[]
üniversitede evde tek/arkadaşla
maddi açıdan sorun olmayacağını düşündüğünüzde üniversiteye başladığınız günden itibaren evde kalma işini nasıl tercih ederdiniz, neden?
tek başına, 2 kişi, 3 kişi, 4 kişi, 56. kolordu hep beraber, nedir oluru?
tek başına, 2 kişi, 3 kişi, 4 kişi, 56. kolordu hep beraber, nedir oluru?
uzun yıllar sonucunda vardığım sonuç , tek başınadır.
- darksdantes
(23.09.15 23:51:23)
tek
- allanpoe (23.09.15 23:53:16)
4 kisi evde kaldik. Erasmus sirasinda iki kisi tek odada kaliyorduk. Hos bir durum degil, bir ozeliniz kalmiyor ozellikle oda arkadasiniz ciplak gezmeyi seven bir Fransizsa.
- Traveller (23.09.15 23:53:22)
Ya tek basina ya da 3 kişi. Iki kisi olunca birbirine sarmaya basliyor evde insanlar, yani oyle gozlemledim.
- rayde
(23.09.15 23:54:39)
yurtta iki ve üç kişi kaldım, iki senedir tekim evde. tek başına olmak gibisi yok. kalabalık istersen istediğini istediğin zaman çağır yine takıl. özgürsün.
- tescillimarka (23.09.15 23:55:16)
2 kişi gerçekten ideal.
- megasalexandros (23.09.15 23:55:51)
cevabıma geçmeden önce şu ana kadar nasıl yaşadım onu yazayım,
ilk 4-5 ay yurtta kaldım. oda dört kişilikti. biri liseden sınıf arkadaşım, diğeri internet üzerinden 8-9 yıldır tanıdığım başka bir arkadaşımdı. dördüncüyle de orada tanıştık.
sonraki 4-5 ay, liseden dostumun yanına çıktım. iki kişi kaldık.
bir sonraki sene, duyuru'da ilan verdim, kadıköy'deki bir eve üçüncü olarak çıktım. iki dönem (okul dönemi) kaldım orda.
en son geçen sene, yine duyuru ilanıyla bu sefer acıbadem'deki bir eve üçüncü olarak çıktım. sağlık sorunlarım ve kişisel itliklerim nedeniyle okula gitmediğim için 4-5 ay sonunda anamın yanına döndüm bahar ve yazı geçirmek için. ingilizce bilmektedir, evli ve üç çocuk babasıdır.
şu an, yurtdışındaki arkadaşımın evinde, normalin yarısı kiraya (tanrı yusuf bey'i korusun) tek başıma kalıyorum. tüm yazları ve tatilleri ailemin yanında geçirdim, onları saymıyoruz.
***
evet, tüm bu ahval ve şerait dahilinde söyleyeceğim şudur,
* yalnız yaşamak büyük nimet ama benim gibi aşırı asosyal bir adam bile zaman zaman sıkılabiliyor. yine de en iyisi yalnız yaşamak. süper bi olay. her şeyi sen yapmak zorunda kalıyosun o sıkıcı biraz, millete kitleyemiyosun.
* çok yakın arkadaşla (tabii bu arkadaşla aranızda belli bir mesafe de olabilecek, evde kural mural koyabileceksiniz) yaşamak da aynı şekilde süper bi şey. beylikdüzü'nde karı koca gibiydik amk çok komik geliyodu bana bazen. masa tenisi oynuyoduk aşağıda, yukarı çıkınca birimiz duş alırken diğeri makarna yapıyodu. dönüşümlü olarak takılıyoduk bu şekilde. bazen uyanıyorum bakıyorum adam mutfakta üzerinde bornozla şarap falan içiyo aq. alışverişe çıkıyosunuz birlikte, liste yapıyosunuz. çok keyifli, çok güzel oluyo ama uzun vadede zararlı.....
* üç kişi ve daha fazlası eğer rahat adamsan güzel. ben 100 kişiyle tanışsam bunların sadece bir tanesiyle samimi olabilen soğuk, sıkıntılı, asosyal, eve sinek girmesinden dahi hoşlanmayan bir adamım. o yüzden ev arkadaşlarım çok düzgün insanlar olduğu ve aramızda hiç sorun yaşanmadığı halde kendimi hiç rahat hissetmedim. bundan sonra da birileriyle eve çıkmayı zinhar düşünmüyorum, sokakta mokakta yatarım bana ne.
ilk 4-5 ay yurtta kaldım. oda dört kişilikti. biri liseden sınıf arkadaşım, diğeri internet üzerinden 8-9 yıldır tanıdığım başka bir arkadaşımdı. dördüncüyle de orada tanıştık.
sonraki 4-5 ay, liseden dostumun yanına çıktım. iki kişi kaldık.
bir sonraki sene, duyuru'da ilan verdim, kadıköy'deki bir eve üçüncü olarak çıktım. iki dönem (okul dönemi) kaldım orda.
en son geçen sene, yine duyuru ilanıyla bu sefer acıbadem'deki bir eve üçüncü olarak çıktım. sağlık sorunlarım ve kişisel itliklerim nedeniyle okula gitmediğim için 4-5 ay sonunda anamın yanına döndüm bahar ve yazı geçirmek için. ingilizce bilmektedir, evli ve üç çocuk babasıdır.
şu an, yurtdışındaki arkadaşımın evinde, normalin yarısı kiraya (tanrı yusuf bey'i korusun) tek başıma kalıyorum. tüm yazları ve tatilleri ailemin yanında geçirdim, onları saymıyoruz.
***
evet, tüm bu ahval ve şerait dahilinde söyleyeceğim şudur,
* yalnız yaşamak büyük nimet ama benim gibi aşırı asosyal bir adam bile zaman zaman sıkılabiliyor. yine de en iyisi yalnız yaşamak. süper bi olay. her şeyi sen yapmak zorunda kalıyosun o sıkıcı biraz, millete kitleyemiyosun.
* çok yakın arkadaşla (tabii bu arkadaşla aranızda belli bir mesafe de olabilecek, evde kural mural koyabileceksiniz) yaşamak da aynı şekilde süper bi şey. beylikdüzü'nde karı koca gibiydik amk çok komik geliyodu bana bazen. masa tenisi oynuyoduk aşağıda, yukarı çıkınca birimiz duş alırken diğeri makarna yapıyodu. dönüşümlü olarak takılıyoduk bu şekilde. bazen uyanıyorum bakıyorum adam mutfakta üzerinde bornozla şarap falan içiyo aq. alışverişe çıkıyosunuz birlikte, liste yapıyosunuz. çok keyifli, çok güzel oluyo ama uzun vadede zararlı.....
* üç kişi ve daha fazlası eğer rahat adamsan güzel. ben 100 kişiyle tanışsam bunların sadece bir tanesiyle samimi olabilen soğuk, sıkıntılı, asosyal, eve sinek girmesinden dahi hoşlanmayan bir adamım. o yüzden ev arkadaşlarım çok düzgün insanlar olduğu ve aramızda hiç sorun yaşanmadığı halde kendimi hiç rahat hissetmedim. bundan sonra da birileriyle eve çıkmayı zinhar düşünmüyorum, sokakta mokakta yatarım bana ne.
- der meister (23.09.15 23:58:28)
Tek. Paran azsa kendine en uyumlusunu seç iki kişi kal. Ya da evi kendin döşe kirayı erasmuslara ödet bu da güzel bir yol : D
- mistreated (23.09.15 23:58:36)
Tekten başka bir cevap düşünemiyorum.
- sesee (24.09.15 00:12:28)
4 kişi varsa hep bi sorun çıkar. ama ideali gerçekten iki kişi yav. ya hep ya hiç mantığı. restleşme yok gibi. düz mantıkla daha çok karar veriyorsun ee öğrenci evinde de düz mantıkla hareket et zaten. nerde çokluk orda bokluk yerinde bi söz.
- napalmert (24.09.15 00:15:55)
Tek hacı tek. Git boklu dereyi gören evde otur ama tek yaşa.
- roe (24.09.15 00:15:58)
1
