selamlar, almanya'da yüksek lisans yapıyorum. yarın tez sunumumu yapacağım.

üzerimde büyük bir heyecan var, sunumun ortasında kitlenip kalıcam diye korkuyorum, bir şekilde başarısız olabilme korkusu var. nasıl yenebilirim bu heyecanı?? önerisi, tecrübesi olan var mı ? :/


 

almanyada kimse kitlendin diye ezmez seni. teşvik etmeye çalışırlar. o yüzden kafana takma kitlenir miyim acaba diye. heyecanlanırsan onlar anlar ve yatıştırmak için destek olurlar.

KidLazer

Tahmin ettiginden kolay gecer emin ol. Heycanli olman da iyi hazirlandigini gösterir, iyi hazirlanmasaydin heycanli olmazdin. Hocalar heycanini anlayacaktir.

emrahday

bu soruya hep şu cevabı veriyorum: bol bol prova. her ekranda ne söyleyeceğini iyi bilmek güven verecektir.

puc

Sözlük'e yazmıştım, buraya kopyalayıp yapıştırıyorum.

sunumdan önce kendi kendine bir kere sunuldu mu tamamdır. en sıkıntılı tam sunumun öncesi, sunumda o sıkıntının pek bir zerresi bile olmuyor. oraya geldiğinde zaten jüri jüriye benzemiyor, sınıf sınıfa benzemiyor. cennete doğru giden yolda belirsiz silüetler oluyorlar. sen de anlattıkça onların yanından geçip gidiyor olacaksın. ortam şöyle oluyor aynen ( encrypted-tbn1.gstatic.com ), sen de o rahatlıkla anlattıkça hafifliyorsun, anlattıkça üstündeki yükten kurtuluyorsun. oooh, anlattıkça o kadar hafifsin ki. cennetteki melekler elini sana uzattıkça uzatıyor, sonrasında bulutlar kadar hafifsin.

bir de şu var: o tezi hazırlayan sensen, senden daha iyi bilen, senden hakim kimse yok şu kavanoz dipli dünyada. o yüzden, jüri sana kurban olsun. sen onları sınava çekersin istesen, kendi konunda tabii. onlar bu akşam bir bakacak yazdıklarına, büyük olasılıkla yazdıklarından bir kısmını görmeyecek ve "bunu sen nasıl şöyle şöyle yaptın" diyecekler. sen de "elinin körü, önünde yazıyor ya" diyemeyeceksin, "şu şu şu şekilde. onu aslında şuraya yazmıştım. bakın, sayfa 79'da" diyeceksin. sonra o salak jüri kendi egosunu tatmin etmek için diyecek ki "benim bir makalemde şunun şunun şöyle olduğunu söylemiştim", diyeceksin ki "çok haklısınız, onu düzeltmelerde koyayım, bakınız not alıyorum". (mutlaka bir kağıt kalemle gir sunuma, jürinin her söylediğini not al, bayılıyorlar ona, baştan çıkıyorlar; sunum ingilizce ise "oh, baby. that's it! right there! write there!" bile diyebilirler sana. üstelik düzeltmelerde söyledikleri şeyleri unutmamak için yazmak gerekiyor)

sonra sen çıkacaksın jüriden, onlar seni tebrik edecek. "eee, bu muydu. amaaan, ateş olsanız cürmünüz kadar yer yakarmışsınız meğer" diyeceksin içinden. dışından, "çok teşekkür ederim. hadi, bir hatıra fotoğrafı çektirelim" diyeceksin (mezuniyette falan lazım olabiliyor öyle saçma şeyler. danışmanına yakın dur fotoğrafta).

sonra da akşam bunu kutlayacaksın ama kutlarken henüz geçtiğin, bittiği kafana dank etmemiş olacak. bütün gece arkadaşlarına sevimli ama boş bakışlar atacaksın.

ertesi sabahı ise güneş parıldayacak, kuşlar sana şarkılar söyleyecek.

aychovsky

Tavsiyem takmaman yönünde, düşündüğünden daha kolay geçecek emin ol.

Doktora gidebilirsin. Dideral falan verebilir belki ama bunlar hep geçici çözüm, sen iyi hazırlan gerisi hallolur.

ofkeyle kalkanin yerine oturan yazar

doğaçlamaya inan. önceden hazırladığın cümleler bir anda aklından uçup gidebilir, böyle durumlarda kendi kendini idare edebileceğini bil ve doğaçlamaya sarıl. denildiği gibi sunumun en sıkıntılı anı hemen öncesi, başlayınca gerisi bir şekilde geliyor zaten. bir yerde takılırsan "özür dilerim" ya da "sorry" ya da almanca yapacaksan sunumu her ne deniyorsa ondan de, baştan al o kısmı. karşındakiler de o aşamadan geçen insanlar oldukları için anlar zaten heyecanını. bir sıkıntılı kısım daha söyleyeyim ben, sunum bittikten sonra seni odadan çıkartıp tezin hakkında kaldı, düzeltme ya da geçti kararı verecekleri zaman tırnaklarını yemek istiyorsun. seni içeri çağırıp tebrik etmeye başladıkları an ise dünyalar senin oluyor.

başarılar!

devilred

sunumuma girmeden bir buçuk şişe pasiflora içmiştim, çok iyi geçmiş diyorlar, A+ aldım fakat hiç hatırlamıyorum. miktarı abartmışım.
bir de önceden salona girip bir kez baştan sona prova etmiştim. onu hatırlıyorum, pasifloradan önceydi o.

tiny penny

Ben de çok heyecanlıydım, kolum bacağım uyuşmuştu transta gibiydim sunum öncesi. Ama bir başlayınca devamı geliyor merak etme. O konu üzerinde sen çalıştın, tezi sen yazdın, uzman sensin, ne yaptığına en çok sen hakimsin bunu da unutma. Başarılar!

peki madem

Hepinize ayri ayri cok tesekkur ederim :) gercekten de dediginiz gibi oldu, baslamadan once bayilacak gibiydim basladiktan sonra yavas yavas azaldi heyecanim. Gectin ya da kaldin demediledr ama ne yapacaksin buradan sonra vs dedikleri icin gectigimi varsayiyorum :) tesekkurler...

project zero
1

mobil görünümden çık