Bu aralar beni darlayan büyük sorunum hakkında fikrinizi rica edeceğim.
Psikoloğa gitmeye ihtiyacım var, ve maalesef (kendimi tanıdığım kadarıyla) çok uzun bir süre gitmem gerekecek.
Bir süredir bunun farkındaydım, ama maddi olarak karşılayamayacağımdan, kör topal, bir şekilde idare etmeye çalıştım. Hiç düşünmedim öyle bir seçeneği.
Bir süre sonra, şimdi, sabit bir maaşım var (garantisi yok yine ama ihtimali var) yani şimdi psikoloğa gidebilirim, diyebildim.
Araştırınca tabi, insan diyor ki "psikoloklar sadece zengin dertleri mi dinliyor", yani ben o parayı verebilseydim, sorunlarımın birkaçı olmazdı zaten.
Neyse,
Özetle, fiyatlar benim ödeyebileceğimden yukarda idi.
Bir arkadaşıma rica ettim. 2 ay sonra birini önerdi, indirim yapacağını söyledi. Bir heves gittim. Psikolog belki benden 1-2 yaş küçüktü, bir de girişte para konusu ve indirim konuşuldu. Çok gerildim. Yani ben indirim istemeye mecbur biri olarak, bu konuyu konuşmaktan çok keyif almıyorum haliyle. (Hatta bunu gitmeden mesajla sordum, yüzyüze konuşalım dedi, tamam dedim ama of yani)
Hem bu "fiyatı" yüz yüze konuşmak durumu, hem yaşça denk/ küçük olması..
Sonuç olarak ben bu iletişimde hiç iyi hissetmedim kendimi. Gitmek de istemiyorum. Ama zaten bulamamışım, her yer çok pahalı (benim kazancıma göre). Başka seçeneğim yok. Hem de tavsiye eden arkadaşı da mı mağdur ederim? Benden küçük olmasını takmadan nasıl kendimi rahat hissederim? Yani psikologlar da 40 yaşında olarak doğmuyorlar tabii..Ama ben masrafı karşılayacak biri de değilim. Şımarıklık mı yapıyorum.. Kendince indirim de yaptı karşımdaki..Ayıp mı olur bırakmak..Ama hiç rahat değilim bu örnekte..
Tam şeyapamadım ama ne yapacağımı şaşırdım. Ne yapılabilir ki..
rahat değilseniz bırakacaksınız tabii. tüm derdinizi, düşüncenizi anlatamazsınız ki öyle durumda. bir işe yaramayacak zaten öyle olunca, boşuna para vermiş olacaksınız.
dostum indirim yaptirinca kendini siginti gibi hissediyorsun. yaptirma diyecegim ozaman para yok diyeceksin. biraz boklu degnek yani. yas konusuna cok takma. ama 1-2 seansta o kisinin sana yarayip yaramayacagini anlarsin. diyelim senin sorunlarini cozecek gibi duruyor, ozaman bir seansta bu para konusundan bahset. hatta bundan bir sorunmus gibi bahsedebilirsin. bakin size indirim yaptirdim bu konuda da kotu hissediyorum vs. sonucta psikolog haci ona acilmayacaksan kime acilacaksin bole dusun.
not: o para isine gelmese zaten olmaz derdi. icin rahat olsun.
Yani hem para meselesi gerilimi, hem de yaşça küçük olması..Acaba hani standart gereken miktarı veremeyen biri olarak, benim bulabileceğim tek seçenek, küçük yaştaki psikologlar mı olacak? diyorum bi de. Önyargılı olmamak için kendimle savaşıyorum. Çok vak'a görmüştür, iyi bir öğrencidir..neblim. beni nesnel olarak değerlendirebilir..filan ama işte..
Haayatta olmayacak nedenlerle kendi kendini engelliyorsun bir çok konuda değil mi?
burada bahsettiğin konuyu da aynen psikoloğa anlat bence.
iyi olur. ayıp değil bu.
çekinmemelisin.
once bi baslamaniz lazim. birkac seans gidin, oyle karar verin.
mesaj attım size.
Ya karşındakine "ben sizi ciddiye almakta zorlanıyorum" nasıl denir ki? :( Nasıl dile getireyim bunu?
Hem de birkaç seans gideyim desem, o seanslarda kendimi anlatıp kontürümü tüketicem gibi geliyor. Zaten bıktım hayatla uğraşmaktan, hani sırf umudu kaybetmeyeyim diye deniyorum. Sonra yeni birini bul (bulabilirsen tabii) ona da baştan anlat :(
İndirimli olabilen psikologlar hep böyle mi? Yeni mezun mu?
@neynep :)
bunlar tedavi olmak isteyen birinin sözü olmaz.
istersen bekle biraz rahatsizliğin iyice büyüyüp şu an anlattiğin kaygilari geçtiği zaman git psikoloğa.
Bak o zaman inanki değil senden bir iki yaş küçük bir psikolog,
yolda giderken parkta oynadiklarini gördüğün çocuklara bile derdini anlatasın gelir.
belki asıl sorun başka bir şey de olabilir.
daha once yasadigim bir deneyimi aktarmak isterim,
iki yil psikiyatra gittim. bir araba parasi odemisimdir sanirim :). doktor cok iyi geliyordu. ancak bu iyi gelme durmu en fazla 3-4 gun suruyordu.
bir cok yontem denedik. biraz mesafe kaydettik ama cok degil. sonra doktor bana bir kitap onerdi. belki plasebo bilmiyorum ama beni cok rahatlatmisti. tedaviyi birakip sadece kitabi okudum ve bi sekilde isler rayina girdi.
kitap suydu:
www.kitapyurdu.com&filter_name=iyi%20hissetmek
şu kitap öneren, kişisel gelişim meraklısı psikologlara - psikiyatrlara kıl oluyorum :)
uzak dur :)
türkiye'de iyice zenginler dışında psikologa düzenli gidip konuşan pek fazla yokdur.
psikiyatra gidersin, ilacı dayar.
Düzeltiyorum: Anlatılır, ama çözüm olmayacak gibi geliyor. Ben şimdi gitmemeyi başarırsam, sonra da gitmem zaten. İkinci görüşmeye gitmezsem, zaten karşımdakine yapmak istemediğim ayıbı yapmış olacağım. Bundan sonra korkacak tek şey, bir psikolog bulamamak olacak.
@foster, teşekkür ederim. Bana da ailemden tavsiye gelmişti, okumuştum. Ama onların dışında, tüm örgüye bakılarak yorumlanması gereken bir durum var. Biraz sistemin dışında bir tip olduğum için de, ortalama insana alışkın ya da "ama bak mutlu olmak bir bakış açısı /çok sebep var:) " filan diyen bir psikologa bile boş bakacağım muhtemelen.
ben seni çok iyi anladım. benzeri başıma gelmişti. özel bir hastane psikoloğuna gitmiştim ucuz diye, kadın 23-25 yaşlarındaydı. evliliğimden çocukluğumdan falan bir şeyler anlattım sorabileceği en saçma soruları sordu. yaptığı yorumlarda kötüydü. ikinci randevuda bıraktım. bu işte bence hayat tecrübesi çok önemli. tamam illa feleğin çemberinden geçmiş olmasın ama en azından işiyle ilgili bir 10-15 yıllık tecrübesi olsun. paranı boşa harcama derim ben. üzgünüm ama öyle :/
@mor bembombom, dediklerine inanmak istiyorum, zaten söylediğim gibi, mantıkla yenmeye çalışıyorum bu fikri. Tabii ki 35 üstü olmadıkça olmaz diye bir şey yok. muhakkak vardır fazla bildiği filan ama.. duygusal bir iletişim bu sonuçta. Fikir alacağım kişinin dengim gibi "görünmesinden" etkilenmemek çok da kolay değil.
Ticari bir alışveriş olduğunun farkındayım ama sıkıntı yaratan şey bunun YÜZYÜZE PAZARLIK yaparak konuşulması. Ben manavda da pazarlık yapamam. Ne kadar derim, inebilirse iner. Burada, "ne kadar verebilirsin" sorusu, veremeyeceğim bir teklifine hayır demek zorunda kalmak..bunların yaşanmış olması. Benim psikoloğa gitmeyi düşünürken bu gerilimi düşünmem.. Yani bu pazarlık şeklinde olmamalıydı belki de. Önceden mesajla sorduğumda diyebilirdi ki bana, min bu kadar yapabilirim. ben de hesabıma bakardım.
Para vermek değil mesele.
@yue, verdiğin örnek aklıma gelmişti tam olarak. yani o şartları yaşamamış insanın durumunu bir derece anlayabilir belki ama, karşısındaki insan için güven vermesi çok çok zor bu konuda.
Indirimi yüzyüze konuşmak istemesinin sebebi gerçekten ihtiyacınız olduğuyla ilgili veriyi elde etmek için olabilir.
Eğer şimdi bırakırsanız bir kimseyi mağdur etmiş olmaktan öte hem harcadığınız zamana yazık olur, hem de tedirginliğinize dair geri bildirimi vermediğiniz için kendinizle yüzleşme fırsatını kaçırırsınız. Söylendiği gibi geçmesini beklemeyin gidin ve onarın size bu hissi yaşatan yanınızı.
Tecrübe tabii ki çok önemli ancak genç nesil psikologlar eğitimlerle araları daha sıkı olduğu için modern yöntemleri takip etme şansı bulabiliyorlar çoğunlukla.
Bunun dışında uygun fiyata çalışan psikologlar yalnızca gençler değil. Çoğalarak büyümesini dilediğim bir algı ile psikologlar sosyal sorumluluk kapsamında kendilerine haftalık bir kota oluşturup belli bir sayıda kimi danışanlarını daha uygun ücretle görebiliyorlar. Aralarında daha olgun yaşta kimseler az da olsalar varlar ancak siz böyle bir yeni arayışa girmeden bir daha düşünün derim ben.