koruyamıyoruz.
Motivasyon mu koruyormusum?
Hiçbir zaman motivasyonum olmadı ki
Spor, mastürbasyon, yalnızlık,
focusing to the aim.
Artık başa çıkamıyorum. Tam sabretmeye, pes etmemeye karar veriyorum, arkasından tekrar yıkım yaşıyorum.
Deliriyorum artık. Akıl hastanesine bile yatmayı düşünüyorum her şeyden uzaklaşmak için.
Ben ofiste bikinca isten gucten aksam evde benj bekleyen hatun kisimi dusunuyorum biyle bi rahatlama ferahlama gevseme geliyor ama yani 10 sn sonra geciyor yine sinire strse devam ediyorum
köprüden geçene kadar diyoruz
koruyamıyorum öyle arada gelip gidiyo. bana uğramaz pek.
Basketbol oynadığım zamanlarda youtubedan bayan basketbol maçları izliyodum özellikte türk bayan takımlarını sonra antrenmana gidiyodum ya da yine sporla ilgili motivasyon videoları var youtubeda onları izliyodum.
Üniversiteye hazırlandığım sırada da ders çalışıcakken kütüphaneye gidiyodum. Çünkü orada senin gibi çalışan bir çok insan var ve bu rekabeti arttırır. Sosyal medya mesela en çok motivasyon düşüren şeylerden bana göre ben bütlere çalışırken insanlar gece kuluplerinde fotoğraflar atıyorlardı insanın ister istemez morali bozulur çalışma istediği gider ama tamamen kafa yapımı değiştirdim sosyal medyayı kullanırken "insanlar orada en güzel anlarını, en güzel fotoğraflarını pahlaşıyorlar" kafasıyla bakmaya başladım sonuçta kimse en üzgün halini depresif halini kolay kolay paylaşmaz bunu düşünerek baktığımda olan motivasyonumu da kaybetmemiş oluyodum.
Sonundaki mutluluğu düşün.