Ekşi Duyuru

ya o arkadasının amk. biraz götmüş. mal mal insanlar işte.

İnsan tabii ki daha güzel görünmek ister ya da aynaya baktığında kendini beğenmek ister. Başkası beğense bile, kendinde beğenmediği bir nokta insanı rahatsız edebilir. Sonuçta birileriyle buluşurken giyiniyoruz, saçımızı tarıyoruz. Kadınım ben, en basitinden ağda yapıyoruz. Ağda ile saç ektirmek, traş olmakla diş yaptırmak arasında çok da fark görmüyorum. Niye daha iyi görünmek istemesin insan? Ancak bunun bir getiri-götürü hesabı var. Atıyorum, bunun için ameliyat olmanın götürdüklerinin ile ameliyat sonrası halin getirdiklerini insan kendi tartıyor ve kendi karar veriyor ne olması gerektiğine. Ben sanmıyorum ki Ajda Pekkan kadar estetik ameliyat yaptırabileyim. Bu da ikimizden birinin anormal olduğu anlamına gelmez, sadece değerlerimiz farklıdır.

Diş yaptırmak, saç ektirmek istemek tek başına kompleks değildir ama arkadaşın bunu söylüyorsa, bunun bir evveli olabilir. Demek ki davranışlarında daha önce de bir şeyler görmüştür veya sürekli bunu düşünüyor olabilirsin.

Kompleksin başlangıç noktasının tarifi değişebilir. Kusur olarak görülen ne varsa, o kusurun kendine güveni yemeğe başladığı nokta olabilir belki bir tanım. Bu güvensizlik ile de o kusurun olmayışını standart haline getirmek ya da kusura abartılı bir önem atfetmek olabilir. Örneğin, lisedeyken kilolu bir arkadaşım bana "Fazla kilon da yok pek, niye sevgilin olmadığını anlamıyorum" demişti. Kızın gözünde neredeyse tek sevgili bulma kriteri kilo olmuş. Bu durum bir kompleks belirtisi olabilir. Annemde boy kompleksi vardır örneğin. 150 boyundaki bir arkadaşım da yüksek bir mevkide çalışmaya başlayınca, "Kısa demediler, X işini verdiler kıza. Boyuna rağmen işi aldı" dedi. Belki ileride bir çalışma boy-makam ilişkisini inceler ve anlamlı bir sonuç bulur ama şu anda bakıldığında insan "Ne ilgisi var, işini iyi yapıyor işte" diyor insan. Anneme göre kızın kendine güvenmemesi gerekiyordu boyu nedeniyle. Bu kompleks, arkadaşım ve annemdeki gibi kendilerinde "kusur" olarak gördükleri şeyden de gelebilir, toplum tarafından da işlenebilir. Örneğin, evde kalmış kız kompleksi veya "Paran yoksa kızlar bakmaz" kompleksi biraz da toplum tarafından oluşturulan kompleksler. Özetle, kusur olarak görülen kavrama abartı bir anlam yükleniyor veya standart haline getiriliyorsa, ona kompleks derim ben. O o şekil der, şu şekil der, özgürlüğü bidir.

Sadece bunları istemek bir kompleks belirtisi değil, istediklerin basit şeyler. Ancak bunları ne kadar istediğin ve bu kusurdaki insanları neye layık gördüğün kompleksi belirleyebilir.

Nasıl kurtulunur? Herhalde psikologa falan giderek. Hem o daha güzel tanımlar.