[]
kendi evimde bile mutlu değilim. o zaman ne zaman mutlu olacağım?
bilmiyorum hiç siz de bunu yaşadınız mı ama, ben okuduğum şehirdeyken oraya ait değilmişim gibi, eve gelince de buraya ait değilmişim gibi hissediyorum.
annemin bazı takıntıları yüzünden çok zorluklar çekiyorum. kendisi çalıştığı için eve geldiğinde bir de stresin etkisiyle bizlere yükleniyor, sürekli kendine beddualar ediyor, ölümlü-mölümlü şeyler diliyor ve benim de çok şiddetli şekilde moralim bozuluyor, hayattan zaten gram zevk alamıyorken daha da yıpranıyorum psikolojik olarak. hiçbir şey mutlu etmiyor beni, her şeyden elimi eteğimi çekiyorum.
durum hep böyle olunca şehir dışına yeniden çıkmayı istiyorum. yahu bir insan evinde de huzurlu, mutlu değilse başka nerede olacak?
annemin bazı takıntıları yüzünden çok zorluklar çekiyorum. kendisi çalıştığı için eve geldiğinde bir de stresin etkisiyle bizlere yükleniyor, sürekli kendine beddualar ediyor, ölümlü-mölümlü şeyler diliyor ve benim de çok şiddetli şekilde moralim bozuluyor, hayattan zaten gram zevk alamıyorken daha da yıpranıyorum psikolojik olarak. hiçbir şey mutlu etmiyor beni, her şeyden elimi eteğimi çekiyorum.
durum hep böyle olunca şehir dışına yeniden çıkmayı istiyorum. yahu bir insan evinde de huzurlu, mutlu değilse başka nerede olacak?
senin annen de benimki gibiyse kendine acıma seremonileri onunla ne kadar konuşmaya ve ilgilenmeye çalışırsan çalış bitmez.
seni mutsuz eden diğer şeyleri bilmiyorum ama en baskın neden annense, evin dışında kendine bir hayat kurmaya çalış ve annenle diyalogunu iyi ama sınırlı tut. onu az gör, stresli olduğu zamanlarda ortalarda olma. sıkıntısını evde kimi görürse ona yükleyecek. onlar için bu alışkanlığa dönüşmüş bir rahatlama ritüeli ve o yaşlardaki insanlarda bir şeyleri değiştirmek çok zor.
seni mutsuz eden diğer şeyleri bilmiyorum ama en baskın neden annense, evin dışında kendine bir hayat kurmaya çalış ve annenle diyalogunu iyi ama sınırlı tut. onu az gör, stresli olduğu zamanlarda ortalarda olma. sıkıntısını evde kimi görürse ona yükleyecek. onlar için bu alışkanlığa dönüşmüş bir rahatlama ritüeli ve o yaşlardaki insanlarda bir şeyleri değiştirmek çok zor.
- sayns
(23.06.15 21:47:12 ~ 21:50:20)
bilmiyorum hiç siz de bunu yaşadınız mı ama, ben okuduğum şehirdeyken oraya ait değilmişim gibi, eve gelince de buraya ait değilmişim gibi hissediyorum.
aynısı bende de var :((
yahu bir insan evinde de huzurlu, mutlu değilse başka nerede olacak?
sevdiğin birinin yanında. sevgili, kardeş... birini bulacaksın hayatına dahil edeceksin. çözüm bu güzel kardeşim.
aynısı bende de var :((
yahu bir insan evinde de huzurlu, mutlu değilse başka nerede olacak?
sevdiğin birinin yanında. sevgili, kardeş... birini bulacaksın hayatına dahil edeceksin. çözüm bu güzel kardeşim.
- losev bagiscisi
(23.06.15 21:50:19)
Huzurlu olmak biraz da kendi elinde. Bir defa annen çalışıyorsa zaten saatlerce evde yok. Onunla olduğun zamanlar bir şekilde baş edeceksin. Annene yardımcı olamıyorsan, ki olabilir, o zaman durumdan etkilenmemeye çalışacaksın. Geri kalan zamanlarda pozitif şeylerle meşgul ol; komedi film-dizileri izle, kitap oku, sosyalleş örneğin.
Hayattan zevk alamıyorsan zevk almanın yolunu bulacaksın kısacası. O yolu bulana kadar farklı şeyler deneyeceksin.
Hayattan zevk alamıyorsan zevk almanın yolunu bulacaksın kısacası. O yolu bulana kadar farklı şeyler deneyeceksin.
- iamelf (23.06.15 23:07:10)
1
