öncelikle tek çocuğum bu yüzden rekabetçi bir şekilde büyümedim azimsiz de diyebiliriz bu yüzden kızlardan hoşlansam bile sevgilim olsun diye kasmıyorum fırsat bulursam sakince sohbet etmeye çalışıyorum o kadar dolayısıyla samimiyeti kzıın çabası olmadan artırmam zor oluyor öyle olsa bile geriliyorum genelde buluşmada ve midem bulanıyor bu beni daha da çekimser yapıyor kızlarla ilişki kurmada. ya forever alone mu olucam ya da köyden birini bulucam başka çare yok gibi. ilerde yalnız kalacağımı bilmesem hayat arkadaşı olacak birini aramazdım şuanki halimden memnunum çok şükür ama hayat zor zaman geçiyor.
Rekabete aliskin olmama durumunu paylasiyorim ben de senin gibi. Dolayisiyla hemcinslerim gibi kicimi yirtmiyorum yirtamiyorum karsi cins icin ancak gerektiginde daha dogrusu denk geldiginde de gayet yurutebiliyorum olayi. Yani kendini biraz asman lazim hirsli olmamak ugrasmak istememek ayri ayagina gelen firsattan bile cekinmen ayri seyler tamamen. Kendini zorlamazsan comfort zone denen seyden cikamaz ahanda hep boyle kalirsin ben bile ara sira zorlarim kendimi cok da ise yarar bi kere fark etsen zaten sen de bunu acilirsin.
floydian
1