Siz nasilsiniz bu konuda?
Aslinda birazda icimi dokmek istedim.
Saf olmak güzel şey, iyi şey.
ama kendini yıpratmayacak şekilde...
-uyku tutmadı ağrılardan. yarın ne yapacağım hiç bilmiyorum. ayvayı yedim.
zamaninda bir yerden not almiştim:
iyimserliğin akılla denetlenmesi, insanin hata yapma ihtimalini azaltır.
birilerine yakin olduğum gibi güven yokluğu oluştuğu anda bunu bitirmeyi de göze almak gerek.
"iyimserliğin akılla denetlenmesi, insanin hata yapma ihtimalini azaltır."
carl sagan da buna benzer bir şey söylüyor. her iddiaya inanacak saflıkta (naive) olmaktan ve her iddiadan ilelebet şüphe (sceptisizm) duyacak önyargılardan arındığında dünyanın (arz) ve hatta galaksinin (samanyolu) işleyişi hakkında gerçeğe yakın bir temsil (modélé) oluşturabilirsin zihninde ancak.
Bir akıl hocası lazım sana.
@Arnold,akillanmam ben hocam.uzulmemeyi ogrensem yeter.
bende de durum sendekinin tam tersi. karşımdaki kişi kendini paralasa da önemsemem, takmam. üzülmüş mü canı mı sıkkın hiç umrumda bile olmaz, çoğu zaman fark etmem zaten. hayat çok kısa, benim ise derdim başımdan aşkın, üstüne bir de başkalarını mı takacağım kafama?
çok yakınlarımda bile durum değişmiyor. yok, önemseyemiyorum. karakter meselesi sanırım.