bir dönemde o şunu demiş bu bunu demiş takmamaya çalış. Üzülerek, kendini hirpalayarak sadece kendine zarar verirsin. İlerde de pişman olursun, şu dönemde sadece derse odaklanmaya bak bence. İlerde hiç karsilasmayacagin insanlar bunlar sonuçta. Çok da onemsememek gerek, değil mi ama?
fraise'ye katılıyorum. ne yaparsa yapsın boşver sınava az kaldı aksatma gereksiz insanlar için.
dershanede derslere girmek pek umrunda degil , calısacak yer bulamıyormususn gibi geldi
kutuphaneye filan git bi sure
kpss hazırlık arkadaşlığı nedir ki zaten bugün var yarın yoklar :) önceliklerini iyi belirle en önemlisi sınavın olmalı şuan.
Ders yoktu, çalışmaya gidiyordum. Haklisiniz, sınav daha önemli, bunlar uç ay sonra gorusmeyecegim insanlar ama başta el ustunde tutulup (onun da nedenini anlamamıştım) sonra saçma sapan dışlanmak insanın sinirlerini bozuyor.
Kendin de anlamışsın işte, tuhaf olan hayattaki geçici insanları el üstünde tutmaktır. O ortamda kimse kimsenin can yoldaşı olmaz, amaç arkadaşlık değil çünkü SINAV.
Ders yoksa başka bi kütüphane bulabilirsin, takmayacağına inanıyorsan dershaneye devam edebilirsin(nerdeyse 1 ay kaldı)
Ama kesinlikle evde durma.
en iyi şekilde nerede çalışabiliyorsan oraya git bence. dershanenin faydası soru çözerken yapamadıklarını hemen sorabilmek. eminim gittiğin dershanede sevmediğin insanları görmeyeceğin etüt sınıfları vardır onlardan birinde çalış işte
Ya ne bileyim, uzun zamandır böyle surekli yan yana olduğum, bir şeyler paylasabildigim bi arkadaş cevrem olmamıştı. Onlar sayesinde sınav maratonuna adapte oldum, derslere girecek gücüm oldu falan. Geçen agustosta işten ciktigimdan beri bitik haldeyim, akşama kadar uyuyup sabaha kadar kendimi nasıl oldursem diye düşünüyordum. Çoğu da iyi insanlar, bu kavga ettiğim eleman biraz yavsak işte. Ben atandıktan sonra da gorusurdum çoğuyla. Öyle dusunuyordum yani. O yüzden buyuttum biraz. İnsanlarla düzgün ilişki kuramayacak miyim tribine girdim.