çok eskiden seyretmiştim bu filmi (aslında tam emin değilim film olduğundan, belki de dizidir), yaşlı bir adam var bir sahnede, bayağı duygusal bir sahneydi diye hatırlıyorum, hava karanlık, bu adam sanırım kızı ya da bir akrabası olan kadın oyuncuya "domato, patato" diyor. bunları derken sanki bu kelimeleri söylemeyi yeni öğrenmiş ya da uzun zamandır ilk kez konuşuyormuş gibi bir havası var.
otto demiş olmasın?
radikalherif
(: yok değil, domato, patato diyordu.
weeping guitar
züğürt ağa.
"tomateees.. tomateeees??"
(cevap niteliğinde değil, maksat muhabbet falan pişmaniye)
swallowed arsenic
1