bu yaz itibariyle arkadaşlarının hemen hepsi kuduruk gibi evlendi ve şu an tüm evli çiftler bizimle görüşmek için çıldırmaktalar. evde sürekli telefon çalıyor, hadi şuraya gidelim, hadi size gidelim, hadi bize gelin vs. bi süredir farkettik ki artık evimizde başbaşa oturamaz olmuşuz. sürekli birileri bize sormadan bizi bi planın içine dahil edip son anda haber veriyor hadi şuraya gidiyoruz diye. müsait değiliz, yorgunuz vs dediğimiz zaman da alternatif planlarla darlamaya devam ediyorlar, hayırdan anlamıyorlar. en sonunda habersiz gelip oturuyolar eve. keşke gelmeden arasaydınız deyince de "arasak yokuz derdiniz ama ehehe" diyorlar. "aman nolcak canım biz yabancı mıyız ev dağınık olsa ne" gibi cevaplar veriyorlar.
resmen ağız tadıyla bütün haftasonu evden çıkmadan filmler, diziler izlemeyi özledim. son zamanlarda sürekli dışardayız çünkü. daha 2 haftalık evli insanlar bile görüşelim diye çıldırıyorlar, sinir geliyor bana artık.
bana göre pazar günleri evde dinlenilir, banyo yapılır, temizlik yapılır, çamaşır yıkanır, ütü yapılır, hafta içine yemek yapılıp stoklanır. alışmışım bu şekilde geçirmeye. bu aşırı sosyallik yüzünden ütüler birikti dağ gibi oldu, çamaşırlar kaldı, temizliği yalapşap yapabiliyoruz leş gibi olduk artık. yemek işini de haftaiçi işten gelince aceleye getirmeye başladık. yaşam kalitemizin düştüğünü hissediyorum. elalemi memnun etmek için kendi düzenimden feragat etmekten sıkıldım.
dün en sonunda 5-6 teklifi geri çevirdik oh evimiz güzel yuvamız diye miskinleşmişken çat kapı geldi bi çift "hadi gidiyoruuz sizi almaya geldiiik ehe ehe" diye. lan daha balayından geçen hafta geldiniz hemen mi sıkıldınız birbirinizden, bu nedir arkadaş! bi evde yatırmadılar haftalardır!
şimdiden bi başka arkadaşı da haftaya cumartesiyi bağlamış "cumartesi bizdesiniz planınızı ona göre yapın ben anlamam" diye. bu kadarı da saygısızlık değil mi? ben mi aşırı tepki veriyorum. eşim de daraldı artık hayır deyip ciddiye alınmamaktan. numaraları değiştirelim, evi barkı satıp kaçalım demeye başladık. insan tatil gününde işe gittiğinden daha çok yorulur mu ya?
sizde de var mı böyle laftan anlamayan arkadaşlar? varsa nasıl başa çıkıyorsunuz? bizim aklımıza son çare telefonları kapatıp çalan kapıyı açmamak geliyor.
Valla bizim eve habersiz gelmek gibi bir kafa olmaz, bildiğin kalp kırarım. Biz bu kadar popüler değiliz elbette ama bir yerde bir bira içmek dışındaki planlar nerdeyse 2-3 hafta öncesinden yapılır, pek böyle olmaz.
Bunlar bildigin yuzsuzmus kalp kirsan nolcak.
Olu taklidi yapin. Ozellikle beklediğiniz biri yoksa calan kapilari acmayin. Telefonlara çıkmayın. Bi sure sonra sıkılır birakirlar heralde.
Ayy nefret ettiğim insan turu hayirdan ya da ozel hayattan anlamayan. Okurken daral geldi. Allah kolaylik versin.
ne güzel arkadaşlarınız var ya bence kıymetini bilin
abi seni cok iyi anliyorum da bence yine de kalp kirmamaya calisin. onun yerine yalan soyleyin, mesela çöreklenen tarafa onlarin tanimadigi birine soz verdiginizi soyleyin. eve yuzsuzce dalana birazdan kaynimin enistesinin kucuk yegeninin kizi gelecek diyin. bir yere gidelim derlerse biz o gun italydayiz amk diyin. cunku kalplerini kirarsaniz bu sefer durdukcyere siz euclu olacaksiniz. beyaz yalanlar sikin. veya yone nirgun zorla bi yere gittiginizde veya eve damladiklarinda surat yapin. gulmeyin. az konusun. bisey sorarlarsa canim sikkin deyin vs.
ünide bu şekil davranmaya çalışan kendini bilmez arkadaşlarım olmuştu. ki o zaman bekarım, tek yaşıyorum falan. o zaman bile sınırları çizmiştim
yalnız bence siz hayırı tam hayır olarak söymeiyorsunuz. hadi 1-2 çift yüzsüz de hepsi mi öyle?
yani bana kalsa kapi önüne koymaktan beter ederdim de yapma öyle. sonra gün gelir, ararsin. nazik bir sekilde sivisin. haftasonu aile ziyareti, yakinlarda bir yerler, ayri plan yapmaya baslayin, dahil etmeden(!), bir noktadan sonra seyreklesecektir. seyreklesmek zorunda yani.
bi süre buluşmalara gitmezseniz anlarlar. ama başta "hayır" deyip de sonradan ısrar üstüne gidiyorsanız "hayır"ınızı ciddiye almamaları doğal.
sen ve eşin spor salonuna veya dans kursuna yazılmış gibi yapın :) sorunca da bu akşam gym programımız var şu akşam dans dersimiz var deyip sallarsınız.
eve cat kapi gelmek nedir ya?
mr goodcatin dedigi gibi yapabilirsiniz.
"ileride arasiniz" felan demisler de boyle suursuzlari aramazsin merak etme.
aradiklarinda acikca diyor musunuz "biz basbasa vakit gecirmek istiyoruz, hafta ici birbiribimizi goremiyoruz" diye?
simdi bu kadar yilisik ve samimi tipler esinizden yuz bulmus sanki, esinizin biraz bozuk atmasi lazim yukarida yazdigim sekilde.
en az 3 arkadaşımı kapıdan çevirmişliğim var habersiz veya istemediğim anda geldiği için.
hiçbir zaman hayatıma bu kadar "aslında bu benim hayatım" modunda girilmesine müsade etmedim, hatırladığım kadarıyla.
okuyunca kendi arkadaşlarıma şükrettim, bu ne yahu.
kapı çalınca açmayın, evde yokmuş taklidi yapın.
Bence çok güzel bir olay, demek ki çevrenizde seviliyorsunuz. Arkadaşlarınızın sizi kullanmadığını varsayıyorum. Bazıları vardır, hesaba el attırmaz, eğer öyleyseniz hesabı 2 sefer ödemeyin, sizi bir daha çağırmazlar : )
Diğer türlü, çat kapı gelebilecek arkadaşları bellidir insanın. Eğer bu kategoride değilse, bir bahaneyle gönderin. İçeri almayın. Bir daha ki gelişte arayın, arasaydınız söylerdik deyin.
Bence ütü falan çok dert etmeyin. Gelen arkadaşlarınızı da alın, imece usülü işleri yapın. Çat kapı gelebilecek yakınlıkta biri evde bulaşıkta yıkar, ütü de yapar : )
Hayir, beni bunaltacak kadar bana duskun kimse yok.
Cagirdiklarinda gitmeyin, "yorgunum, israr etme" ya da "esimle program yaptik" falan diyin.
Haber vermeden eve gelmek de cok abarti..