İnsanın başına gelmeden bu kadar iyi empati kuramıyormuş. 2 aydır sol bacağımı kullanamıyorum ve hastaneye gittiğim zaman 1 tane yüksek kaldırım kenarına öyle kötü baktım ki...elimde 2 tane koltuk değneği olmasına rağmen çıkamayıp çok ilerdeki engelli rapmasına kadar kan ter içinde gittim.
Bir de etrafa baktım acaba biri yardım edip omzundan tutmamı sağlayıp yukarı çeker mi diye ama maalesef ki görüpte yardım etmeyen insanlar vardı.
Benim durumum çok iyi gelip geçici ama ömür boyu bu şekilde olan insanların yollarda artık gözünün içine bakıcam ki etrafa umutsuz bir yardım için bakıyorlar mı diye...
bi sefer elinde beyaz bastonla karşıya geçmeyi bekleyen bir adamın koluna girdim karşıya geçireyim diye. herif öyle bi döndü baktı ki. meğer boruymuş elindeki, görme engelli falan değilmiş. dayak yiyoduk oracıkta.
şaka bir tarafa, zor durumda olduğunu görürsem yardım ederim. ama durup dururken yardım edip de "bak sen kendin yapamazsın, sayemde yaptın" duygusunu da vermek istemem.
insanları hor görmemek adına yardımcı olmam ters tepebilir zira
"ben kendi işimi görebilirim" veya " sen kimsin bana yardım ediyorsun"
öncelikle "görmemiş gibi" deyince görmezden gelmek değil de, oğlu olan görmemiş gibi diye algıladım bir an, afalladım.
görmezden gelmek değil, ama "engelli gördüm yardıma koşayım" her zaman çok istenen bir şey değil. yani şurası çok net ki, tekerlekli sandalye veya koltuk değneğiyleyken, biriyle göz teması kurup "yardım edebilir misiniz?" dediğin anda eğer ki kişinin etmemesi için bir gerekçesi yoksa eder. durumu suistimal edenler olabilir, henüz çok yeni deneyimliyor ve ürkek olabilir, kişinin yardım isteyememesinin de bir dizi nedeni olabilir. öte yandan, özellikle kendi temas kurduğum engellilerin "arkadaş muhtaç değiliz, koşup zorla kolumuzdan çekip yolun karşısına geçirmesinler" ya da "tekerlekli sandalyemi birden bire yakalayıp götürmesinler" dediğine sıklıkla tanık oldum. bir seferinde ben de öyle bir gaflete düştüm, "yardım istesem isterim?" dedi, ki haklıydı. senin benim gibi yaşayabilen, yalnızca her yer ve her şey "senin benim gibi"ye göre düzenlendiği için bistro masası görüş alanının dışında kalan bir insandı hepi topu. sürekli birileri tarafından zorla yardım edilmek de çok sevimli bir şey olmasa gerek.
sevgili seindfeld çok geçmiş olsun öncelikle. ancak engelliliğin bu kadar dramatize edilmesi bence engellileri daha çok üzüyordur. elbet ki yeri geldiğinde bir tümseği aşamayana yardım etmek veya görme engeli olan bir vatandaşa sarı çizgilere parketmiş arabalardan dolayı yürüyememesinden dolayı yardım etmek boynumuzun borcudur ama onlara sürekli yardım etme çabası, bir süre sonra onlara kendilerininin yetersiz olduğunu hissettirmelerine sebep olur diye düşünüyorum.
aslında sorun şu ki; görme engelliler için oluşturulan yürüme bandına park eden arabaları kaldırsak, yürüme engelli vatandaşlar için düzgün kaldırımlar yapsak zaten kendileri yeterince yeterli olabilir. engelli olmaları biraz da engelsizlerin sebebi yani.
çok da uzatmadan bu meseleyi; yeteri kadar, yeteri şekilde yardımcı olurum.
benim yolumun üstünde, görme engelliler derneği var, tek başlarına ya da 2 kisi kol kola metrobuse gidiyorlar.
İlk yardım ettiğim kişi çok kibardı konuştuk hatta derneğin yakında olduğunu o söyledi bana..
İkinci yardım etmek istediğim kişi kibarca geri çevirdi yok sağolun ben giderim diye
Üçüncü gayet kaba bir şekilde istemez ben giderim gibi bir havası olunca artık bir yerlere çarpma riskleri son ana kadar olmayınca yardım etmiyorum..
ayrıca öyle lök diye kollarına girilmemeli, önce seslenip yardım istermisiniz diye sorulmalı bence.. görüyorum adamı karga tulumba bişi demeden hop koluna girip götürmeye çalışanlar oluyor
bebek arabasını kullanmaya başladığımdan beri anne/babaların çilesini daha iyi anlıyorum.
engellilere de yardım ederim görünce. bir kaç kez kör kişilere yardım etmişliğim var. birkaç kez de reddedildim yardım etmek isteyince. bedensel engellilere pek yardım edemiyorum kendi fiziksel özelliklerimden dolayı ama illa engelli olmasına gerek yok, yaşlılara, bebeklilere falan da yardım ediyorum
Ederim.
dikkat ederim.
Her zaman yardım ederim , tersleyen ya da kaba davrananına tanık olmadım henüz
Gecmis olsun oncelikle.
Normal zamanlarda yardim etmek isteyip bikac kere red yiyince gercekten ihtiyaclari oldugu anda yardim teklif etmeye basladim. Bikac kere de gorme engelliler icin yapilan yol bandina park eden suruculeri uyarip israrci olanlarla kavga etmisligim var.
ihtiyaclari yoksa etmem. unutma merhamet kibirden gelir ve kibir en buyuk gunahtir.
eğer zorlanıyorsa ederim. yardım isterse ederim. tanıdığım biriyse ederim ama tutup her gördüğüm engellinin götüne takılmam.
ben de sol ayağımı kullanamıyorum bir süredir (bir buçuk ay kadar da alçıda kaldı), doktora çıktığımda veya uçakla ailemin yanına geldiğimde bana da yardım etmek için üstüme atlayan insanlar oldu. sadece gereksiz olsa neyse de yardım edecem diye dengemi bozup canımı yakıyorlardı. veya adam diyor ki gel gel bana sarıl/tutun vb. Gereksiz yere elalemin adamına sarılma kısmını geçtim, ben iki yanımda duvarları tutarak daha rahat ilerleyebiliyordum yani. kısacası:
yardıma ihtiyacınız varsa isteyin
yardım isteyenin de yardımına koşun
onun dışında bırakınız yapsınlar bırakınız geçsinler
bizim burada akşamları durağa 20li yaşlarında engelli bir arkadaş geliyor mendil falan satıyor. ne zaman beni görse gelip konuşuyor. şuraya kadar götürsene beni falan diyor :D götürüyorum sonra mendil satmaya devam ediyor. insanlar onu görünce yüzünü çeviriyor hatta yerini değiştiriyor. oda abla abla diyerek peşinden gidiyor ve kızıyor. onlar, onları görmemezlikten gelmememizi istiyor bence. neyse kısaca böyle.. yardım ediyorum evet.