Ben konuşurum karşı taraf da konuşursa, farketmez benim için. Tabii severek ayrılınmadığını, aldatma vs. olmadığını varsayıyorum.
ben de değilim. ayrıldığımıza göre kavga etmişizdir kavga ettiğim bir insanla da daha görüşmem. zaten güzel gitse ayrılmayız.
hayır istemem. ileride bir ilişkim olursa erkek arkadaşımın da eski sevgililerinden biriyle hala konuşuyor olmasını istemem. bunlar hep karşılıklı.
tam olarak arkadaş kalınacak sevgiliyim. ayrıldığım kimseyle kavga gürültü ayrılmadım, zaten kavga gürültü yaşayacağım bir insanla sevgili olmam.
yalnız arkadaş olmaktan kastım ortak bir çevremiz varsa, sorunsuz bir şekilde aktivitelere katılabilmek "aa naber, nasıl gidiyor" muhabbeti yapabilmek ve yardım edebileceğim bir konuda çekinmeden arayabilecekleri bir insan olmak. yoksa zaman ayarlayıp konuşmak şeklinde değil.
herhangi bir sevgilimin bu seviyede olduğu bir eski sevgilisi olmasını da önemsemem bu arada.
konuşmasına konuşurum da gerek yok bence. arkadaş olamayacaksan hayatında boşuna bi yer kaplar.
ben hiç kavgalı ayrılmadım o duruma geleceğim biriyle sevgili olmamaya çalışırım zaten o yüzden iyi hatırlarım bep, denk gelirsek selamlaşırız falan ama o kadar arkadaşlığa gerek yok.
sadece bir tanesiyle aradan zaman geçtikten sonra görüşmeye başlamıştık. arkadaşlık ağır bassa da bir yandan çekim de oluyordu. ciddi olmayan ilişkilerimde hala görüşmeye devam etmiştim. ama artık neredeyse iki yıldır görmüyorum. eksikliğini de hissetmedim. gerek yok bence. bulaşma.
değilim. benimle olmuş bir insanın benden sonra başkasıylayken hayatında olma fikrini kabul edemem.
ben eski sevgililerimin tamamıyla dostça ayrıldım, hepsiyle düzenli konuşmasam da konuştuklarım da var. ama hepsiyle en azından bir yerde karşılaşsam hiç olmazsa merhabalaşıp hal hatır soracak durumdayız.
evet. kalmışlığım da var. 3-4 yıldır sorunsuz arkadaşız.
değilim. hayatımda eski sevgiliyi arkadaş olarak tutmak istemem çünkü. ileride karşıma çıkacak birinin de eski sevgilisiyle görüşüyor olmasını istemem. bittiyse bitmiştir. eski sevgilimi geri aradığım dahi olmadı.
arkadaş kalmakla, bir gün karşılaşılırsa insanca iki kelam konuşmak karıştırılmamalı yalnız.
bence katı değilsin ya. bazı şeyler sınırı çizili, net olmalı.
bu durum yaşanan ilişkiye bağlı. misal ben kendini insanlara körü körüne kaptıran, karşısındaki kişiyi sonsuz kaale alan biri değilim. hal böyle olunca ilişkilerim genelde takılma boyutunda kalıyor ve ayrılınca da pek bir hasara uğramıyorum. hayatımda pek bir değişiklik olmuyor yani. bu yüzden eski sevgililerim ile arkadaş kalma konusunda sıkıntı yaşamıyorum. lakin gel gör ki bunu tercih etmiyorum. o kişi arkadaşım olmasa da olur yani.
Kimseyle kavgalı, gürültülü ayrılmadım hiç ama eski sevgili ile görüşme isteği de hissetmedim. Yine de başı sıkışsa, gidecek kimsesi olmasa kapım açık olur. Karşı komşuya ya da serviş şoförüne hissettiklerimden farklı bir şey hissetmeyeceğimi biliyorum. Öyle kanka kanka vakit geçiresim yok, buluşup görüşmem de ama denk gelsek hatrını sorarım ya da 'Bir derdim var' dese dinlerim. Çevremde arkadaş olduklarını gördüğüm birkaç kişi de oldu. İstediğim veya ihtiyacını duyduğum bir şey değil, 'asla olamaz' diyeceğim bir şey de değil; sadece bana denk gelmedi.
ben seninle aynı şekilde düşünüyorum. hiç inandırıcı gelmiyor bana ayrılıp arkadaş kalmalar. bittiyse bitmiştir.
Sanmıyorum kalabileceğimi.
Çünkü arkadaşlığın yetmeyeceğini düşünüp bir adım öteye taşımışsın ilişkiyi. Bitince level düşmez ki :) direk game over.
gerekli birşey değil, bir sonraki ilişkide problem yaratacaktır ister istemez
bi kere denedim, benim dışımdaki birtakım sebeplerden dolayı bir yılı geçmedi. ama şimdi kesin olamam da demeyeyim, belli olmaz. ama dengesiz, nevrotik bi tipim. zor yani.
no
değilim.