Mantıklı davranıyorum. Kötü insan yoktur fikir uyuşmazlığı vardır. Anlaşamadığımız noktalara odaklanırım. Bağlantıdaki olay kısaca:
lh3.googleusercontent.com 
sıfırdan anaya küfürlere 1 saniyede çıkma yeteneğine sahibim o nedenle tartışmamaya çalışıyorum.
hiç.
bağıran insana karşı bir şey yapamazsın, ikna da edemezsin. haklı çıkmak için daha çok bağırman lazım, o zaman da tartışma olmaktan çıkıp kavgaya döner olay.
ben bağırmıyorum hiç, baktım karşıdaki manyak, ikna da edemiyorum, o zaman uzatmıyorum.
Aile, arkadaşlar ve sevgili ile asla çirkinleşmem. Ağzımdan "kızgınlıkla" çirkin şeyler çıkmaz, asla küfretmem. Bu konuda otokontrolüm çok yüksek. Arkadaşlarla tartışmam bile zaten neredeyse hiç. Insanın arkadaşıyla tartışması çok enteresan geliyor bana :))
Ama tanımadığım insanlar çirkinleşecek olursa, başta her ne kadar sabırlı davranmak için çaba sarfetsem de karşımdakinin saygısızlığı ölçüsünde saygısızlaşırım; sınırı yok.
sevdiğim kişilerle tartışmaktan çekinirim. tartışırsam da asla saygısız bir şey söylemem.
ad hominemin kralını yaparım. aynı şeyi biri bana yapsa umursamam, bu sayede enerjisini emerim, argümanları piç ederim. rezil herifin tekiyim. ıyk.
Sevdigim insanlar tartisma cikarinca cok uzulurum ve cirkeflesemem de. Onun disinda tartismaya girdigimde fazla laf kalabaligi yapmam, soylecegim seyi soylerim, sert ya da igneleyici konusabilirim ama yuksek sesle bir dunya laf saymam, birkac cumle ile ozetlerim. Agzim bozuk da degildir, cirkeflessem bile bunu kufur ile yapamamm.
Salon beyefendisi çizgimden çıkmam, asla çirkefleşmem. Karşımdakinin bana saldırdığını sezersem (Sözlü saldırı, canımı yakmaya çalışması vesaire) Ben ona lafı saplarım, çıkarmakla uğraşır. Ya da söylediklerimden ötürü sinirlerine hakim olamaz, bu sefer sözlü saldırı yerine fiziksel saldırıda bulunur. Kaç kere başıma geldi. Şahsına hiçbir şey söylemediğim adam sırf "bakışımdan" rahatsız olduğu için ekmek bıçağıyla üzerime yürüdü. :)
Varlığım bile insanlar için (buradakiler için de geçerli) rahatsızlık verici. Ama umursamıyorum. Çirkefleşmem.
mantıklı bir şekilde tartışırım. karşımdaki insanı ikna etmeye çabalarım ama karşımdaki it gibi bağırıyorsa onu çıldırtmaya, daha da fazla bağırtıp kafasından duman çıkartmaya çalışırım.
Çirkefleşmeden ne kastediliyor? Tartışırken hiç küfretmem. "Bir daha benimle konuşma" gibi ağır laflar da söylemem hiç. Çamurluk da çıkarmam, çaçaronluk da yapmam, laf atma veya sokma olayını da hiç sevmem, belden aşağı vurmam. Açıkçası tartışırken çirkefleştiğini düşündüğüm kişilere de anlık bir acıma bile duyarım ama sempatiklikten arınmış bir acıma. Yine büyük konuşmayayım, çok çileden çıkmadım; belki bir gün çileden çıkarım. Ama derdimi anlatmaya çalışırım; bazen heyecanlanabilirim, en fazla o olur.
Mantıklıdan başlayıp, öfkeye göre küfür etmeye oradan da devam edip şiddet göstermeye kadarki her adıma karşılık vereceğimi belli ederim. Tabii bu, bunları yapacağım anlamına gelmez. Muhatap almayıp, kavgayı ortada bırakmayı tercih ederim.
Çirkefleşmekten kasıt ne bilmiyorum ama şantaj, sırrı ifşa vs. gibi yollara gitmem.
Karşıdaki çirkinleşmezse küfür dahi etmem. Çirkeflik zaten kanımızda yok.