Ekşi Duyuru

Çocukken çoğu kitabını okudum. 'Hayvan Mezarlığı' ve 'Mahşer' aklımda özellikle yer etmiş. Bunları tavsiye ederim.

Lisede Kara Kule serisini bitirmiştim.

O dönem etkilemişti beni ama fantastik sevdiğimden olabilir.

Bir de Christine'in ilginç bir kurgusu var.

"o", "ruhlar dükkanı", "hayvan mezarlığı", "medyum", "tepki", "sadist", "mahşer" bunlar arasında konuları ilginizi çekenlerden başlayabilirsiniz bence.
ancak "kara kule" serisini özellikle başlangıç için kesinlikle tavsiye etmiyorum.

ben fantastik sevmediğim için pek tercih etmedim ama fanteziden biraz uzak olduğu için yüzyılın suçlusu:blaze'i okumuştum.

eğer fantastik beni de sarmaz diyorsan tavsiye ederim.

şeffaf

Mahşer'i neredeyse tek oturuşta okumuştum, her türlü öneririm.

Kara Kule okumadım ancak arkadaşım fanatiği, anlattığına göre çook detaylı, zaten epey uzun bir seri.

Kemik Torbası (bkz: bag of bones) sağlamdır bu arada, uzun ama yine deli akıcı.

yazma sanatı" alışılmış stephen k.'in dışında oldukça komik bi kitap, yazarlıkla falan da ilgiliysen mutlaka okumalısın.

bende bu adamın 30 küsür kitabı var. stephen king genel olarak korku yazarı olarak bilinse de pekçok türde roman, hikaye, okuyucu etkileşimli sanal roman, senaryo, yazı yazarken nasıl ilham aldığını anlattığı hikayeler vs. yazmış. siz hangi tür seviyorsanız ona yakın kitapları sizi etkileyecektir.

mesela disütopya severseniz mahşer çok iyidir.
korku derseniz kemik torbası iyidir.
ortaya karışık isterseniz hikayelerinden oluşan kitapları var. bu arada o kitaptaki 1 hikaye sizi müthiş etkileyebilir.
vs. vs. bu yüzden beğeni türlerine göre herkes size farklı bir kitabını tavsiye edecektir.

bana kalırsa mahşeri okuyun derim. sonra mesela maça kızı (hearts in atlantis) beni çok etkilemişti nedense. bitmesin diye az az okumuştum. shining iyiydi (türkçesini hatırlamıyorum, ama galiba medyum diye satmışlardı türkiyede). sis aynı şekilde.

ama içinde hikayelerinin olduğu kitaplarını tavsiye ederim (sis, gece yarısını bilmem kaç geçe, rüyalar ve karabasanlar vs.) size farklı tatları bir arada sunar, çok uzatmadan bir sürü güzel hikaye okumuş olursunuz.

bir de özellikle kara kule serisinden sonra yazar çoğu kitabını bir şekilde birbiri ile hatta gerçek hayatla ilişkilendirdi. sanki hepsi (kitapları, gerçek hayatı vs.) bir bütünün parçalarıymış gibi. çoğu kitabını okuyup o ilişkileri farkettikçe adama olan saygınız artıyor. acaba taa en başından bunu planlıyor muydu yoksa tesadüfler onu buna mı yönlendirdi yoksa (biraz da kafayı sıyırınca veya kafa güzel olunca) "acaba harbiden mi, yok lan olmaz öyle şey, olur mu acaba?" diye düşündürmesi güzel. tabi bunun için 10 küsür kitabını okumuş olmanız gerekiyor.