Merhaba, geçen ay babamı psikiyatriste götürdüm. Doktor, ölümden korkuyor musunuz? diye sorunca hiç düşünmeden hayır dedi. Üstüne geçenlerde erkek arkadaşım da ölümden korkmuyorum ki ben. dedi. Bunun da üstüne en yakın kız arkadaşım bazen intiharı düşünüyorum dedi. Bu ne rahatlık arkadaş. Benim bir kere ameliyat olma ihtimalim vardı ölüm korkusundan ne yapacağımı şaşırdım. Sinir oldum resmen en yakınım üç kişinin de bu soğukkanlı duruşuna. Beni hiç mi düşünmüyorlar diye de üzüldüm açıkçası. Siz korkmuyor musunuz ölümden?




 

ya yiğitlik yapıyorlar sözde. ölümle burun buruna gelsinler de görelim onları.

littlejack

Kendisinden değil, kötü bir yaşam sonrası gelmesinden ve ölümün şeklinden korkarım.

harvey

Kesinlikle korkuyorum.

uzun kulaklı yalnız tavşan

Ben korkmuyorum :) O da doğum kadar doğal bir süreç.

dessy

acı çekerek ölmekten deli gibi korkuyorum. ölüm genelde acılı bir şeymiş gibi geliyor. ölecek kadar acı çekmek kabus gibi. ama ölümün kendisinden korkmuyorum. neden korkayım ölüyosun bitiyo? ameliyatta falan ölmek hele en rahatı, uyuyosun uyanmıyosun. en güzel ölüm. ha evet daha çok yaşamak isterim, yemek yemek denize girmek uyumak falan ne güzel şeyler, ama ölsek nolucak ki?

not: herhangi bir dine mensup değilim, ölümden sonra herhangi bir şeye inanmıyorum.
edit: korkunun ecele faydası yok bi de cidden çünkü zaten ölücez ha şimdi ha elli yıl sonra.
edit 2: aşağıdaki cevaplardan sonra güncellemek istedim, uçak düşerken ölmekten korkmam yea ne olacak demiyorum, tabii ki ölmek istemem o şekilde insanda survival güdüsü var bir kere. genel olarak ölecek olmamızdan ve bu konseptten korkmuyorum, bu ölümü çok sakin karşılayıp tamam vurun beni diyeceğim demek değil :')

freya

Ben de ölmekten ve sonrasındaki bilinmezlikten korkarım. Geçtiğimiz günlerde aynı konuyu yakın bir arkadaşımla paylaştığımda kendisinin korkmadığını belirtmişti. Tabii inancıyla paralel olarak bir açıklama da getirmişti fakat benim için yeterli değil.

Ayrıca littlejack' e katılıyorum. (İnançlı olmaktan bağımsız) kim ölümle yüzleşecek kadar yakınlaşsa o korkuyu (belki de) korkuyorum diyenden daha çok yaşar.

bilemedik biz onu

ben öleceğimin farkında olmaktan korkuyorum. yoksa uyurken falan ölsen hiç farkına bile varmazsın, bi anda hop ve hiç var olmamış gibisin.

peggy

Olumle burun buruna gelmemis insan beyanati. Maalesef buradada diyenler cikmis olum de dogum kadar normal falan diye. Acili olumden korkarim diyen olmus.
Olme ihtimalini gercekten hissettikleri bir durum olsunsa gorsunler.
Insan olmek istemedigini. Olumden korktugunu olme ihtimali artinca anliyor

zimbirik

Bu arada sen olumden degil olmekten korkuyorsun bence. Burdaki herkes de olum korkusu ile olmek korkusunu karistirmis durumda

zimbirik

Yalan.

Yabancılaşmanın dibine vurdum ama yine de ölümden korkuyorum.

Ölüme yakın yeterince insan gördüm. Vakit yaklaşınca insan sadece kendini düşünüyor. Ne ana baba kalıyor ne çocuk.

trixi

yukarda birçok arkadaşın ortak olarak işaret ettiği şeye ben de bir vecizeyle katkıda bulunayım:

Woody Allen — 'I'm not afraid of death; I just don't want to be there when it happens.'

boshi
1

mobil görünümden çık