Kardeşimden örnek vereyim; onun anadili artık turkce değil fransızca gibi. Dolayısıyla fransızca kendini daha rahat ifade ediyor. Benimle/ annemle/ babamla konuşmaya başladığında türkçe kelimeler de kullansa arada tam karşılığını bulamadığında fransizcayla dönüyor (nasılsa anlıyoruz diye dusunuyor) sonra tekrar türkçe konuşmaya başlıyor. Bu o an kendini ifade edememesiyle ilgili. Üstelik bizim evde sürekli türkçe konuşulur, kendi türkçesi de düzgün ama yine de fransızca konuşurken daha rahat hissediyor.
Ben bile birkaç hafta tatile gidip Türkiye'ye döndüğümde arada fransızca kelime katıyorum, dil kayıyor ister istemez.
o an için akıllarına o dildeki kelimeler geliyor, o yüzden öyle konuşuyorlar; direkt bilinçli değil yani. türkçe konuşmak için zorluyorlar beyinlerini, anadilleri öbürü neticede. bir yerden sonra beyin otomatik olarak kendini en kolay ifade edebileceği dile kayıyor.
Psikolojide buna ket vurma denir. Cahil cahil laflarla şaltere, oynaklığa bağlama.
önyargılı önyargılı konuşmak yerine çiftdillilik diye araştırın, orada cevabı var bunların. tabii insanları saçma sıfatlarla yargılamak falan daha kolay.
Ben bahsettigin durumu sadece alamancilarda gordum. Hani dedigin sanirim 3-5 kelime de degil baya boyle 3 cumle turkce 3 cumle almanca falan dimi? Ben de niye oldugunu merak etmistim acikcasi. Iyi egitimlilerde gormedim. Hatta 6 yasindaki arkadasimin oglu (3 anadili var) dahi boyle bisey yapmiyor (ilk 3 sene yapiyordu artik dillerin farkli oldugunu biliyor)
Bizim oglan da yaparsa agzina kurekle vururum valla. Dedigim kesinlikle kelime sikistirmak falan degil, komple cumleler
insanlar iyi eğitimli diyorsun da muhtemelen eğitimi türkçe almadılar.
kendi eğitimi de pek bişey fark ettirmiyor, bizim türk aileler maalesef dil eğitimi konusunda yetersiz. mesela türkçe roman, kitap vb. okumuyorlar etraflarında da herkes kendileri gibi berbat konuşuyor. almanyadaki fransadaki okul al evladım türkçe kitap oku diyecek değil, hatta eskiden kendi dilini konuşana ceza veriyorlardı. kısacası bu iş anne babada bitiyor (benim bi hocam vardı kendi macar, eşi hırvat, çocuk ingilterede doğmuş, almanyada büyüyor her dili konuşuyordu kendi içinde zira babası macarca okutuyordu her gün, zorunluydu sayfa kotası bile vardı, anne taraf dedesi ninesi hırvatça öğretiyordu bilinçli şekilde tabi bu adamların topu üniversitede hocaydı öyle bi fark var işte)
benim hukuk eczacılık vb. okumuş ,bakınca ooov diyeceğin çok gurbetçi arkadaşım var Türkçesi düzgün olup karmadan katmadan konuşanlar anca kendisi edebiyata ilgisi olup, sürekli türkiyeye gelip gerçekten uğraşanlar
değilse aileler %99 tırt, ancak şimdi çocuk olan yeni nesil farklı olabiliyor, aile profilleri değişiyor yavaş yavaş.