Ekşi Duyuru

başkalarından gelen musibetlere bağışıklığım yüksek ama beni sinirlendiren şeyler varsa, tavır almam gereken konularsa, sinir aniden patlıyor, bacaklarımın hidrolikleri boşalıyor adeta..

örnek vereyim, trafik kazasının ardından 5 kişi karşısında kalıyoruz kardeşimle ben.. korku yok, bir şekilde çıkıyoruz o arbededen.. ama mesela arkadaşın arabasıyla gidiyoruz, ben sürüyorum, hoop rutin çevirme var, şimdi ne hata yaptık var mı acaba falsomuz derken vesvese yapıyorum garip bir şekilde bacaklarım titremeye başlıyor, polis herkesi arabasında bekletiyor, beni hususi yanına çağırıyor, neden bana aşağılayıcı muamele çekti diye içim içimi yiyor... hayır gezide falan nişantaşı karakolu önünde araçta tanımadığımız bi yaralı çocuk, arkada kasklar baretler solüsyonlarla polise yakalandık, en ufak kontrol kaybı yaşamadım, verdik malları saldılar bizi.. yani genel bir otorite korkusu da yok da, en olmadık durumlarda sakin olmayı başaramıyorum, sinirleniyorum. sinirlenmeye fırsat kalmadan gelişen olaylarda ise çok sağlam dayak yemem yakın olsa bile sinirleri alınmış öküz gibiyim, efendi gibi dayağımı yiyorum. bi de genelde aşağılandığımda kontrolümü yitiriyorum..

ama nedeni belirsiz bi çevirmede resmen götüm atıyor, kendime yediremiyorum lan, hatlar aşırı karıştı bende, rahat olmam gereken konularda pimpirikliyim, adamın teki karşıdan 3 kişiyle koşarak geliyor en ufak bir kaçayım korkusu yaşamadığım gibi macerayı seven adam gibi sevinecek oluyorum utanmasam.

şeker siniri falan böyle mi oluyor yav?
yoksa benim halim normal mi?

belaya bulaşma konusunda nasihat istemiyorum, sarışın sıska ve gözlüklüyüm diye ilkokuldan beri gelir okulun en pici beni bulurdu çatardı zaten, bu meselelere karşı hep tetikteyim 30 senedir ama ne bileyim lan işte..

foto alakalı, kendisi begbie, benim yapamadığım şeyleri gündelik yapan edinburgh bebesi.
kavga çıkarıp sakin sakin apış arası tekmeleyen itin teki.