sorun olan kısmı daha iyi aktarabilmek için bir örnek vermek istiyorum. erkek arkadaşım dışarı çıkıyor, kötü bir şey yaptıgını, bana söylemediği bir şey oldugunu biliyorum- hissediyorum. ama bu bir çıkarım veya gözlem kaynaklı değil, tamamen hissi. ister istemez düşünceli oluyorum. kıskançlık kaynaklı paranoyakca davrandığımı düşünenler olabilir ama kıskanç değilim. bu sadece bir örnek. ve beni ancak bu düşüncemin dogrulanması rahatlatıyor. o bana dakika dakika naptıgını anlatsa yine de ikna olamıyorum. sorun çıkarmamak adına bunu uzatmıyorum ve cogu zaman insanlara yansıtmıyorum ama kendi içimde büyük sorun. en cok kendime ve hislerime inanıyorum. bundan vazgeçemiyorum.
nedir bu, psikolojik bir rahatsızlık mı, napmalıyım?
Anlattığınız konular hassas konular. Yaşadıklarınızı buradan alacağınız tavsiyelerle yorumlamak yanlış olacaktır. Bunun yerine bir uzman tavsiyesi almanız sizi daha iyi yönlendirecektir.
Hissettiğin şeylerin aksi kanıtlanırsa birkaç kez, geçer. Ama bu kolay bir şey değil, nasıl kanıtlayacaksın ki, takip etsen sevgilini bu da çok kötü bi şey.
Güvenmeyi öğrenmen gerekiyor, bu şekilde ilişki yürümez. Masumiyet karinesini hatırla, hislerinin mantıklı bir dayanağının olmadığını hatırlat kendine sık sık. Hislerine güvenmek sana ne katıyor, senden ne götürüyor, bunları listeleyebilirsin. Bu şekilde önce kendini sonra ilişkini yıpratırsın, güvenirsen sadece aldatıldığını öğrendiğin zaman acı çekersin ama en azından senin yüzünden olmamış olur bu. İlişkin senin bu hislerin yüzünden biterse ve sonra aslında sevgilinin masum olduğunu öğrenirsen bu daha acı olur.
Biraz deneyim biraz eğitim konuştu. Uzman tavsiyesine katılıyorum ayrıca.
