Ekşi Duyuru

İnanmıyorum. Zaten cezasını çekeceğimden korkarak doğru hayatı yaşamıyorum, kendim istediğim için doğru bir hayat yaşıyorum. En azından başka insanlara zararım dokunmuyor. Kötülük yapmanın da bana bir faydası yok.

ateistim

erdem diye bir şey var, hayatımı ona göre şekillendiriyorum.

İnanmıyorum.

inanıyorum ama hesap gününden korktuğum için değil öyle olmak istediğim için ya da öyle olmak gerektiği için iyi bir insan olmaya çalışıyorum. korktuğumdan değil vicdanımdan kötülülük, hırsızlık, şerefsizlik yapmıyorum. ya benim de başıma gelseydi diye insanlara yardım etmeye çalışıyorum.

bir ömür bunun stresi ile yaşamaya kalkarsan 35 i göremezsin.

eğer bir insan sadece hesap günü yüzünden iyi bir insan olmaya çalışıyorsa, o insanın gerçekten iyi değildir.
Geçenlerde ananem benim vicdanlı bir davranışım karşısında "Aferim çocuğum bak içinde Allah korkusu var o yüzden böylesin sen" falan dedi.
Kadına anlatamadım tabi aslında Dinden Allahtan korktuğumdan değil de içimden geldiği için iyilik yaptığımı.
ben inanmıyorum hesap gününe falan, eğer kötülük yaparsam, cehennemde yanma korkusu değil, vicdanımın sesi beni rahatsız eder. Yapamam.

inaniyorum, milyonlarca kisiye aci cektirmis bir kisi ile zarari dokunmamis kisinin cennet cehenneme gidecegi nerede yaziyor, kimsenin nereye gidecegi belli degil, sonucta gidip geri gelen yok. kotulukten alikoyan sey aile terbiyesi, ahlak, karakter.

hayır. insanlık onuru. sırf hesap günü gözetilerek iyi olmak bana onursuzca geliyor. kaldı ki iyi olmak insanın doğasıyla direkt alakalı.

evet. büyük çoğunluğunu buna göre yaşama gayreti içerisindeyim. günahsız olamayacağımın da farkındayım, bu yüzden kul hakkı içeren hareketlerden azami ölçüde çekiniyorum.

inanmıyorum. bazen keşke olsa diyorum, islamın veya başka bir dinin anlattığı şekilde değil de, gerçekten iyinin kötünün hakkaniyetli bir şekilde yargılandığı bir zaman gelse yani. beni kötülük yapmaktan alıkoyan şey korku değil istek. iyi bir insan olmak, iyi insanlarla iyi bir dünyada yaşamak istiyorum. söylenmiş zaten, erdem, empati, vicdan, bunlar dini inançla, korkuyla, zorlamayla değil içten gelerek olacak şeyler.

inanıyorum amk.
sözlük ve duyuruda ateist ortalaması yüksek. ya da inananlar yazmaya üşeniyo mu ne. bunu eleştirmiyorum. hepimiz insanız, herkes istediğine inanır.
(balkon konuşması bitti)

normalde böyle sorulara cevap vermem ama "oha lan, hiç kimse inanmıyor mu?" deme diye yazayım dedim. 10/10 çekmiş çünkü.

tamam dini inancım gereği inanıyorum.
ama herhangi bir dine inanmasam da yine böyle hesap kitap vermeden milyonları katleden, ülkenin amına koyan, bebek katilliği yapan, ona buna tecavüz eden hayvanların öööyle elini kolunu sallayarak ölmesine anlam veremezdim, kabullenemezdim.

misal kaddafi çok kötü adam diyelim. adamın kıçına boru sokarak öldürdüler. evet, adalet yerini buldu derdim. ama her pislik öyle ölmüyor ki? bu işin bir dengesi olması lazım. o da hesap gününe işaret ediyor. bence.

gördüğünüz gibi laf sokulmaya oldukça müsait bir şekilde yazımı sonlandırıyorum.

hayır, inanmıyorum. biraz ihtiyaçtan ve rahatlama isteğinden dolayı sanırım, yine de yaptıklarımızın bir kısmının karşılığını göreceğimize inanıyorum. mükemmel olmasa bile ucundan kıyısından "denge" olduğuna inanıyorum dünyada. yani bir iyilik varsa, bir kötülük oluyor gibi. kötü şeyler yapan kişiler, sadece "kötü" oldukları için dahi acı çekebiliyor. benzer şekilde, "iyi"lik yapanlar da sadece bu sebepten ötürü mutluluk duyabiliyor. evet belki yaptıklarımızın çoğu yanımıza kar kalıyor ama tamamı değil. az biraz ucu bize dokunuyor diye düşünüyorum.

kimseye zararı dokunmamış kişi olduğuna inanmıyorum. milyonlarca kişinin büyük acılar çekmesine neden olmuş kişilerin de olayların tek sorumlusu olduğunu hiç zannetmiyorum, ben şu an "hıaaa ben kötüyüm lan!" diyerek milyonların hayatını rezil edemem. bunun için binlerce insana ve kokuşmuş bir düzene ihtiyacım olur; bu da yine binlerce hatta milyonlarca insanın katkısıyla oluşturulabilir. dolayısıyla, milyonların katili olarak anılan birinin yaptıklarının cezasını çekmemesi biraz rahatsız etse de, çok büyük mesele olduğunu düşünmüyorum bunun. eğer çok duygusal bir günümde falan değilsem :p

beni daha fazla kötülük yapmaktan alıkoyan şey nedir? bilmiyorum, hiç düşünmedim. tembelim, üşeniyorum. bir şeylere, birilerine zarar vermek için bir sebebim ve motivasyonum yok. fazla bencil ve faydacıyım, bu anlamda "kötü" birisi sayılabilirim ama birilerine zarar vermek bana fayda sağlamıyor şu an. o yüzden adımı "kötü"ye çıkaracak kadar kötülük yapmıyorum.

inanmıyorum. beni daha kötü bir insan olmaktan alıkoyacak birşey olmadığı gibi vicdan sahibi dürüst ve onurlu bir insan olmaktan da alıkoyan birşey yok. tercih illa ki olumsuzdan yana mı olmalı? bunun adı çıkarcılıktır, kötekle yola gelmektir. kendi kendine de insan olabilen insanlar var bu dünyada. bir müeyyideden korktuğu yada bir ödüle ulaşmak için doğru olanı yapanlar insan ırkının tamamı değil. bu sanrıyı da aşmak gerek artık.

hayır, korkunç değil normal geliyor, empati.

Akıl var mantık var, ne hesabı? Tek hesabım gece yatarken vicdanımladır.

Kötülük yapma ihtiyacı hissetmedim hiç, sebebi belki empati.

İnanıyorum. Ona göre yaşamıyorum. Hesabını vermek zorunda olmasaydım da böyle biri olurdum.

kimseye elle tutulur bir zararım yok, olabildiğince yardımcı olmaya çalışıyorum. ateistim bu sebepten de o günler hiç sikim değil. bu şekilde okumayan-sormayan-sorgulamayan adamları dizginlediği için bu tür kuralların olması bir yere kadar iyi. irtica başladığı noktada çok kötü.

inanıyorum. insan denen şey hayvandan beterdir dolayısıyla doğruyu bulması için dine ihtiyacı vardır. normal ortamda herkes iyidir, ama azıcık şartlar değişsin herkes babasını satar. örn: milgram deneyi.

ebu talip ölünce sahabe, vah vah, adam o kadar islam'a hizmet etti ama cehenneme gidecek yaptıkları ona hiç fayda sağlamayacak diye dövünür. rasulullah da "ben onu cehennemin en derinliklerinde buldum, en yükseğine çıkardım" der. yani cehennem de kademelidir ve o insanların orada ne kadar kalacağını Allah'tan başkası bilmez.

Elbette inanmıyorum, hesap günü diye birşey yok. Kişisel olarak vicdanıma göre yaşıyorum, insanlık değerleri doğrultusunda hareket etmeye çalışıyorum.

din saçma, erdem gerçek heheh:) madem gözümüzle gordugumuz bişelere inanmicaz erdeme niye inanalım.
bu arada insan zor kosullar altında içindeki vahşi hayvanı cıkaran bi canlı, depremden sonra ölülerin kolunu kesip altınları alanlar vardı hani.

soruna cevapsa evet inanıyorum. bu dünyada adaletin saglanacagı ortam cok zor, cunku özünde vahşi olan insanın özgür iradesi var. şaka bir yana iyilik de kötülük de insanın içinden geliyor, hesap gunu bi korkutma uyarı dini acıdan da bakarsak. adaletli olun yoksa işiniz kötü diyor. hırsızlara hapis cezası var, aa olmaz ama bu yasayı kaldıralım benim icimden zaten hırsızlık yapmak geçmiyor diyebilir miyiz?

inanmıyorum ama inanmak istiyorum. hesap vermeden geçenler ve geçecek gibi olanlar var çünkü.

beni kötülük ya da daha fazla kötülük yapmaktan alıkoyan şey bir beyin sahibi olmam ve bunu kullanmam. kötülük yapmak isteyip de cezadan korkarak kötülük yapmamak çirkinliği ve iki yüzlülüğü yanında gayet güzel bir şey.