Ekşi Duyuru

benim gördüğüm de tam tersi, bastırılmış özgüven eksikliğinden dolayı saldırgan veya yine bastırlmış eksiklikten ötürü ön plana çıkma gayretiyle yanıp tutuşan halleri oluyor genelleme yaparsam eğer. tabi tüm genellemeler yanlıştır :) kilolu kadınlar canımız ciğerimiz.

özgüveni kilo ile tartanların olduğu bir dünyada yaşamaları yetiyor da artmıyor mu?

bence yazını ambalajcılık ve hadsizlik üzerine yazmalısın. Kilolu insanların bu iki özelliğe sahip insanlar dışında sorunları yok. çok şişman da çok zayıf da oldum. çok şişmanken bikinimi de giydim. Bizden daha çok bizim kilomuzu kafasına taktı insanlar

başlık çok hatalı olmuş be hocu. ben eskien zayıftım şimdi öküz gibi oldum misal, baya bildiğin öküz gibiyim. ama bana sorarsan iyiyim yani, nasıl desem, sağlık problemim vardır en fazla (lan daha ne olsun?!) ama kilolu kadınlarda özgüven eksikliği yerine, özgüven eksikliğinin yeme bozukluğu yaratması üzerine yazsan daha iyi olurdu, zira kadınlar -ve hatta tüm insanlar- üzerinde, o kadar ağır bir dış görünüş baskısı, algı yönetimi -asıl algı yönetimi burda aslında- var ki kilo konusunda, normal kilolu bir insan anoreksik olabiliyor ya da aşırı zayıf bir insanda özgüven eksikliği ya da saldırganlık ve alınganlık olabiliyor. demeye çalıştığım, konunun kadınlıkla ya da kiloyla alakası yok, günümüzdeki pek çok koşulun insanların yeme düzenlerini bozması, fiziksel ve ruhsal rahatsızlıklara sebebiyet vermesi var. bak mesela benim teyzem de kilolu, rahmetli annanem de kiloluydu, gayet de tatlılardı, hiç kilolarını sallamazlardı, insanların düşüncelerine önem vermezlerdi, çünkü bilirlerdi ki bir insanın dış görünüşü ile duygusal durumunu denkleştirip de eleştirmeye çalışan insanların da ruhsal problemleri olabilirdi.

şöyle de diyeyim: benim mesela bir kuzenim aşırı zayıf, millet ona "kızım az ye de kilo al çok çirkin olmuşsun." diyebiliyor. bir insanın kilosunun ya da dış görünüşünün ona hakaret edilmesine ya da daha hafif örneklerde olabileceği gibi, buna göre yargılanmasına kim karar veriyor ki?

senin yazının konusu kötü, demiyorum, ama çok mantıklı ve akılcı değil, dahası bilgisizce. mesela erkek kardeşim ve erkek arkadaşım da, çok zayıfken bir anda aşırı kilo almış insanlar, kiloları ile ilgili laf edilince esip gürlüyorlar. hele kardeşim iyice fena, daha da yaşı küçük, bildiğin depresyona girdi çocuk, ilaç kullanıyor. niye, çünkü bir kısım dangalak kilosu ile ilgili kendisine hakaret edince, türkiye gibi ataerkilliğin tavan yaptığı bir ülkede, erkekliğe bok sürdürmemek için he he diyip geçse de, eve gelince bizim başımızın etini yiyor.

tam soruna cevap veremedim ama, cevap vermem gerekirse, eğer kilolu bir kadında özgüven eksikliği varsa, bunun sebebi kadın olması ya da kilolu olması değil, çevresinin kendisini densizce eleştirmesidir. isterse megalomanyak bir narsist olsun, bir insanı çok uzun süre olumsuz olarak eleştirirseniz, ona kafayı yedirtirsiniz, özgüven eksikliğini geçtim yani. insanlık olarak cidden çok zayıf karakterleriz çünkü: çok kaslı ve yakışıklı amerikan futbolcusu üniversiteli gençler tanırım ki, iş kızlarla birlikte olmaya gelince "penisim küçük görülecek?!" diye saçma düşüncelerle, kaçar giderlerdi. toplumu toplumca delirttik dış görünüş takıntılarıyla, yapmayın etmeyin allah aşkına, ortalama 70 yıl ömrümüz var la anca, saçmalıklarla geçmesin!

Hayatımda iki kere çok kilo aldım. Birinde hormonlar çıldırmıştı, birinde de sorunlarım nedeni ile ben yemiştim. Üstelik obez derecesinde de değildim, fazla kilolu derecesindeydim. Yani şişman denebilirdi ama obez denemezdi. O dönemi geride bırakmama rağmen, hala kendime bir şeyleri layık görememe sorunları yaşıyorum.

Bir kere varsayılan olarak çirkinsin. Yüzün veya saçın başın güzel olsa ne yazar? Üstelik genç kızsın; ununu elemiş, eleğini asmış ve "Hadi artık salayım" diyecek bir durumun da yok. Neşeli teyze olabilmek için imkanlar yok elimde. Ve elbise gibi o anlık bir çirkinlik de değil, yanında taşıdığın çirkinlik. Sürekli yanında taşıdığın çirkinlik, sürekli de üzüyor. Yani ilk özgüvenini kıran şey, aynaya baktığında kendini beğenmemek dışında, çirkinliğini kabul etme ve sürekli "Ben çirkinim" diye yaşama.

Bir kitapta bir söz vardı. "Zenginliğin en büyük üstünlüğü nedir biliyor musun? Paran olmadığını söyleyebilmektir. Örneğin, sınıf arkadaşlarımdan birine bir şey öneriyorum. Bilir misin ne yanıt verir bana: 'Mümkün değil, şu sıralar param yok'. Eğer durum tersine olsaydı ben ona bu yanıtı veremezdim. Tıpkı güzel bir kızın, kendini çirkin bulduğu için o gün dışarı çıkmak istemediğini söylemesi gibi. Bunu çirkin bir kıza söyletmeye kalkış bakalım, nasıl alay konusu olacaktır."

Marylin Monroe demiş ki "Bütün kızlara güzel olduğu söylenmeli, güzel olmasalar bile", çünkü ara ara normalleşmek için buna ihtiyaç oluyordu.

Shallow Hal filminde Gwyneth Paltrow'a bir şişman vücut maskesi yapmışlardı. O obez kostümü ile dışarıda yaşadıklarını şöyle anlatmış: Gördüğüm en kibar davranış görmezden gelinmekti, bu da bir insana yapilacak en aşağılayıcı şsey. Yani bir yandan içeriden kendi çirkinliğinle yüzleşmeye çalışırken, diğer yandan çevre de aşağılıyor. Bu da bir sonsuz döngü yaratıyor. Zaten sen içeriden kötü hissediyorken, dışarıdan da birilerinin söyledikleri seni daha da kötü hissettiriyor. Bir nevi bağımlılığından kurtulmaya çalışan bir alkoliğin yanında koklata koklata bir şeyler içmek gibi oluyor.


Yengemin bir yeğeni var, aynı yaşlardayız. Adı Figen olsun. Bir gün konuşurken "Figen ne kadar zarif, kuğu gibi. aychovsky de..." dedi, durdu durdu, bir şey bulamayıp "aychovsky de doğal" dedi. "Yenge, beni beğenmeye mi çalışıyorsun zorla" demiştim.

Benim için ilginç bir deneyimdi. Sen değişmiyorsun, içeriden aynı insansın ama şişmankenki ve değilkenki bakışlar nasıl değişiyor, anlatamam. Zayıflamanın, kendine bakmanın, normal sınırları içinde olmanın hayat kalitesini ve hayattan alınan tatmini kaç kat arttırdığını anlatamam.

Zayıfladığımda yolda yürürken ilk kez adamın biri popoma baktığında adama resmen sarılacaktım mutluluktan, adama "Güzel mi, ben yaptım bunu böyle. Böyle değildi bu, bakınca böyle oldu. Hadi, birlikte bakalım şimdi. Ben de çok beğendim" diyesim geldi. Sonradan rahatsızlık vermeye başladı yine, o ayrı.

@true blond: katılmıyorum, çünkü bu insanlar şişmanlığın çirkinlik olduğuna inandırılıyorlar. biraz uzun yazmışım ama, okuduysan şunu görmüşsündür: birisine sürekli olarak şişman olduğu için çirkin olduğunu söylersen, onun psikolojisine illa ki zarar verirsin. senin dediğin de gene algı yönetimiyle alakalı, yani buna inanmışsın.

ayrıca çok zeki insanlar da, kendisine salak denildiği zaman üzülebilir, hakaret çünkü bu düpedüz? 0_o bu tamamen psikoloji ile ilgili bir durum. keza şişman olup da çirkin olmayan çok fazla da insan var -hatta benim bildiğim şişmanların çoğu aşırı yakışıklı/güzeldir, bunların arasından zayıflayanları da oldu ve güzellikleri de gitmedi, hala güzeldiler. demeye çalıştığım, olayın tamamen algısal olduğu.

şunu da diyeyim ki "şişmansın ama güzelsin" diyen de oldu. hakaret mi iltifat mı bilemem :D keza şişman insanları güzel bulan da var. zayıfı çirkin bulan da var. mesela son yıllarda da şişmanların güzel bulunması gibi bir durum ortaya çıkmaya başladı yavaştan. aslında en güzeli sağlıklı olduğun ve hissettiğin kiloda olmak tabi, ben demiyorum ki "ayh şişmanlık çok güzel dünya şişman olsun!" ama şişmanı ya da zayıfı çirkin/güzel gibi algılamak yanlış, kendi algımızı oluşturmak yerine toplumun algısına kapılmak da koyun sürüsü haline getiriyor bizi -kaba oldu ama durum ne yazık ki bu- asıl bundan kurtulmak lazım. yani "bana şişman diyor, öyleyse alınmalıyım, çünkü ben evet aslen hakkaten de özbeöz pattatiz çuvalı gibiyim!" diye düşünen bir kadının özgüven eksikliği, tamamen toplumsal yargıya bağlı işte. ki bu çok yanlış, bunun "kadınlar kot pantolon giymesin, kitle imha silahı gibi tehlikeli oluyorlarlarlarlarlar!" gibi söylemlerle aynı zihniyete yaklaştığını görebiliriz aslında.

değişen güzellik algısı ile ilgili pek çok video ve bilgi var internet üzerinde, çok uzağa gitmemize gerek yok, bir google'lamaya bakar aslında.

not: benim güzellik anlayışım sizinkiyle uymayabilir, diyeyim. grotesk tipleri de güzel bulabilirim misal. ama bir an güzel bulup, bir sonraki an çirkin görebileceğim şeyler de olabilir, çünkü bunun ruh halime bağlı olduğunu da bilirim. ha, tabi herkes değişken fikirli olacak diye bir kaide yok, belki de sadece "sevdiğim" şeyleri güzel buluyorumdur, o da olabilir. :)

@true blond
Bir yandan haklısın, tabii ki inanıyor kişi çirkinliğine. Zaten yukarıda anlattım onu, ne olduğunu biliyorsun ve memnun olmuyorsun. Ama hiç bu şekilde düşünmeyen bir kişi olsa, ilkini sallamaz, ikinciyi sallamaz ama bir noktadan sonra kendinden şüpheye düşmeye başlar. Zeki bir kişiye de bir kişi salak dese, güler geçer. İkinci kişi deyince de güler geçer. Ama herkes aynı gözle bakmaya başlayınca, durup bir "Sandığım kadar zeki değil miyim" der. Şişmanlığın olayı da bu, ısrar.

kendilerini çirkin hissediyolar çevrede ideal kadın ölçüleri belli genelde herkes o tipleri seviyo ee dolayısıyla da özgüven yerlerde

bu özgüvene de hastayım. 34 beden sağlıklıymış gibi de gibi gibi...

@devilred: 34 bedenin de sağlıklı olduğu bünye vardır illa ki de, şişkolar ölsün, yağlı göbekler diyen arkadaş muhtemelen troll :) o yüzden konu kilit deyip geçelim. hatta duyuruyu açan arkadaş bile troll olabilir, maksat vakit doldurmak benim için misal :D

34 bedenim, normal olan sağlıklı olan benim yalnız. 38'den sonrası sağlıklı değil. istersen 190 cm ol. boyla, bünyeyle alakası yok, bir kadın maksimum ne kadar iri kemikli olabilir ki? 40 beden ama incecik biri olamaz yani. kalçalarda, bacaklarda depolanan fazla yağlarıyla "ben böyle mutluyum" diyen genç kızı 45-50 yaşında damar tıkanıklığıyla savaşırken de mutlu görmek isterim.

İhtiyacınız olandan fazlasını yemeyin. Hadi yediniz, bari bununla mutlu olmayın, düzeltmeye çalışın.

Duyuruya cevap: kendilerini normalleştirerek özgüven eksikliklerini doldurmaya çalışıyorlar

kilolu kadınların (aslında insanların) zayıfladıktan sonra bi cool havalara girdiğini tespit ettim bende. (bkz: tüm genellemeler yanlıştır)

bende eksiklik bazen var bazen yok evet tombulum hovardayım 24 ayardayım asdasg


insanlar üzerinde ciddi etkileri var, mesela en basiti aşk kimse senden hoşlanmaz sen platonik kalırsın neden hiç bi erkek yanında dombili birini istemez (istisnalar kaideyi bozmaz).

ya da iş alanında kimse tombikleri istemiyor arkadaş olarak da. ama kilo verince o eski halinden eser kalmayınca herkes yanına geliyor falan falan.


kilo ile insanlığın bilginin ölçülmesi yanlış

bence çoğunda özgüven var lakin yaşadıkları olumsuz şeyler içine kapanık olmalarını sağlıyor

bencesi.

jesterdvine, psikolog ya da öyle bişiy degil miydi?

klilolu kadınlarda özgüven eksikligi : çünkü igrençler, porno yıldızları falan hep 32-34 beden ama memeleri 44 bedenken, bunlar utanmadan götleri ve göbekleri 40-42-44 beden olarak sokaklarda dolanıyorlar. cunku erkekler onları sikmek icin özgüvenlerini pompalayıp durmuyor, kafelere cagırmıyor hatta ders notlarını bile paylasmıyor. neden paylassınlar ki? sikme ihtimalleri olmayan bi canlıya bu degeri neden versinler? öte yandan hemcinsleri de neden ortalama degerlerini yukseltecek kadınlar yerine bakanların ıyy diyecegi kilolu kız qanqa yapıp, bu ezik pisbogazlı mahluklarla bişey paylasabiliyor izlenimi cizsin? ne gerek var, en kötü accık tipi duzgun, yuzu guzel olmasa da gideri olan talip alerti yakabilecek tiplerle gezer. kendinden de güzel olmasın ama bu defa degeri yine düşer.
kilolular insan mı ya,hele bi de kadın? dünya uzerindeki degeri eril cins tarafından becerilme ihtimaliyle belirlenen bi varlık hangi akla hizmet kilolu olabilir? terbiyesizlik.

bunun dısında görüntü faşizmi, degişen güzellik algıları, kadın-erkek eşitligi, insani-etik degerler, saglık sorunları, farklı deger yargıları gibi bahaneler sunan şişkodur, dombilidir, insan degildir ayol.

böyle yazılar daha cok yayınlansın ki şişko kadınlar ne pis yolda olduklarını farketsin. terbiyesizler.

Konu nasil ideal kiloya geldi, o kismi yakalayamadim ama o kisiden kisiye degisen bir sey degil mi? 160 boyum var, 18 yasindayken anoreksik bir donem de gecirdim. 36 bedenken kaburgalarim cikmisti ama 54-55 kiloydum, zaten en son hastaneye kaldirmislardi, zaafiyet gecirmistim. Boyumla kilom arasinda 10 kilo fark oldugunda olurum ben dogrudan ya da olumcul bir sey olmadan 34 beden olmam imkansiz. (Evet, 17-26 yas arasi bedenimi cok hor kullandim bu konuda. Hem anoreksik hem sisman donem yasadim) Ama bir arkadasim da 38 beden oldugunda lop lop gobegi oluyor. 36 da bile simit yapiyor. "40 super bedendir" ya da "34 superdir" denecek bir sey mi ki bu? Herkesin kendi normali ve kendi sagliklisi, bu sagliklisinin da birtakim limitleri var. Guzellik acisindan da bazilari ele gelsin ister, bazilari ipince gibi olsun ister. Saglik olsun da, uymayan iki kisi de bir araya gelmesin. Bunda alinacak, gucenecek bir sey yok ki. O kadar mide bulanmalik ya da camur atmalik bir sey olmasa gerek.

@kakao Ne kadar genellenebilir bilmem de, dedigini yasadim ben de. Ama ilk bastaki simariklik ve ozguven pompasi yeni vucuda alisinca geciyor bir sure sonra. Her sey alisana, normallestirene kadar. Ama haklisin, ilk anlar toz attirasim gelmisti. :)