Ekşi Duyuru

2011 mezunu endüstri mühendisiyim. 3.5 yıldır özel sektörde çalışıyorum. 10 yıldır Ankara'da yaşıyorum, 26 yaşındayım, kadınım.

Bu önbilgileri verdikten sonra konuya gireyim. Yaptığım işi gerçekten sevmiyorum. Organize sanayide kalite mühendisi olarak çalışıyorum. Ortalama üstü bi firmadayım diyebilirim. Ama hayal ettiğim işin bu olmadığını okul bittikten çok sonra anladım. Her gün 8-6 mesaisi yap. Eve akşamın köründe git, ki evim işime yakın 6.5'ta evdeyim. Haftasonlarım tatil, fazla mesai de yapmıyorum. Allahtan belanı mı arıyosun ben şu kadar saat yol gidiyorum demeyin bana. Benim için her gün 7'de kalktığın hayat iğrenç bi hayattır. Ofiste güneş görmeden yaşıyorum. 2 haftacık tatil için koskoca 50 haftamı ziyan ediyorum.

2014 KPSS'den 89.6 aldım ama atama çok az bizim bölümden. Şimdi kasımda bi atama daha var. Bir de haziranda var. İkisinden birinde atanır mıyım bilemiyorum. Atandığımda şartlar çok değişmeyecek ama biraz daha esnek olurum en azından diye düşünüyorum. Tabi uzun vadede yapmak istediğim iş mühendislik değil bunu çok net anladım. Ben istiyorum ki deniz kenarı bi yerde yaşayım, ufak bi fast food, ne biliyim tostçu ya da incik boncuk satan bi dükkanım olsun.Evimden çıkıp işime yürüyerek gideyim. Akşamları deniz gören balkonumda içeyim. Sortlarla parmak arası terliklerimle mutlu olurum ben.İnanın çok param olsun peşinde değilim.Şuan yaşadığım hayatı ayda 25 30 bin maaş verseler bile yaşamak istemiyorum.Sermayem de yok 22 23 bin ederi olan bi arabam var. Memur çocuğuyum aileden bişey kalmayacak. Beni Ankara'ya bağlayan hiç bişey yok zaten annemle yaşıyorum emekli o zaten. Ben hadi şu şehre gidiyoruz desem gelir ama risk almak da yemiyor şuan. Ben ne yapacağım dostlar böyle ömür geçer mi? Benim bişeyler yapmam lazım. Bu somut bilgilerle yerimde olsanız ne yapardınız?