[]
Napayım Şimdi Ben?
Arkadaşlar biraz uzun olacak ama detaylar önemli o yüzden okuyacaklara, öneri verecek olanlara teşekkür ederim.
Annem dedem hasta diye neredeyse üç aydır memlekette ona bakıyor, babam da çalıştığı için buralarda. Ben de bir süredir onunla kalıyorum memleketten erken döndüğüm için. Dün eve geldim, babam telefonda konuşuyordu, chicha da şimdi geldi annesi dışarıdan falan diyince ben doğal olarak annemle konuşuyor zannedip telefona seslendim ve konuşmak için uzandım ama ne telefondaki ses annemin sesiydi, ne de babam telefonu bana verdi, aksine he tamam baban çağırıyorsa git madem gibisinden kestirip attı ve telefonu kapattı.
Bu sefer ben 5 dakika sonra annemi aradım, emin olmak için biraz konuştuktan sonra babamla konuştun o kadar da benimle iki dakika konuşmadın biraz önce dedim, annem de babanla epey oluyor konuşalı oğlum sen neden bahsediyorsun dedi. Konuyu dağıttım şüphelenmesini sağlamadan ve mutfakta sesi soluğu çıkmayan babamın yanına gittim. Kiminle konuşuyordun biraz önce diye sordum, bocalayarak arkadaşımla dedi. E niye bana annem diye yutturmaya çalıştın arkadaşını dedim, ehe mehe bir şeyler geveledi. Ben öyle bir şey yapacak olsam sen buradayken mi yaparım, o kadar salak mıyım dedi. Ben farkına varmasam kendini zeki zannedecektin ama dedim ve üzerine anneme bir kez daha (birkaç sene önce telefonunda kardeşim mesajlarını yakalamıştı) sakın böyle büyük bir acı yaşatmaması gerektiğini, böyle bir şey yapması halinde sonuçlarına katlanacağını ve pişman olacağını söyledim. Sonra konuyu kapattık, gitti.
Anneme konudan bahsetmeyi düşünmüyorum, zaten öğrense pek de iyi olmayan psikolojisi alt üst olur ama bu adamı da bu kadar rahat bırakmak istemiyorum. Evden uzağım kaç senedir, henüz ekonomik özgürlüğüm de tam anlamıyla yok o yüzden resti çekemiyorum ama canım çok sıkıldı bu olaya. Siz olsanız napardınız?
Annem dedem hasta diye neredeyse üç aydır memlekette ona bakıyor, babam da çalıştığı için buralarda. Ben de bir süredir onunla kalıyorum memleketten erken döndüğüm için. Dün eve geldim, babam telefonda konuşuyordu, chicha da şimdi geldi annesi dışarıdan falan diyince ben doğal olarak annemle konuşuyor zannedip telefona seslendim ve konuşmak için uzandım ama ne telefondaki ses annemin sesiydi, ne de babam telefonu bana verdi, aksine he tamam baban çağırıyorsa git madem gibisinden kestirip attı ve telefonu kapattı.
Bu sefer ben 5 dakika sonra annemi aradım, emin olmak için biraz konuştuktan sonra babamla konuştun o kadar da benimle iki dakika konuşmadın biraz önce dedim, annem de babanla epey oluyor konuşalı oğlum sen neden bahsediyorsun dedi. Konuyu dağıttım şüphelenmesini sağlamadan ve mutfakta sesi soluğu çıkmayan babamın yanına gittim. Kiminle konuşuyordun biraz önce diye sordum, bocalayarak arkadaşımla dedi. E niye bana annem diye yutturmaya çalıştın arkadaşını dedim, ehe mehe bir şeyler geveledi. Ben öyle bir şey yapacak olsam sen buradayken mi yaparım, o kadar salak mıyım dedi. Ben farkına varmasam kendini zeki zannedecektin ama dedim ve üzerine anneme bir kez daha (birkaç sene önce telefonunda kardeşim mesajlarını yakalamıştı) sakın böyle büyük bir acı yaşatmaması gerektiğini, böyle bir şey yapması halinde sonuçlarına katlanacağını ve pişman olacağını söyledim. Sonra konuyu kapattık, gitti.
Anneme konudan bahsetmeyi düşünmüyorum, zaten öğrense pek de iyi olmayan psikolojisi alt üst olur ama bu adamı da bu kadar rahat bırakmak istemiyorum. Evden uzağım kaç senedir, henüz ekonomik özgürlüğüm de tam anlamıyla yok o yüzden resti çekemiyorum ama canım çok sıkıldı bu olaya. Siz olsanız napardınız?
Sonuçlarına katlanırsın, pişman olursun demezdim. Taraf tutmaktan kaçınırdım. Anlamaya çalışırdım. Aklını başına toplamasını söylerdim en fazla.
Evladın rest çekmesini gerektiren bir durum olarak görmüyorum ebeveynlerden birinin diğerini aldatmasını. Bu bana kendini annenin/babanın yerine koymakmış (empati kurmak anlamında değil, ihanete uğrayanın ta kendisi olmak anlamında) gibi geliyor.
Evladın rest çekmesini gerektiren bir durum olarak görmüyorum ebeveynlerden birinin diğerini aldatmasını. Bu bana kendini annenin/babanın yerine koymakmış (empati kurmak anlamında değil, ihanete uğrayanın ta kendisi olmak anlamında) gibi geliyor.
- whimsical (31.08.15 21:34:54 ~ 21:36:56)
45 yasi civari babam ve arkadaslarinda bir aman da gencecik, aman da korpecik sevgili edinme yarisi bas gostermisti. birgun babami bastim. kimseye birsey soylemedim. sonra annem bir sekilde ogrendi sevgiliyi, bana "sen biliyordun, bana anlatmadin!" dedi, babam geldi "annene sen anlattin, degil mi?" dedi. neticede avzima zictilar. annem kizin evini basti, bana sonra anlatti. bir daha karismadim.
benzerlerini arkadaslarim da yasadilar. bazisinin babasi hanimina cybh bulastirdi ve universiteli kiziyla hastaligin irsi olduguna dair kavga etti, bazisi sadece para kaybetti.
babalar o yaslarda cok salak olabiliyor.
benzerlerini arkadaslarim da yasadilar. bazisinin babasi hanimina cybh bulastirdi ve universiteli kiziyla hastaligin irsi olduguna dair kavga etti, bazisi sadece para kaybetti.
babalar o yaslarda cok salak olabiliyor.
- e haliyle (31.08.15 21:56:47)
1