edinmeyiver pek bir numarası yok zaten
ben mi actim duyuruyu diye tereddut ettim.
garip bi dunya haci.
parfümünü değiştir.
ben liseden bir arkadaşımla görüşüyorum ki can dostumdur o. lisede devremin 180 kişi olduğunu düşünürsek sadece "1". üniversiteden ise görüştüğüm bir arkadaşım var, o da kendi bölümümden değil. üniversitede edinilen çevreyi düşünürsek o da "bir". meslek hayatımda da onlarcasıyla çalıştım görüştüğüm kişi sayısı "bir". gördüğün gibi dostlarımın sayısı "üç". işin garibi üçü de ayrı telden insanlar, ama onlarla öyle mutlu oluyorum ki. üçüyle de aynı anda denk gelinemedi düşün. demem o ki özel insanlar onlar. belki de o özel kişiliklere denk gelememişsindir. arkadaş edinememen sende "ruh gıcıklığı" yapıyor, rahatsız ediyorsa kişisel devrimler yap. kararlı değişiklikler ver kendine, farklılık olması açısından tabi. ama zorlama bence. şu sıralar bulunduğum şehirden ayrılıyorum. gittiğim yerde bu şehirden kaç kişiyle görüşürüm kestiremiyorum. yani dördüncü olur mu hayatımda bilemiyorum. bir arkadaş var işyerinde o da "ben hep yalnız mı kalacağım?" diye hayıflanıyor bazen. ortam olmuyor ki... iş, ev, iş, ev, grupla okey, ev, iş... sarmalında devam eden hayatı var. sen de durum ne bilmiyorum. bak sevgilin de varmış. dünyayı dar etmeyin kendinize. arkadaş edinmek için sosyalleşmek mi sosyalleşirken arkadaş çevresi edinme mi? ah şu hayatlar...
her gün duş alıyor musun?
cevabı bilmiyorum ama ben de aynı böyleyim. soğuk bi insan olduğumu düşünüyorum. hemen duygularımı açık etmiyorum. kendimle ilgili saptamam bu şekilde.
aynı durumdayım.
iş hayatının ve İstanbul'un bir sonucu.
her akşam bir etkinlik yapamıyorsun. iş hayatının vermiş olduğu yorgunluk ve İstanbul'un keşmekeşi beni eve itiyor.
hafta sonları boş geçmiyor benim. hafta içi ise eskisi gibi gezemiyorum.
bana göre yaşadıklarınız normal. normal olmayan, senin de söylediğin gibi arkadaşlık ilişkimiz.
aynı durumda olanlar kaynaşsın problem kalmaz bence.