bir bok bilmeyen varlıkların nasıl bu kadar süre hayatta kalıp, yaşayabilip, hayat basamaklarını atlayabilerek nasıl buralara kadar gelebildiklerine şok oluyorum.
kesin vardır sizin de etrafınızda böyle insanlar. var mı? tek bunalan, daralan ben değilimdir böyle şeylerden, dimi?
Yok, değilsin
biliriz, olmaz mı? FeelsBadMan.
saat erken değil mi yav bunalmak için ?
var ama sallamıyoruz, sonra azalarak bitiyorlar.
ripolip +1
arada bir bu şekilde hissettiğim oluyor ama nadiren. öyle hayatı sorgulayacak hale gelmiyorum.
yazdıkların hayatın her alanında var, yeri geliyor ailenden biri bile bu dediklerinden birini yapıyor, yeri geliyor sen de farkında olmadan belki yapıyorsundur. çok daralmaya bunalmaya gerek yok, bazı değişmezleri olduğu gibi kabul edip insanlardan mümkün mertebe uzak durup kendinizi meşgul edecek şeylere yönelmek lazım.
bireysel aktiviteler (kitap, internet, günlük, müzik, film, bisiklet, türlü türlü hobiler) iyidir. iş gereği insanlarla ilişki kurmaya mecbur kalıyorsan mesafeyi korumak baş ağrılarını önler. ne kadar az insan, o kadar az sorun.
ne şanslıyım ki ne zaman böyle düşünmeye başlasam görev yerim değişti.
bulunduğu yeri hak etmeyen çok embesil gördüm. ama o noktaya gelmeleri de bi nevi hayat başarısı. baba torpili bile olsa demek ki birilerini mutlu etmeyi biliyo ki bulunduğu yerde kalıyor. bu tip insanlardan da çıkarımda bulunmak lazım
şimdi 1 sene yine ilginç bi yerdeyim. şimdiden dediklerini görmeye başladım ama 1 sene deyip sıkıcam kendimi napalım